 |
| Killer Woman by GuyLeRoy |
Σε λίγες ημέρες συμπληρώνονται δύο χρόνια από την άνοδο του Αλέξη Τσίπρα στην κυβέρνηση της χώρας. Αλλιώς τα περίμενε ο ελληνικός λαός αλλά εντελώς διαφορετικά του βγήκαν. Αυτά παθαίνει όποιος παραγνωρίζει τις αντικειμενικές συνθήκες κι αναζητά εύκολες λύσεις.
Ωστόσο σε αυτό το χρονικό διάστημα εκτελέσθηκαν και εκτελούνται ειδικές αποστολές οι οποίες δε θα μπορούσαν να υλοποιηθούν με την οποιαδήποτε άλλη συνθήκη.
Συγκεκριμένοι άνθρωποι έκαναν περιορισμένου χρόνου περάσματα από συγκεκριμένα πόστα.
Ήταν πχ η Τασία Χριστοδουλοπούλου η οποία ως υπουργός μετανάστευσης άνοιγε τα σύνορα της χώρας με λίγες μόνο λέξεις: όποιος δηλώνει πρόσφυγας θα λαμβάνει εξάμηνη άδεια παραμονής. Μέχρι και ο Καμίνης εξανέστη μαζί της στην περιβόητη συνεδρίαση της ΚΕΔΕ με τα "εξαφανίζονται" οι πρόσφυγες και οι παράτυποι μετανάστες ή "εγώ ελέγχω την είσοδο". Η Χριστοδουλοπούλου έφυγε, τα αποτελέσματα όμως ήρθαν για να μείνουν και να αλλοιώσουν την πληθυσμιακή σύνθεση της χώρας ενώ παράλληλα οι ανύπαρκτες δομές-διαδικασίες εγκυμονούν κινδύνους ανάφλεξης.
Ποιος ξεχνά επίσης το μόνιμο καλεσμένο τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών, αν. υπουργό οικονομικών Τρύφωνα Αλεξιάδη. Ο άνθρωπος που ήρθε για να υλοποιήσει το περιουσιολόγιο και να χαρακτηρίσει από ραδιοφώνου φορο-κλέφτη όποιον δε δηλώσει μετρητά κι ας τα έχει αποκτήσει νόμιμα και δηλωμένα μέσω φορολογικών δηλώσεων. Ο άνθρωπος που συνέβαλε τα μέγιστα στην κατάργηση - εξαφάνιση του φυσικού χρήματος. Ο Αλεξιάδης έφυγε και ευτυχώς γλυτώσαμε από το να τον βλέπουμε / ακούμε συνέχεια, οι βάσεις όμως των καταστροφικών επιλογών του ετέθησαν.
Διάδοχός του μια κάποια Παπανάτσιου. Η τέλεια μιας χρήση εκτελέστρια για να συμπιεστεί έτι περισσότερο το αφορολόγητο των κάποτε 12.000 ευρώ σε σημείο μη ανιχνεύσεως.
Να θυμηθούμε επίσης το Γιώργο Κατρούγκαλο. Ο ακρωτηριασμός των συντάξεων και το νέο σύστημα υπολογισμού των εισφορών του ΟΑΕΕ που οδηγεί σε χιλιάδες νέα λουκέτα, είναι δικό του έργο. Ο Κατρούγκαλος μπορεί να μετακόμισε στην άνετη θέση ενός 2ου βιολιού στο ΥΠΕΞ, πλην όμως οι συνέπειες των όσων αποφάσισε μας πλησιάζουν ταχύτατα.
Στη θέση του μια νεαρή κυρία ονόματι Αχτσίογλου, την οποία δεν ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας της για να θυμηθούμε το συγχωρεμένο Κατσιφάρα. Λογικά θα αποτελειώσει ό,τι απέμεινε όρθιο στα συντρίμμια του εργασιακού.
Στη Δικαιοσύνη πέρασε ένα φεγγάρι κάποιος Παρασκευόπουλος. Μαζί του έφυγαν και πολλοί έγκλειστοι στις φυλακές οι οποίοι αν δεν είχαν βγει, κάποιοι σήμερα μπορεί να ζούσαν (πχ Γερμανίδα φοιτήτρια).
Στην Υγεία έχουμε τους Ξάνθο - Πολάκη. Στα χέρια τους πεθαίνουν τα νοσοκομεία μαζί με τους ασθενείς ενώ ζούμε ιστορικές στιγμές με την πρακτική κατάργηση της ασφαλιστικής κάλυψης των προγραμμάτων ειδικής αγωγής των παιδιών που τα έχουν ανάγκη. Σε ποια άλλη χώρα, υποτίθεται πολιτισμένη, έχετε ακούσει για μια τέτοιας μορφής Γενοκτονία;
Άνθρωποι μιας χρήσης. Ενίοτε γραφικοί (Χριστοδουλοπούλου), ιταμοί (Κατρούγκαλος), εκνευριστικοί (Πολάκης) για να τραβούν τα βλέμματα στην ιδιοτροπία τους ενώ παράλληλα βάπτεται κάλαμος αποφάσεως.
Μετά τη χρήση θα αποσυρθούν. Ποιος θα τους θυμάται σε μια χώρα για την οποία έχει ειπωθεί ότι ο λαός της διαθέτει ασθενή μνήμη;