του Θάνου Πασχάλη
Είδα και διάβασα χθες για την εκδήλωση των τριών πρώην του ΠΑΣΟΚ (Διαμαντοπούλου, Ραγκούση, Φλωρίδη) στη Θεσσαλονίκη όπου παρουσίασαν τη νέα τους πολιτική κίνηση.
Αξιοζήλευτη η διαβεβαίωση από μέρους τους ότι πυλώνας μιας ενεργούς κοινωνίας θα πρέπει να είναι οι νέοι και οι παραγωγικοί κλάδοι ,σε αντίθεση με αρκετούς άλλους πολιτικούς σχηματισμούς που ομνύουν, λόγω των πολλών ψήφων, στα τιμημένα πλην όμως αποστρατευμένα γηρατειά. Ωστόσο οι φωτογραφίες της συγκέντρωσης έδειξαν άλλα. Πολλά κάτασπρα μαλλιά. Το ίδιο ισχύει και για τις συγκεντρώσεις όλων των κομμάτων ακόμη και του ΣΥΡΙΖΑ όπου αιφνιδίως το 2014-2015 εμφανίστηκαν πολλοί νέοι και νέες δίπλα του. Μα θα πείτε που είναι οι νέοι και οι παραγωγικές ηλικίες για να συμμετάσχουν σε συγκεντρώσεις;
Κυρίως στο εξωτερικό. Καταρχάς 450.000 νέοι και μεσήλικες πήραν τα τελευταία χρόνια το δρόμο της ξενιτιάς σε αναζήτηση εργασίας. Πρώτο μείον. Δεύτερο μείον το γεγονός ότι οι νέοι ψάχνουν αγωνιωδώς κατά μόνας για εργασία, άρα που χρόνος και διάθεση για πολιτικές και κομματικές συνάξεις. (όσοι ψάχνουν για εργασία γιατί υπάρχουν και άλλοι που το χουν ρίξει στο ραχάτι ζώντας με τις συντάξεις των παπούδων).Μια ειδική κατηγορία είναι οι αμιγώς απογοητευμένοι και απελπισμένοι που συνήθως τους βρίσκεις σε καφετέριες.
Από την άλλη οι επαγγελματίες της εργασίας περιμένουν πως και πως το Σαββατοκύριακο για να ηρεμήσουν από τα άγχη ,κάθε κατηγορίας, της εβδομάδας. Δεν έχουν καμιά διάθεση να ακούσουν παρηγορητικούς λόγους όταν αγόγγυστα καθημερινώς πασχίζουν να επιβιώσουν ταΐζοντας οικογένεια και άνεργα παιδιά. Αρά λοιπόν δύσκολα πια θα βρείτε Κύριοι επαγγελματίες της Πολιτικής κάποιους του κόσμου της νιότης και της εργασίας να σας περιμένουν. Πόσο μάλλον να σας ακολουθήσουν. Για αυτό και οι συγκεντρώσεις γέμισαν με άσπρα μαλλιά.