Τελευταία έκκληση προς τον Ν. Αναστασιάδη είναι αυτή του Μ. Ιγνατίου, ενός εκ των λίγων εγκύρων δημοσιογράφων που διαθέτει ο ελληνισμός.
Η σημερινή, 9 Ιανουαρίου, και οι τρεις επόμενες θα είναι καθοριστικές για τις μετέπειτα εξελίξεις στην πορεία του ελληνισμού, αν ευοδωθούν τα αγγλοαμερικανικά και τουρκικά σχέδια.
Είναι σαφές πλέον ότι ο Ν. Αναστασιάδης υποκύπτει στις πιέσεις -για λόγους που εκείνος γνωρίζει και οι άλλοι υποθέτουμε- και αποδέχεται όσα του επιβάλλουν, με την Βικτόρια Νούλαντ να μη του επιτρέπει ούτε αντιρρήσεις. Κανείς δεν λαμβάνει υπόψη όσα λέγει ο Ν. Αναστασιάδης, διότι αποκτήθηκε ήδη η εμπειρία από τον παραπλανητικό λόγο του. Πέραν αυτού, εκείνοι που γνωρίζουν καλά το παρασκήνιο, τον προτρέπουν να αλλάξει πορεία.
Οι ανακοινώσεις περί δήθεν σύμπνοιας κυπριακής και ελληνικής κυβερνήσεως δεν πείθουν, την ώρα που προσκείμενοι στον Αναστασιάδη λοιδορούν τον Ν. Κοτζιά, επειδή επιμένει -συμπαρασύροντας, λένε, και τον Α. Τσίπρα- στην αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων και στην εγκατάλειψη του ρόλου των εγγυητριών δυνάμεων. Αν είχα λόγο να κατηγορήσω την ελλαδική πλευρά, θα το έπραττα για πολλά άλλα απαράδεκτα που συμφώνησε ο Ν. Αναστασιάδης και αποδέχθηκε η ελληνική κυβέρνηση.
Ο Κύπριος Πρόεδρος δεν φαίνεται να εγκαταλείπει την υποτονική -δεν λέγω ακόμη ενδοτική- πολιτική του, στηριζόμενος και στην υποστήριξη της κομμουνιστικής ηγεσίας του ΑΚΕΛ και σε περίεργους Νεοταξίτες Αριστερούς, παρόλες τις συστάσεις επιφανών, καθηγητών διεθνούς δικαίου, στρατιωτικών ε.α., προσωπικοτήτων και κυρίως του Αρχιεπισκόπου Κύπρου.
Τελευταία έκκληση προς τον Ν. Αναστασιάδη είναι αυτή του Μ. Ιγνατίου, ενός εκ των λίγων εγκύρων δημοσιογράφων που διαθέτει ο ελληνισμός, ο οποίος μιλά τώρα έξω από δόντια, όπως λέμε.
Γράφει μεταξύ άλλων πικρών αληθειών:
«Κύριε Πρόεδρε, αν κατάλαβα καλά τα λεγόμενά σας στους εκλεκτούς συναδέλφους του «Πολίτη», θα το τραβήξετε το σχοινί γνωρίζοντας ότι ο κίνδυνος να κοπεί είναι μεγάλος. Δεν γίνεται να εκβιάζεται ο λαός, αγαπητέ Πρόεδρε, διότι -τους γνωρίζετε καλύτερα από μένα τους Ελληνοκύπριους. Όταν τους κάνουν μαγκιές, τα παίρνουν -που λέτε και στη Λεμεσό- στο κρανίο.
» (…) Πήγατε εκείνο το μοιραίο βράδι στο περίφημο δείπνο του κ. Άιντα και της κ. Σπέχαρ και επιστρέψατε με μία συμφωνία, η οποία κάλυπτε όλες τις ανησυχίες της Τουρκίας. Είπατε πολλά και διάφορα, αλλά ήταν «μισαλήθειες», επειδή δεν θέλω να χρησιμοποιήσω τη λέξη ψέματα. Λυπάμαι πάρα πολύ, αλλά μας αναγκάζετε να μελετούμε τις δηλώσεις του κατοχικού ηγέτη, ο οποίος από τον Σεπτέμβριο ότι και να ισχυρίζεται ο μπαγάσας αποδεικνύεται και αληθινό.
» Και σας ερωτώ: Γιατί έπρεπε να λέτε όλες αυτές τις αναλήθειες. Δεχθήκατε να υποβαθμιστείτε, από ηγέτης κράτους σε επικεφαλής κοινότητας, και το κρύβατε όλο αυτόν τον καιρό, έστω και αν σας εξέθεσε ο Ακιντζί, που σημαίνει ότι ομολογώντας την αλήθεια, καταλάβατε ότι κάνατε λάθος. Όμως, από τη στιγμή που καταλάβατε το λάθος που κάνατε σε εκείνο το δείπνο, το οποίο στήθηκε από τους Τούρκους και τους ανθρώπους του ΟΗΕ για να σας παγιδέψουν, γιατί επιμείνατε σε θέσεις που αποδεικνύονται αντικυπριακές, για να αναγκαστείτε 35 μέρες μετά να σοκάρετε το λαό με την ομολογία σας.
» Και γιατί απαιτήσατε από τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας να σας ακολουθήσει στον κατήφορο; Και γιατί, για να καλύψετε το λάθος, φερθήκατε με απρέπεια στον υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας, ζητώντας εμμέσως και την αποπομπή του; Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά κύριε Πρόεδρε και πρέπει «να κάτσετε την μπάλα κάτω», που λέτε και στη Λεμεσό, να πάρετε μια βαθιά ανάσα και να σκεφτείτε ξανά όλα όσα έγιναν τον προηγούμενο μήνα, και όχι μόνο.
» Ο δρόμος που επιλέξατε οδηγεί το νησί σε περιπέτειες και εσάς σε πολιτική κατάρρευση. Και δεν σας αξίζει, διότι εκτός του Κυπριακού και υπό τις περιστάσεις, πολιτεύεστε καλά στα θέματα της οικονομίας και της ενέργειας, όπου έχετε σημαντικές επιτυχίες. Μας αναγκάζετε να ανησυχούμε, και είμαστε πλέον στα όριά μας».
Δεν διαφέρουν τα όσα έγραψε ο Μ. Ιγνατίου από όσα έχω γράψει όλο αυτό το διάστημα. Τα παρέθεσα όμως, επειδή ο Μιχάλης Ιγνατίου δεν είναι τυχαίος, και επειδή πλέον τα πράγματα έχουν φτάσει σε οριακό σημείο, είναι σκληρά μεν, αλλά αποκαλυπτικά. Ας ελπίσουμε, πως η σθεναρή στάση της ελληνικής κυβέρνησης, δεν θα αλλοιωθεί, και το πανηγυράκι που έστησαν Αγγλοαμερικάνοι και Τούρκοι θα τελειώσει χωρίς κάποια συμφωνία.