Σε άτακτη και θλιβερή υποχώρηση προέβη η κυβέρνηση τόσο δια του Δ. Τζανακόπουλου όσο και δια του Ευκλ. Τσακαλώτου, προκειμένου να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του ΔΝΤ.
Όσο κι αν ο Αλ. Τσίπρας επιχείρησε στη Βουλή να διασκεδάσει τις εντυπώσεις με φτηνούς αντιπερισπασμούς προς τη ΝΔ, η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση απεδέχθη την διαμόρφωση ενισχυμένου μηχανισμού κόφτη για μετά το 2018, ο οποίος θα περικόπτει αυτόματα και στοχευμένα το αφορολόγητο όριο, ακόμα και σε εξευτελιστικό επίπεδο, θα μειώνει δραστικά τις κύριες συντάξεις κατ’ αρχήν δια μέσου της εξάλειψης της προσωπικής διαφοράς και θα αυξάνει τους συντελεστές ΦΠΑ πρώτα απ’ όλα στον μεσαίο συντελεστή.
Θεωρείται πολύ αμφίβολο, όμως, αν το ΔΝΤ θα θεωρήσει επαρκή την νέα δουλοπρεπή υποχώρηση της κυβέρνησης, προκειμένου να συμμετάσχει στο πρόγραμμα, πράγμα άλλωστε που έτσι και αλλιώς θέλει να αποφύγει ακόμα και με τη συμμετοχή του ως “τεχνικού συμβούλου”.
Το ΔΝΤ σύμφωνα με τα μέχρι τώρα δεδομένα απαιτεί την θεσμοθέτηση τώρα, με ισχυρότατες εγγυήσεις, του πακέτου μέτρων που απαιτεί και τα οποία αφορούν όχι μόνο τις παραπάνω δεσμεύσεις αλλά και σειρά “μεταρρυθμίσεων”.
Από την άλλη ο Β. Σόϊμπλε απειλεί πως αν φύγει το ΔΝΤ, ο ίδιος θα επιβάλλει σκληρότερα μέτρα.
Η κυβέρνηση προβάλλει ως αντίλογο το γεγονός ότι διασφαλίζει υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, φέρνοντας ως παράδειγμα ότι για το 2016 το πρωτογενές πλεόνασμα έφτασε τα 4,4 δισ. ευρώ έναντι στόχου 2 δισ. ευρώ.
Οικονομικοί παρατηρητές τόνιζαν ότι αυτά τα πρωτογενή πλεονάσματα πραγματοποιήθηκαν με την υπερφορολόγηση και επομένως το πνίξιμο της οικονομίας αλλά και την ενίσχυση της λειτουργίας των καρτών, λόγω και Capital Control στην χώρα, ενώ ενισχύθηκαν και από μια σειρά λόγους όπως η μη πληρωμή κρατικών υποχρεώσεων και η απαράδεκτη περικοπή των δαπανών του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων με πάνω από 500 εκ. ευρώ.
Αυτή η τακτική έλεγαν οι ίδιοι οικονομικοί κύκλοι είναι άκρως επιζήμια για την οικονομία και έχει οδηγήσει, παρά τα πρωτογενή πλεονάσματα, στο να χρωστάνε στο Δημόσιο πάνω από τους μισούς φορολογούμενους.
Η δεύτερη αξιολόγηση είναι αμφίβολο ακόμα πότε θα τελειώσει και αν το ΔΝΤ θα είναι μέσα ή θα εξελιχθεί σε μια υπόθεση του Σόϊμπλε, με την Ελλάδα Γερμανικό προτεκτοράτο μέχρι και την τελική πτώση της.
Το ναυάγιο των ακολουθούμενων μνημονιακών πολιτικών, οι οποίες σήμερα έχουν ως επίκεντρο τη λεγόμενη δεύτερη αξιολόγηση, γίνεται πλήρες και η ανάγκη μιας μεγάλης ανατροπής στη χώρα καθίσταται ακόμα πιο αδήριτη.
Σήμερα μια απεμπλοκή της χώρας από την ευρωζώνη σε σύγκρουση με την ΕΕ για την εφαρμογή ενός ριζοσπαστικού προγράμματος διεξόδου, γίνεται ακόμα πιο ρεαλιστική τόσο πολιτικά και οικονομικά όσο και από γεωστρατηγική άποψη.
Ν.Ζ
Η φοροεπιδρομή έφερε πλεόνασμα το 2016
Πιο αναγκαία και πιο ρεαλιστική η ανατροπή στη χώρα.
Σε άτακτη και θλιβερή υποχώρηση προέβη η κυβέρνηση τόσο δια του Δ. Τζανακόπουλου όσο και δια του Ευκλ. Τσακαλώτου, προκειμένου να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του ΔΝΤ.
Όσο κι αν ο Αλ. Τσίπρας επιχείρησε στη Βουλή να διασκεδάσει τις εντυπώσεις με φτηνούς αντιπερισπασμούς προς τη ΝΔ, η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση απεδέχθη την διαμόρφωση ενισχυμένου μηχανισμού κόφτη για μετά το 2018, ο οποίος θα περικόπτει αυτόματα και στοχευμένα το αφορολόγητο όριο, ακόμα και σε εξευτελιστικό επίπεδο, θα μειώνει δραστικά τις κύριες συντάξεις κατ’ αρχήν δια μέσου της εξάλειψης της προσωπικής διαφοράς και θα αυξάνει τους συντελεστές ΦΠΑ πρώτα απ’ όλα στον μεσαίο συντελεστή.
Θεωρείται πολύ αμφίβολο, όμως, αν το ΔΝΤ θα θεωρήσει επαρκή την νέα δουλοπρεπή υποχώρηση της κυβέρνησης, προκειμένου να συμμετάσχει στο πρόγραμμα, πράγμα άλλωστε που έτσι και αλλιώς θέλει να αποφύγει ακόμα και με τη συμμετοχή του ως “τεχνικού συμβούλου”.
Το ΔΝΤ σύμφωνα με τα μέχρι τώρα δεδομένα απαιτεί την θεσμοθέτηση τώρα, με ισχυρότατες εγγυήσεις, του πακέτου μέτρων που απαιτεί και τα οποία αφορούν όχι μόνο τις παραπάνω δεσμεύσεις αλλά και σειρά “μεταρρυθμίσεων”.
Από την άλλη ο Β. Σόϊμπλε απειλεί πως αν φύγει το ΔΝΤ, ο ίδιος θα επιβάλλει σκληρότερα μέτρα.
Η κυβέρνηση προβάλλει ως αντίλογο το γεγονός ότι διασφαλίζει υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, φέρνοντας ως παράδειγμα ότι για το 2016 το πρωτογενές πλεόνασμα έφτασε τα 4,4 δισ. ευρώ έναντι στόχου 2 δισ. ευρώ.
Οικονομικοί παρατηρητές τόνιζαν ότι αυτά τα πρωτογενή πλεονάσματα πραγματοποιήθηκαν με την υπερφορολόγηση και επομένως το πνίξιμο της οικονομίας αλλά και την ενίσχυση της λειτουργίας των καρτών, λόγω και Capital Control στην χώρα, ενώ ενισχύθηκαν και από μια σειρά λόγους όπως η μη πληρωμή κρατικών υποχρεώσεων και η απαράδεκτη περικοπή των δαπανών του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων με πάνω από 500 εκ. ευρώ.
Αυτή η τακτική έλεγαν οι ίδιοι οικονομικοί κύκλοι είναι άκρως επιζήμια για την οικονομία και έχει οδηγήσει, παρά τα πρωτογενή πλεονάσματα, στο να χρωστάνε στο Δημόσιο πάνω από τους μισούς φορολογούμενους.
Η δεύτερη αξιολόγηση είναι αμφίβολο ακόμα πότε θα τελειώσει και αν το ΔΝΤ θα είναι μέσα ή θα εξελιχθεί σε μια υπόθεση του Σόϊμπλε, με την Ελλάδα Γερμανικό προτεκτοράτο μέχρι και την τελική πτώση της.
Το ναυάγιο των ακολουθούμενων μνημονιακών πολιτικών, οι οποίες σήμερα έχουν ως επίκεντρο τη λεγόμενη δεύτερη αξιολόγηση, γίνεται πλήρες και η ανάγκη μιας μεγάλης ανατροπής στη χώρα καθίσταται ακόμα πιο αδήριτη.
Σήμερα μια απεμπλοκή της χώρας από την ευρωζώνη σε σύγκρουση με την ΕΕ για την εφαρμογή ενός ριζοσπαστικού προγράμματος διεξόδου, γίνεται ακόμα πιο ρεαλιστική τόσο πολιτικά και οικονομικά όσο και από γεωστρατηγική άποψη.
Ν.Ζ
Η φοροεπιδρομή έφερε πλεόνασμα το 2016
Η υπερφορολόγηση αλλά και η αυξημένη χρήση καρτών στις συναλλαγές των φορολογουμένων οδήγησαν στη δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος ύψους 4,4 δισ. ευρώ το 2016.
Οι φόροι που επιβλήθηκαν το 2016 και οι οποίοι ανήλθαν σε περίπου 5 δισ. ευρώ εκτόξευσαν τα έσοδα του προϋπολογισμού κατά το προηγούμενο έτος, με αποτέλεσμα να υπερβούν τον στόχο που είχε τεθεί κατά 1,8 δισ. ευρώ.
Αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ και κατάργηση των μειωμένων συντελεστών στα νησιά του Αιγαίου, νέα φορολογική κλίμακα, αύξηση της εισφοράς αλληλεγγύης, αύξηση στα τσιγάρα και στο πετρέλαιο θέρμανσης είναι μερικοί από τους φόρους που επιβάρυναν το προηγούμενο έτος τους πολίτες και αύξησαν τις εισπράξεις.
Στα μελανά σημεία του προϋπολογισμού του 2016 εντάσσονται οι μειωμένες κατά 500 εκατ. ευρώ δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, όπως επίσης και οι μειωμένες εισροές ύψους 204 εκατ. ευρώ από την Ε.Ε. για το ΠΔΕ.
Η υπερφορολόγηση συνεχίζεται και στο τρέχον έτος, καθώς έχουν ήδη τεθεί σε εφαρμογή νέοι φόροι ύψους 2,5 δισ. ευρώ. Στελέχη του οικονομικού επιτελείου, αν και διαπιστώνουν ότι υπάρχει δυναμική στο σκέλος των εισπράξεων, εκφράζουν φόβους για την εξέλιξή τους, καθώς οι αυξημένες εισφορές που καλούνται να πληρώσουν οι φορολογούμενοι, ενδεχομένως να δημιουργήσουν προβλήματα όπως για παράδειγμα διόγκωση της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής.
Ταυτόχρονα εκτιμούν ότι στη δεξαμενή των ληξιπρόθεσμων οφειλών θα προστεθούν το 2017 περίπου 15 δισ. ευρώ. Από τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία προκύπτει ότι περισσότεροι από τους μισούς φορολογουμένους έχουν χρέη προς το Δημόσιο και χρωστούν περί τα 94 δισ. ευρώ.
Σύμφωνα με τα προσωρινά στοιχεία εκτέλεσης του κρατικού προϋπολογισμού:
• Το πρωτογενές αποτέλεσμα διαμορφώθηκε σε πλεόνασμα 4,39 δισ., ευρώ, έναντι πρωτογενούς πλεονάσματος 2,27 δισ. ευρώ για την ίδια περίοδο το 2015 και στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 1,98 δισ. ευρώ.
• Τον τελευταίο μήνα του έτους οι εισπράξεις του Δημοσίου ανήλθαν στα 6,026 δισ. ευρώ, 114 εκατ. ευρώ παραπάνω σε σχέση με τον μηνιαίο στόχο. Στο σύνολο του έτους, τα έσοδα του τακτικού προϋπολογισμού (κυρίως φορολογικά) αυξήθηκαν κατά 1,8 δισ. ευρώ σε σχέση με τον στόχο που είχε τεθεί και ανήλθαν σε 49,796 δισ. ευρώ.
Οι επιστροφές εσόδων (εξαιρουμένων των επιστροφών από το πρόγραμμα εκκαθάρισης ληξιπρόθεσμων οφειλών) ανήλθαν σε 3,26 δισ. ευρώ, σημειώνοντας μείωση κατά 22 εκατ. ευρώ έναντι του στόχου, ενώ τα έσοδα του ΠΔΕ ανήλθαν σε 4,172 δισ. ευρώ, μειωμένα κατά 204 εκατ. ευρώ έναντι του στόχου.
• Οι δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού για την περίοδο Ιανουαρίου – Δεκεμβρίου 2016 ανήλθαν στα 55,153 εκατ. ευρώ και παρουσιάζονται μειωμένες κατά 817 εκατ. ευρώ έναντι του στόχου. Ειδικότερα, οι δαπάνες του τακτικού προϋπολογισμού ανήλθαν σε 48,865 δισ. ευρώ και είναι μειωμένες κατά 354 εκατ. ευρώ έναντι του στόχου, κυρίως λόγω της μείωσης των πρωτογενών δαπανών κατά 246 εκατ. ευρώ. Ωστόσο, σε σχέση με το 2015 είναι αυξημένες κατά 320 εκατ. ευρώ.
Οπως επισημαίνει στη σχετική ανακοίνωση το υπουργείο Οικονομικών «έχουν καταβληθεί επιπλέον 630 εκατ. ευρώ για επιχορήγηση στον ΕΦΚΑ, για παροχή εφάπαξ οικονομικής ενίσχυσης σε χαμηλοσυνταξιούχους, 143 εκατ. ευρώ για την έκτακτη οικονομική ενίσχυση για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, 39 εκατ. ευρώ για επιδόματα πολυτέκνων, 81 εκατ. ευρώ για τις μεταναστευτικές ροές και 18 εκατ. ευρώ για τα εξοπλιστικά προγράμματα του ΥΠΕΘΑ.
“Πλεόνασμα φόρων το 2016 και το 2017”
Στην υπερφορολόγηση των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων, με μέτρα ύψους 5 δισ. ευρώ το 2016, αποδίδεται η αύξηση των εσόδων του προϋπολογισμού.
Τα στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν από το οικονομικό επιτελείο δεν αποτυπώνουν την πραγματικότητα στην οικονομία, επισημαίνοντας ταυτόχρονα ότι στα μέτρα των δύο προηγούμενων ετών έχουν προστεθεί ακόμα 2,5 δισ. ευρώ το 2017.
Γίνεται λόγος για «ωρολογιακές βόμβες» στην οικονομία, οι οποίες δεν αποτυπώνονται στον προϋπολογισμό, όπως είναι η διεύρυνση της «μαύρης τρύπας» στα ασφαλιστικά ταμεία, η διόγκωση των «κόκκινων» δανείων, η επιβάρυνση της ρευστότητας φορέων του Δημοσίου και η αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του ιδιωτικού τομέα, που ξεπερνούν πλέον το 50% του ΑΕΠ και οι οποίες αυξήθηκαν κατά 11 δισ. ευρώ το 2016.
Η εσωτερική στάση πληρωμών συνεχίζεται. Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου είναι αυξημένες κατά 46% σε σύγκριση με τον Δεκέμβριο του 2014, στερώντας ρευστότητα από την πραγματική οικονομία.
Ενώ για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια παρατηρείται υστέρηση έναντι των στόχων στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, κατά περίπου 500 εκατ. ευρώ.