Βρισκόμαστε αναμφισβήτητα σε ένα μεσοδιάστημα. Αρχή μιας νέας χρονιάς, μετάβαση σε μια νέα κατάσταση. Η κυβέρνηση καμώνεται πως κυβερνά και μεριμνώντας πάντα για το καλό της χώρας εφαρμόζει όλες τις συμφωνίες. Η αντιπολίτευση φωνασκεί, αλλά δεν υπόσχεται σχεδόν τίποτα. Το σκηνικό στήνεται με περισπούδαστες, αστείες και πολεμικές ανακοινώσεις των γραφείων τύπου και των κάθε λογής «κύκλων», σαν τάχα να διεξάγεται μια μεγάλη κόντρα.
Γύρω μας πέφτουν βόμβες και Σκουντ (για όποιους τους θυμούνται) και εδώ είναι σαν να μην συμβαίνει και τίποτα σπουδαίο. Άντε η αυτοδιοίκηση να ξηλώσει την περίφημη «ρόδα», τα ΜΜΕ να κάνουν τεράστιο θέμα τη Γεροβασίλη, ο Τσίπρας να καλέσει τους αρχηγούς για να τους ενημερώσει για το Κυπριακό, χωρίς και ο ίδιος να ξέρει τι ακριβώς συμβαίνει. Στην Τουρκία σκάνε πραγματικές βόμβες και η αποσταθεροποίηση προχωρά, στο Συριακό αναμένονται εξελίξεις και εν αναμονή της προεδρίας Τραμπ, ενώ ο Ομπάμα «σολάρει» σε πρωτοβουλίες που δημιουργούν τετελεσμένα.
Η μακαριότητα που δείχνει ο αμήχανος και χωρίς κανένα βάθος πολιτικός κόσμος της χώρας (ουραγός πάντα, με δυνατότητες προσαρμογής), μοιάζει με κάποιους δημόσιους υπαλλήλους που δεν έχουν πάρει καμιά οδηγία. Εφόσον έτσι κι αλλιώς δεν κυβερνούν, ούτε αποφασίζουν επί της ουσίας προσποιούνται ότι κάτι κάνουν, έτσι για να περνά η ώρα. Δεν υπάρχει ούτε σχέδιο, ούτε πρόγραμμα, ούτε μπούσουλας. Χρόνος να κερδίζεται και βλέπουμε. Άντε κάποια κορόιδα (με το αζημίωτο πάντα), να λειτουργούν σαν αλεξικέραυνο μαζεύοντας τους κεραυνούς της λαϊκής οργής και κάποιοι πιο πονηροί υπουργοί – αυτοί βαθύτερα στο κόλπο – να αμολάνε κάποια δήλωση για εκλογές ή κάτι άλλο. Ο Χρυσόγονος, που μέχρι το 2019 είναι εξασφαλισμένος, δηλώνει ότι θα λέει δημόσια τη γνώμη του. Σπουδαίο.
Βέβαια ο αυτόματος πιλότος του Σόιμπλε δεν επηρεάζεται απ’ όλα αυτά και ήδη από την αρχή της χρονιάς καθοδηγεί προς νέα μέτρα φορολεηλασίας των πολιτών. Κάτι θα εισπραχθεί στα ταμεία, ενώ η απελπισία του κόσμου θα αυξάνεται. Κανένα πρόβλημα όμως, οι ιθύνοντες δεν ακούν. Μέχρι να μάθουν κι αυτοί την ημερομηνία λήξης τους. Μακάριοι οι αναμένοντες την ημερομηνία λήξης…
Κατά τα άλλα, από τον 13ο όροφο του Χίλτον πρόλαβαν ένα στέλεχος της Novartis πριν πηδήξει, ο Τσίπρας «έφαγε» κράξιμο στη θεατρική παράσταση Ομπίντα και χρειάστηκε η παρέμβαση του πρωταγωνιστή για να ηρεμήσει η κατάσταση, ενώ έρευνα της Alco καταγράφει εντυπωσιακά ποσοστά αμφισβήτησης επιλογών που έγιναν σχετικά με την ευρωζώνη και την τύχη της.
Πώς το έλεγε ο πρωταγωνιστής στην ταινία «Το μίσος» λίγο πριν πέσει; «Μέχρι εδώ, όλα καλά».
Κάπως έτσι πορευόμαστε, μα θα έπρεπε να ήταν αλλιώς. Πώς; Η απάντηση θα βρεθεί μόνο όταν το θελήσουμε, μόνο εάν πασχίσουμε γι’ αυτό. Καλή χρονιά!