Πάτρικ Μπιουκάναν
[Και νέο σημαντικότατο άρθρο του βαθυστόχαστου πολιτικού αναλυτή και πολιτικού συμβούλου προέδρων Πάτρικ Μπιουκάναν, στην είσοδο ενός ιδιαίτερα κρίσιμου χρόνου για την ανθρωπότητα, λίγες μέρες πριν ένας νέος Πρόεδρος αναλάβει το πηδάλιο της μεγαλύτερης Δυτικής Δύναμης. Μια σεβαστή αμερικανική φωνή της αλήθειας, της λογικής και της σωφροσύνης, επισημαίνει εδώ τις αμερικανικές ενοχές για την υποτροπή ενός απειλητικού για την ανθρωπότητα ψυχρού πολέμου, ανατρέπει φράση προς φράση το κατηγορητήριο κατά της Ρωσίας και συνιστά στον νέο πρόεδρο Τραμπ να κωφεύσει στις σάλπιγγες των πολεμοκαπήλων. Η ανάγνωση του άρθρου διαλύει το τοξικό νέφος της προπαγάνδας του CNN, της Ουάσιγκτων Ποστ, του BBC, και άλλων συστημικών ΜΜΕ, το οποίο εισάγουν τα ιθαγενή όργανα ως διεθνή ειδησεογραφία. Και επιπλέον αποκαλύπτει τον βαθύτερο χαρακτήρα της αρξαμένης «σύγκρουσης των δύο κόσμων»]
Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού
Ως αντίποινα για υποκλοπές των mail του Ποντέστα (επιτελάρχη της Κλίντον) και του Δημοκρατικού Κόμματος, ο Μπάρακ Ομπάμα απέλασε 35 Ρώσους διπλωμάτες και διέταξε το κλείσιμο και την απαλλοτρίωση των εξοχικών κατοικιών τους στο Λονγκ Άιλαντ και στην Ανατολική Ακτή του Μέρυλαντ.
Ο υπουργός των Εξωτερικών Λαβρώφ προειδοποίησε ότι 35 Αμερικανοί διπλωμάτες θα απελαθούν. Αλλά επενέβη ο Βλαντιμίρ Πούτιν, αρνήθηκε την λήψη οποιωνδήποτε αντιποίνων και προσκάλεσε του Αμερικανούς διπλωμάτες στη Μόσχα και τα παιδιά τους στα πάρτυ των Χριστουγέννων και του Νέου ΄Ετους στο Κρεμλίνο.
«Μια ήπια απάντηση κατευνάζει την οργή, αλλά οι τραυματίζουσες λέξεις την εξάπτουν », διαβάζουμε στις Παροιμίες. « Θαυμάσια κίνηση», έγραψε στο Τουίτερ ο εκλεγείς πρόεδρος Τραμπ, «Εγώ πάντοτε ήξερα ότι είναι πολύ έξυπνος.»
Μεταξύ των ρωσοφοβικών θα μπορούσε κανείς να ακούσει τριξίματα οδόντων..
Είναι σαφές πως ο Πούτιν πιστεύει ότι η προεδρία Τραμπ προσφέρει την προοπτική καλύτερων σχέσεων μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας. Φαίνεται να το επιθυμεί ο ίδιος και πλείστοι Αμερικανοί το επιθυμούν επίσης. ΄Αλλωστε η Χίλλαρυ Κλίντον, που αποκαλούσε τον Τραμπ «μαριονέτα του Πούτιν», έχασε τις εκλογές.
Είναι, επομένως, δυνατόν να αποφευχθεί ένας 2ος Ψυχρός Πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ;
Αυτό το ερώτημα εγείρει αρκετά άλλα.
Ποιος είναι περισσότερο υπεύθυνος για το ότι οι δύο μεγάλες δυνάμεις έφθασαν σ’ αυτό το επίπεδο εχθροπάθειας και οξύτητας, 25 χρόνια από τότε που ο Ρόναλντ Ρέϊγκαν διέσχισε την Κόκκινη Πλατεία κρατώντας από το χέρι τον Μιχαήλ Γκορμπατσώφ; Και ποιες είναι οι αιτίες για την αναδυόμενο Ψυχρό Πόλεμο Νο:2 ;
Σου απαντούν: Ο Πούτιν εγκατέστησε πυραύλους εν δυνάμει πυρηνικούς στον θύλακα του Καλίνινγκραντ, μεταξύ Πολωνίας και Λιθουανίας.
Γεγονός. Αλλά ποιος άρχισε αυτή τη κλιμάκωση;
Ο Τζωρτζ Μπους ο νεότερος ήταν αυτός που πέταξε στα σκουπίδια τη Συνθήκη του Ρίτσαρντ Νίξον για τους Αντιβαλλιστικούς Πυραύλους και ο Ομπάμα εγκατέστησε Αντιβαλλιστικούς Πυραύλους στη Πολωνία. Αφού εισέβαλε στο Ιράκ, ο Τζωρτζ Μπους προώθησε το ΝΑΤΟ στις Βαλτικές Χώρες, παραβιάζοντας τη δέσμευση που είχε αναλάβει ο πατέρας του στον Γκορμπατσώφ να μην προχωρήσει το ΝΑΤΟ στην Ανατολικήν Ευρώπη εάν αποσυρόταν ο Κόκκινος Στρατός.
-Η Ρωσία εισέβαλε στη Γεωργία το 2008, λέει ο γερουσιαστής Μακαίην.
-Η Ρωσία το έκανε όταν η Γεωργία εισέβαλε στην αποσχισθείσα επαρχία της Νότιας Οσετίας και σκότωσε Ρώσους της ειρηνευτικής δύναμης. Ο Πούτιν πέταξε έξω τους Γεωργιανούς, κατέλαβε μέρος της Γεωργίας και έπειτα αποσύρθηκε.
- Η Ρωσία, σου λένε, υποστήριξε τον Μπάσαρ ΄Ασαντ της Συρίας, βομβάρδισε τους αντάρτες που υποστηρίζουν οι ΗΠΑ και συμμετέσχε στη σφαγή του Χαλεπιού…
- Αλλά ποιος άρχισε αυτόν τον φοβερό εμφύλιο πόλεμο στη Συρία;
Δεν ήταν οι σύμμαχοί μας του (Περσικού) Κόλπου, η Τουρκία και εμείς οι ίδιοι, υποστηρίζοντας μιαν εξέγερση εναντίον ενός καθεστώτος που ήταν σύμμαχος της Ρωσίας επί δεκαετίες και φιλοξενεί τη μοναδική ναυτική βάση της Ρωσίας στη Μεσόγειο; Δεν ασκήσαμε και εμείς το ίδιο δικαίωμα βοήθειας σε σύμμαχό μας υφιστάμενο επίθεση, όταν στείλαμε 500.000 στρατό στο Νότιο Βιετνάμ, εναντίον της εξέγερσης των Βιετ Κόγκ, που υποστηρίζονταν από το Ανόϊ, το Πεκίνο και τη Μόσχα; Αυτό κάνουν οι σύμμαχοι.
Και το αναπάντητο ερώτημα: Γιατί υποστηρίζουμε την ανατροπή του ΄Ασαντ, όταν το υποψήφιο για τη διαδοχή του καθεστώς θα ήταν Ισλαμιστές δολοφονικά εχθρικοί προς τους Χριστιανούς της Συρίας;
-Μας λένε πως η Ρωσία διέπραξε εχθρική επίθεση κατά της Ουκρανίας, εισβάλοντας στην Κριμαία.
Αλλά η Ρωσία δεν εισέβαλε στην Κριμαία. Για να εξασφαλίσει τη ναυτική βάση της στη Μαύρη Θάλασσα, η Ρωσία πραγματοποίησε ένα αναίμακτο πραξικόπημα, αλλά μόνο όταν οι ΗΠΑ υποστήριξαν την ανατροπή την εκλεγμένης φιλορωσικής κυβέρνησης στο Κίεβο.
Η Κριμαία ανήκε στη Ρωσία από την εποχή της Μεγάλης Αικατερίνης στον 18ο Αιώνα και η Ρωσο-Ουκρανική σχέση ανάγεται στην εποχή των Σταυροφοριών. Από πότε έγινε αυτό ζωτικό συμφέρον των ΗΠΑ;
΄Οσο για την υποστήριξη του Πούτιν στους αυτονομιστές του Ντονέτς και του Λουχάνσκ, ο Πούτιν παραστέκεται σε συμπατριώτες του που ξέμειναν εκεί όταν η πατρίδα του διασπάστηκε. Ρώσοι ζουν σε πολλές από τις 14 άλλοτε σοβιετικές Δημοκρατίες που είναι τώρα ανεξάρτητα έθνη.
Δεν έχει ο Πούτιν το δικαίωμα να νοιάζεται για τους χαμένους συμπατριώτες του;
Σε αντίθεση με τις αμερικανικές ελίτ, ο Πούτιν είναι ένας εθνοκεντρικός ηγέτης, σε μιαν εποχή που το φυλετικό ένστικτο σαρώνει εκτός πεδίου την διεθνικότητα ως δύναμη του μέλλοντος.
Η Ρωσία-λέγεται- υποστηρίζει δεξιά και αντιτιθέμενα στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση κόμματα. Αλλά το δικό μας Εθνικό Ίδρυμα για την Δημοκρατία ( Σημ: το περιβόητο NED) δεν ενίσχυσε καθεστωτικές αλλαγές στα Βαλκάνια αλλά και σε πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίας;
Εμφανιζόμαστε να κατηγορούμε τον Πούτιν για ό,τι επράξαμε πρώτοι εμείς.
Επιπλέον, τα λαϊκά, εθνικιστικά, αντί-ευρωενωσιακά και χωριστικά κινήματα στην Ευρώπη είναι αυτοφυή, ξεπετάχτηκαν από μόνα τους και επεκτείνονται μέσω ελευθέρων εκλογών.
Εθνική κυριαρχία, ανεξαρτησία, αποκατάσταση της εθνικής ταυτότητας, όλα αυτά μοιάζουν να είναι σημαντικότερα γι’ αυτά τα κόμματα από αυτό που θεωρούν σαν μια υπερβολικά αστυνομευόμενη ύπαρξη υπό την «σοφτ» δικτατορία της Ε.Ε.
Στο Ψυχρό Πόλεμο μεταξύ Κομμουνισμού και καπιταλισμού, της μονοκομματικής δικτατορίας και της ελεύθερης κοινωνίας, επικρατήσαμε εμείς.
Αλλά στον νέον αγώνα που έχουμε εμπλακεί το εθνοκεντρικό κράτος φαίνεται να επιβάλλεται στο πολυπολιτισμικό, πολυεθνικό, πολυφυλετικό, πολύγλωσσο «παγκόσμιο έθνος» που ενσαρκώνει ο Μπάρακ Ομπάμα.
Ο Πούτιν δεν επιδιώκει να καταστρέψει ούτε εμάς ούτε την Ευρώπη. Θέλει η Ρωσία και τα συμφέροντά της και τα δικαιώματά της ως μεγάλης δύναμης να αντιμετωπίζονται με σεβασμό.
Δεν βρωμίζει μπροστά την αυλή μας, εμείς το κάνουμε στη δική του.
Το χειρότερο λάθος που θα μπορούσε να κάνει ο Πρόεδρος Τραμπ θα ήταν να επιτρέψει στους Ρωσοφοβικούς ν’ αρπάξουν το πηδάλιο και να μας οδηγήσουν σ’ έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο, που θα μπορούσε να είναι εξ ίσου δαπανηρός με τον πρώτο και που μπορεί να μη τελειώσει εξ ίσου ειρηνικά.
Το απλωμένο χέρι του Ρέιγκαν στον Γκορμπατσώφ έφερε αποτέλεσμα. Ο Τραμπ δεν έχει τίποτα να χάσει τείνοντας το δικό του στον Βλαντιμίρ Πούτιν και ίσως πολλά να κερδίσει.
[Και νέο σημαντικότατο άρθρο του βαθυστόχαστου πολιτικού αναλυτή και πολιτικού συμβούλου προέδρων Πάτρικ Μπιουκάναν, στην είσοδο ενός ιδιαίτερα κρίσιμου χρόνου για την ανθρωπότητα, λίγες μέρες πριν ένας νέος Πρόεδρος αναλάβει το πηδάλιο της μεγαλύτερης Δυτικής Δύναμης. Μια σεβαστή αμερικανική φωνή της αλήθειας, της λογικής και της σωφροσύνης, επισημαίνει εδώ τις αμερικανικές ενοχές για την υποτροπή ενός απειλητικού για την ανθρωπότητα ψυχρού πολέμου, ανατρέπει φράση προς φράση το κατηγορητήριο κατά της Ρωσίας και συνιστά στον νέο πρόεδρο Τραμπ να κωφεύσει στις σάλπιγγες των πολεμοκαπήλων. Η ανάγνωση του άρθρου διαλύει το τοξικό νέφος της προπαγάνδας του CNN, της Ουάσιγκτων Ποστ, του BBC, και άλλων συστημικών ΜΜΕ, το οποίο εισάγουν τα ιθαγενή όργανα ως διεθνή ειδησεογραφία. Και επιπλέον αποκαλύπτει τον βαθύτερο χαρακτήρα της αρξαμένης «σύγκρουσης των δύο κόσμων»]
Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού
Ως αντίποινα για υποκλοπές των mail του Ποντέστα (επιτελάρχη της Κλίντον) και του Δημοκρατικού Κόμματος, ο Μπάρακ Ομπάμα απέλασε 35 Ρώσους διπλωμάτες και διέταξε το κλείσιμο και την απαλλοτρίωση των εξοχικών κατοικιών τους στο Λονγκ Άιλαντ και στην Ανατολική Ακτή του Μέρυλαντ.
Ο υπουργός των Εξωτερικών Λαβρώφ προειδοποίησε ότι 35 Αμερικανοί διπλωμάτες θα απελαθούν. Αλλά επενέβη ο Βλαντιμίρ Πούτιν, αρνήθηκε την λήψη οποιωνδήποτε αντιποίνων και προσκάλεσε του Αμερικανούς διπλωμάτες στη Μόσχα και τα παιδιά τους στα πάρτυ των Χριστουγέννων και του Νέου ΄Ετους στο Κρεμλίνο.
«Μια ήπια απάντηση κατευνάζει την οργή, αλλά οι τραυματίζουσες λέξεις την εξάπτουν », διαβάζουμε στις Παροιμίες. « Θαυμάσια κίνηση», έγραψε στο Τουίτερ ο εκλεγείς πρόεδρος Τραμπ, «Εγώ πάντοτε ήξερα ότι είναι πολύ έξυπνος.»
Μεταξύ των ρωσοφοβικών θα μπορούσε κανείς να ακούσει τριξίματα οδόντων..
Είναι σαφές πως ο Πούτιν πιστεύει ότι η προεδρία Τραμπ προσφέρει την προοπτική καλύτερων σχέσεων μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας. Φαίνεται να το επιθυμεί ο ίδιος και πλείστοι Αμερικανοί το επιθυμούν επίσης. ΄Αλλωστε η Χίλλαρυ Κλίντον, που αποκαλούσε τον Τραμπ «μαριονέτα του Πούτιν», έχασε τις εκλογές.
Είναι, επομένως, δυνατόν να αποφευχθεί ένας 2ος Ψυχρός Πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ;
Αυτό το ερώτημα εγείρει αρκετά άλλα.
Ποιος είναι περισσότερο υπεύθυνος για το ότι οι δύο μεγάλες δυνάμεις έφθασαν σ’ αυτό το επίπεδο εχθροπάθειας και οξύτητας, 25 χρόνια από τότε που ο Ρόναλντ Ρέϊγκαν διέσχισε την Κόκκινη Πλατεία κρατώντας από το χέρι τον Μιχαήλ Γκορμπατσώφ; Και ποιες είναι οι αιτίες για την αναδυόμενο Ψυχρό Πόλεμο Νο:2 ;
Σου απαντούν: Ο Πούτιν εγκατέστησε πυραύλους εν δυνάμει πυρηνικούς στον θύλακα του Καλίνινγκραντ, μεταξύ Πολωνίας και Λιθουανίας.
Γεγονός. Αλλά ποιος άρχισε αυτή τη κλιμάκωση;
Ο Τζωρτζ Μπους ο νεότερος ήταν αυτός που πέταξε στα σκουπίδια τη Συνθήκη του Ρίτσαρντ Νίξον για τους Αντιβαλλιστικούς Πυραύλους και ο Ομπάμα εγκατέστησε Αντιβαλλιστικούς Πυραύλους στη Πολωνία. Αφού εισέβαλε στο Ιράκ, ο Τζωρτζ Μπους προώθησε το ΝΑΤΟ στις Βαλτικές Χώρες, παραβιάζοντας τη δέσμευση που είχε αναλάβει ο πατέρας του στον Γκορμπατσώφ να μην προχωρήσει το ΝΑΤΟ στην Ανατολικήν Ευρώπη εάν αποσυρόταν ο Κόκκινος Στρατός.
-Η Ρωσία εισέβαλε στη Γεωργία το 2008, λέει ο γερουσιαστής Μακαίην.
-Η Ρωσία το έκανε όταν η Γεωργία εισέβαλε στην αποσχισθείσα επαρχία της Νότιας Οσετίας και σκότωσε Ρώσους της ειρηνευτικής δύναμης. Ο Πούτιν πέταξε έξω τους Γεωργιανούς, κατέλαβε μέρος της Γεωργίας και έπειτα αποσύρθηκε.
- Η Ρωσία, σου λένε, υποστήριξε τον Μπάσαρ ΄Ασαντ της Συρίας, βομβάρδισε τους αντάρτες που υποστηρίζουν οι ΗΠΑ και συμμετέσχε στη σφαγή του Χαλεπιού…
- Αλλά ποιος άρχισε αυτόν τον φοβερό εμφύλιο πόλεμο στη Συρία;
Δεν ήταν οι σύμμαχοί μας του (Περσικού) Κόλπου, η Τουρκία και εμείς οι ίδιοι, υποστηρίζοντας μιαν εξέγερση εναντίον ενός καθεστώτος που ήταν σύμμαχος της Ρωσίας επί δεκαετίες και φιλοξενεί τη μοναδική ναυτική βάση της Ρωσίας στη Μεσόγειο; Δεν ασκήσαμε και εμείς το ίδιο δικαίωμα βοήθειας σε σύμμαχό μας υφιστάμενο επίθεση, όταν στείλαμε 500.000 στρατό στο Νότιο Βιετνάμ, εναντίον της εξέγερσης των Βιετ Κόγκ, που υποστηρίζονταν από το Ανόϊ, το Πεκίνο και τη Μόσχα; Αυτό κάνουν οι σύμμαχοι.
Και το αναπάντητο ερώτημα: Γιατί υποστηρίζουμε την ανατροπή του ΄Ασαντ, όταν το υποψήφιο για τη διαδοχή του καθεστώς θα ήταν Ισλαμιστές δολοφονικά εχθρικοί προς τους Χριστιανούς της Συρίας;
-Μας λένε πως η Ρωσία διέπραξε εχθρική επίθεση κατά της Ουκρανίας, εισβάλοντας στην Κριμαία.
Αλλά η Ρωσία δεν εισέβαλε στην Κριμαία. Για να εξασφαλίσει τη ναυτική βάση της στη Μαύρη Θάλασσα, η Ρωσία πραγματοποίησε ένα αναίμακτο πραξικόπημα, αλλά μόνο όταν οι ΗΠΑ υποστήριξαν την ανατροπή την εκλεγμένης φιλορωσικής κυβέρνησης στο Κίεβο.
Η Κριμαία ανήκε στη Ρωσία από την εποχή της Μεγάλης Αικατερίνης στον 18ο Αιώνα και η Ρωσο-Ουκρανική σχέση ανάγεται στην εποχή των Σταυροφοριών. Από πότε έγινε αυτό ζωτικό συμφέρον των ΗΠΑ;
΄Οσο για την υποστήριξη του Πούτιν στους αυτονομιστές του Ντονέτς και του Λουχάνσκ, ο Πούτιν παραστέκεται σε συμπατριώτες του που ξέμειναν εκεί όταν η πατρίδα του διασπάστηκε. Ρώσοι ζουν σε πολλές από τις 14 άλλοτε σοβιετικές Δημοκρατίες που είναι τώρα ανεξάρτητα έθνη.
Δεν έχει ο Πούτιν το δικαίωμα να νοιάζεται για τους χαμένους συμπατριώτες του;
Σε αντίθεση με τις αμερικανικές ελίτ, ο Πούτιν είναι ένας εθνοκεντρικός ηγέτης, σε μιαν εποχή που το φυλετικό ένστικτο σαρώνει εκτός πεδίου την διεθνικότητα ως δύναμη του μέλλοντος.
Η Ρωσία-λέγεται- υποστηρίζει δεξιά και αντιτιθέμενα στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση κόμματα. Αλλά το δικό μας Εθνικό Ίδρυμα για την Δημοκρατία ( Σημ: το περιβόητο NED) δεν ενίσχυσε καθεστωτικές αλλαγές στα Βαλκάνια αλλά και σε πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίας;
Εμφανιζόμαστε να κατηγορούμε τον Πούτιν για ό,τι επράξαμε πρώτοι εμείς.
Επιπλέον, τα λαϊκά, εθνικιστικά, αντί-ευρωενωσιακά και χωριστικά κινήματα στην Ευρώπη είναι αυτοφυή, ξεπετάχτηκαν από μόνα τους και επεκτείνονται μέσω ελευθέρων εκλογών.
Εθνική κυριαρχία, ανεξαρτησία, αποκατάσταση της εθνικής ταυτότητας, όλα αυτά μοιάζουν να είναι σημαντικότερα γι’ αυτά τα κόμματα από αυτό που θεωρούν σαν μια υπερβολικά αστυνομευόμενη ύπαρξη υπό την «σοφτ» δικτατορία της Ε.Ε.
Στο Ψυχρό Πόλεμο μεταξύ Κομμουνισμού και καπιταλισμού, της μονοκομματικής δικτατορίας και της ελεύθερης κοινωνίας, επικρατήσαμε εμείς.
Αλλά στον νέον αγώνα που έχουμε εμπλακεί το εθνοκεντρικό κράτος φαίνεται να επιβάλλεται στο πολυπολιτισμικό, πολυεθνικό, πολυφυλετικό, πολύγλωσσο «παγκόσμιο έθνος» που ενσαρκώνει ο Μπάρακ Ομπάμα.
Ο Πούτιν δεν επιδιώκει να καταστρέψει ούτε εμάς ούτε την Ευρώπη. Θέλει η Ρωσία και τα συμφέροντά της και τα δικαιώματά της ως μεγάλης δύναμης να αντιμετωπίζονται με σεβασμό.
Δεν βρωμίζει μπροστά την αυλή μας, εμείς το κάνουμε στη δική του.
Το χειρότερο λάθος που θα μπορούσε να κάνει ο Πρόεδρος Τραμπ θα ήταν να επιτρέψει στους Ρωσοφοβικούς ν’ αρπάξουν το πηδάλιο και να μας οδηγήσουν σ’ έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο, που θα μπορούσε να είναι εξ ίσου δαπανηρός με τον πρώτο και που μπορεί να μη τελειώσει εξ ίσου ειρηνικά.
Το απλωμένο χέρι του Ρέιγκαν στον Γκορμπατσώφ έφερε αποτέλεσμα. Ο Τραμπ δεν έχει τίποτα να χάσει τείνοντας το δικό του στον Βλαντιμίρ Πούτιν και ίσως πολλά να κερδίσει.