Αναδημοσίευση από: dimokratianews.gr
Νίκος Ελευθερόγλου
Η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου αποφάσισε να σημάνει το τέλος των δικών της ψευδαισθήσεων, στέλνοντας το περιβόητο mail Χαρδούβελη και εφαρμόζοντας έναν παράλογο και άδικο ΕΝΦΙΑ.
Από τη μεριά της, η κυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου αποφάσισε και εκείνη να τελειώσει όποιες ψευδαισθήσεις είχαν ακόμη οι πολίτες, με την επιστολή Τσακαλώτου και με την εφαρμογή του νόμου για τους ελεύθερους επαγγελματίες, που θα εξελιχθεί στον δικό της ΕΝΦΙΑ.
Και μπορεί η κυβέρνηση, από τη μια, να χρησιμοποιεί τη φοβέρα ότι με τον Μητσοτάκη τα πράγματα θα είναι χειρότερα και, από την άλλη, να δημιουργεί το δικό της πελατειακό κράτος, αλλά και για εκείνη η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει.
Αργά και σταθερά, τα στρώματα της κοινωνίας που θεωρητικά ακουμπά ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνειδητοποιούν τι σημαίνει η πολιτική που εφαρμόζει και, όσο κι αν τον κρατούν με τα… σωληνάκια οι πιστωτές, αυτόν τον χρόνο άπαντες θα κληθούν να πάρουν τις αποφάσεις τους - τόσο για το ποια Ελλάδα θέλουν όσο και για το ποια κυβέρνηση θέλουν. Τα τελευταία επτά χρόνια, η ελληνική οικονομία έχει υποστεί -και συνεχίζει να υφίσταται- την πιο βίαιη και άγρια εκ των άνω καταστολή, και μπήκε στο νέο έτος όχι με το δεξί, αλλά με το… αριστερό, με μια σειρά από αυξήσεις σε αγαθά και προϊόντα και με μια σειρά από μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις.
Εξουθενωμένη και μόνη, χωρίς δικές της δυνάμεις, αλλά και χωρίς να μπορεί να υπολογίζει σε σοβαρή ώθηση από το εξωτερικό, θα ανεβαίνει τον δικό της Γολγοθά.
Στη διάρκεια της επταετίας, όπως επισημαίνει και η πρόσφατη έκθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, τα εισοδήματα των εργαζομένων, των μισθωτών και των συνταξιούχων περικόπηκαν κατά 50%, με άμεση συνέπεια η εσωτερική ζήτηση και η αγορά να συρρικνωθούν επίσης κατά 50%.
Το εθνικό εισόδημα της χώρας κατέρρευσε κατά 31%, ενώ παράλληλα κατέρρευσαν και οι τραπεζικές πιστώσεις προς την οικονομία και, φυσικά, οι νέες επενδύσεις, με αποτέλεσμα την εκτίναξη της ανεργίας στο 27% του ενεργού πληθυσμού. Και δεν μιλάμε για τον ξεριζωμό μιας ολόκληρης γενιάς επιστημόνων και νέων ανθρώπων, που έχει πολλαπλές επιπτώσεις...
Όλα αυτά επιβεβαιώνουν ότι η Ελλάδα έγινε το μεγάλο πειραματόζωο μιας νέας εποχής που έχει ανατείλει.
Παρά τα αισιόδοξα μηνύματα που επιχείρησαν να στείλουν οι πολιτικές ηγεσίες (όπως έκαναν και οι προηγούμενες από αυτές), οι μήνες που θα ακολουθήσουν θα είναι ανηφορικοί και δύσβατοι σε μια Ευρώπη που, με τις εκλογικές αναμετρήσεις τις οποίες έχει μπροστά της, θα μοιάζει με ναρκοπέδιο.
Την ίδια ώρα, το Μεταναστευτικό και το Προσφυγικό θα αποτελούν τη διαρκή και συνεχόμενη απειλή που θα επεκτείνει το υπόβαθρο για επιλογές οι οποίες θα μικραίνουν το όραμα για μια Ευρώπη των λαών και θα σηματοδοτούν την επιστροφή σε μια Ευρώπη «εθνικών κρατών».
Ο εθνικισμός, που βγήκε από τα... παράθυρα στην Ευρώπη, ήδη έχει επιστρέψει από την πόρτα. Όσοι εξακολουθούν να οραματίζονται το αύριο κολλημένοι σε νοοτροπίες και απόψεις του χθες θα βρεθούν προ εκπλήξεως. Η κοινωνία, που ζει την πιο βίαιη αναπροσαρμογή, είναι απρόβλεπτος παράγοντας όσο διατηρείται αυτή η θανατηφόρα συνταγή.
Το ερώτημα είναι εάν κάποιοι εξακολουθούν να διεκδικούν την ψήφο μας πιστεύοντας ότι, αλλάζοντας γιατρό και κρατώντας την ίδια συνταγή, μπορούν να σώσουν τον ασθενή.
Φοβάμαι πως όχι
Νίκος Ελευθερόγλου
Η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου αποφάσισε να σημάνει το τέλος των δικών της ψευδαισθήσεων, στέλνοντας το περιβόητο mail Χαρδούβελη και εφαρμόζοντας έναν παράλογο και άδικο ΕΝΦΙΑ.
Από τη μεριά της, η κυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου αποφάσισε και εκείνη να τελειώσει όποιες ψευδαισθήσεις είχαν ακόμη οι πολίτες, με την επιστολή Τσακαλώτου και με την εφαρμογή του νόμου για τους ελεύθερους επαγγελματίες, που θα εξελιχθεί στον δικό της ΕΝΦΙΑ.
Και μπορεί η κυβέρνηση, από τη μια, να χρησιμοποιεί τη φοβέρα ότι με τον Μητσοτάκη τα πράγματα θα είναι χειρότερα και, από την άλλη, να δημιουργεί το δικό της πελατειακό κράτος, αλλά και για εκείνη η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει.
Αργά και σταθερά, τα στρώματα της κοινωνίας που θεωρητικά ακουμπά ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνειδητοποιούν τι σημαίνει η πολιτική που εφαρμόζει και, όσο κι αν τον κρατούν με τα… σωληνάκια οι πιστωτές, αυτόν τον χρόνο άπαντες θα κληθούν να πάρουν τις αποφάσεις τους - τόσο για το ποια Ελλάδα θέλουν όσο και για το ποια κυβέρνηση θέλουν. Τα τελευταία επτά χρόνια, η ελληνική οικονομία έχει υποστεί -και συνεχίζει να υφίσταται- την πιο βίαιη και άγρια εκ των άνω καταστολή, και μπήκε στο νέο έτος όχι με το δεξί, αλλά με το… αριστερό, με μια σειρά από αυξήσεις σε αγαθά και προϊόντα και με μια σειρά από μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις.
Εξουθενωμένη και μόνη, χωρίς δικές της δυνάμεις, αλλά και χωρίς να μπορεί να υπολογίζει σε σοβαρή ώθηση από το εξωτερικό, θα ανεβαίνει τον δικό της Γολγοθά.
Στη διάρκεια της επταετίας, όπως επισημαίνει και η πρόσφατη έκθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, τα εισοδήματα των εργαζομένων, των μισθωτών και των συνταξιούχων περικόπηκαν κατά 50%, με άμεση συνέπεια η εσωτερική ζήτηση και η αγορά να συρρικνωθούν επίσης κατά 50%.
Το εθνικό εισόδημα της χώρας κατέρρευσε κατά 31%, ενώ παράλληλα κατέρρευσαν και οι τραπεζικές πιστώσεις προς την οικονομία και, φυσικά, οι νέες επενδύσεις, με αποτέλεσμα την εκτίναξη της ανεργίας στο 27% του ενεργού πληθυσμού. Και δεν μιλάμε για τον ξεριζωμό μιας ολόκληρης γενιάς επιστημόνων και νέων ανθρώπων, που έχει πολλαπλές επιπτώσεις...
Όλα αυτά επιβεβαιώνουν ότι η Ελλάδα έγινε το μεγάλο πειραματόζωο μιας νέας εποχής που έχει ανατείλει.
Παρά τα αισιόδοξα μηνύματα που επιχείρησαν να στείλουν οι πολιτικές ηγεσίες (όπως έκαναν και οι προηγούμενες από αυτές), οι μήνες που θα ακολουθήσουν θα είναι ανηφορικοί και δύσβατοι σε μια Ευρώπη που, με τις εκλογικές αναμετρήσεις τις οποίες έχει μπροστά της, θα μοιάζει με ναρκοπέδιο.
Την ίδια ώρα, το Μεταναστευτικό και το Προσφυγικό θα αποτελούν τη διαρκή και συνεχόμενη απειλή που θα επεκτείνει το υπόβαθρο για επιλογές οι οποίες θα μικραίνουν το όραμα για μια Ευρώπη των λαών και θα σηματοδοτούν την επιστροφή σε μια Ευρώπη «εθνικών κρατών».
Ο εθνικισμός, που βγήκε από τα... παράθυρα στην Ευρώπη, ήδη έχει επιστρέψει από την πόρτα. Όσοι εξακολουθούν να οραματίζονται το αύριο κολλημένοι σε νοοτροπίες και απόψεις του χθες θα βρεθούν προ εκπλήξεως. Η κοινωνία, που ζει την πιο βίαιη αναπροσαρμογή, είναι απρόβλεπτος παράγοντας όσο διατηρείται αυτή η θανατηφόρα συνταγή.
Το ερώτημα είναι εάν κάποιοι εξακολουθούν να διεκδικούν την ψήφο μας πιστεύοντας ότι, αλλάζοντας γιατρό και κρατώντας την ίδια συνταγή, μπορούν να σώσουν τον ασθενή.
Φοβάμαι πως όχι