Η ξευτίλα της σημερινής Ελλάδας δεν έχει τελικά πάτο. Μετά από τον εθνικό εξευτελισμό των Ιμίων, το 1996, κάποιοι συνεχίζουν να προσβάλουν τα τρία παλικάρια που θυσιάστηκαν για αυτή την έρημη πατρίδα που άλλοι συνεχίζουν να ποδοπατούν. Η είδηση είναι τόσο συγκλονιστική που τη μετέδωσε το κρατικό ειδησεογραφικό πρακτορείο: «Σε εξέλιξη βρίσκεται αυτή την ώρα αντιφασιστική διαδήλωση και πορεία με κατεύθυνση την αμερικανική πρεσβεία και τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στη Μεσογείων. Στην πορεία εκατοντάδες διαδηλωτές φωνάζουν συνθήματα κατά του φασισμού και του ρατσισμού με αφορμή τη σημερινή επέτειο για τα Ίμια».
Δηλαδή οι «συλλογικότητες και οι αντιφασίστες» για τι ακριβώς διαδήλωναν; Κατά της Τουρκίας που προκάλεσε την κρίση στα Ίμια; Όχι. Μήπως διαδήλωναν για να τιμήσουν τους νεκρούς Έλληνες αξιωματικούς που έπεσαν εκεί; Φυσικά και όχι. Διαδήλωναν διότι η Χρυσή Αυγή τιμά την επέτειο των Ιμίων και τη μνήμη των νεκρών.
Και όμως οι ίδιοι με την αβελτηρία, για να μην πούμε τίποτα πιο χοντρό, ΧΑΡΙΣΑΝ στους Χρυσαυγίτες την επέτειο των Ιμίων και τη μνήμη των νεκρών, διαδηλώνοντας… «αντιφασιστικά» σε κάθε επέτειο της θυσία τριών παλικαριών, που όπως και οι διαδηλωτές, είχαν μάνες, γυναίκες, παιδιά, οικογένειες.
Αυτά τα σκύβαλα τολμούν να διαδηλώνουν και να μιλούν για «πλατύ διεθνιστικό μέτωπο κατά του φασιστικού εθνικιστικού μίσους», αυτές οι ΚΟΤΕΣ, γιατί αν έχουν κότσια, δεν πάνε να διαδηλώσουν στην Τουρκία; Να συνδράμουν τους εκεί «αντιφασίστες» (εκεί κι αν θα είχαν αιτία… όχι σαν τους καναπεδάτους τύπου κάθε λογής, το ότι να ‘ναι Αθηνών, Πειραιώς και περιχώρων).
Ποιο λάθος έχουν κάνει ακριβώς οι ήρωες νεκροί των Ιμίων ώστε να τους χαρακτηρίζουν, ερήμην τους, Χρυσαυγίτες, κάποιοι επαγγελματίες διαμαρτυρόμενοι απάτριδες; Λοιπόν, για να τελειώνουμε, στα Ίμια, η Ελλάδα υπέστη μια σημαντική γεωπολιτική ήττα χάνοντας παράλληλα και τρεις ανθρώπους.
Και όλα αυτά, συνεπεία της ανεπάρκειας πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας. Αν κάποιος επέδειξε εθνικιστικό μένος, κινήθηκε ιμπεριαλιστικά ή φασιστικά, αυτός σίγουρα δεν ήταν η ελληνική πλευρά. Κατά πολλούς, η χώρα μας δεν κινήθηκε καν ορθολογικά στρατιωτικά… κι ας μην επεκταθούμε.
Όμως εδώ, στη χώρα που η βλακεία σπάει πεζοδρόμια, οι «αντιφασίστες», λες και όλοι οι υπόλοιποι είμαστε οπαδοί και θαυμαστές του φασισμού, χαρακτηρίζουν όποιον δεν συμμερίζεται τις βλακώδεις ιδεοληψίες τους, συλλήβδην φασίστα, βάζοντάς του την ταμπέλα του Χρυσαυγίτη, ακόμα κι αν αυτός σιχαίνεται το ίδιο κάθε μορφή βλακείας και φασισμού, κόκκινου (μην τον ξεχνάμε κι αυτόν… έτσι παιδάκια;) ή μαύρου.
Δυστυχώς το επίσης ηλίθιο ελληνικό «κράτος», φοβούμενο να παραδεχτεί την ήττα του, να παραδεχτεί τις ευθύνες του και τις συνέπειες της ήττας στα Ίμια, επίσης βολεύεται, χαρίζοντας την επέτειο σε ακραίους που την εορτάζουν και σε ακραίους που αντιτίθενται σε αυτή, με τους τελευταίους να είναι οπαδοί της θεωρίας «το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του», που τόσο αγαπά ο κάθε Ερντογάν. Τέτοιους χρήσιμους ηλίθιους. Δεν τους βρίσκεις εύκολα να σε αβαντάρουν, θεωρώντας ότι κάνουν αντίσταση.
Έτσι όμως καλλιεργείται για μια ακόμα φορά το κλίμα για έναν νέο, βαθύτερο διχασμό, οι συνέπειες του οποίου προφανώς δεν μπορούν να γίνουν αντιληπτές από τους απίστευτα μικρόνοες κυβερνώντες. Οι εξελίξεις στην Ελλάδα προβλέπονται δυσοίωνες και ίσως δούμε πράγματα που δεν θα τα φανταζόμασταν λίγα χρόνια πριν.