Του Στρατή Μαζίδη
Όσοι σημείωναν πως η ταλαίπωρη Ελλάδα έπρεπε πάση θυσία να μείνει εκτός των προορισμών είτε των προσφύγων είτε κυρίως των οικονομικών μεταναστών, δέχονταν την κατάκριση ορισμένων αυτοπροσδιοριζόμενων ως ανθρωπιστών, δήθεν αριστερών κ.ο.κ.
Είναι εύκολο να βάζεις μια κυρία να απευθύνει κάλεσμα εξάμηνης διάρκειας αρκεί να δηλώσουν πρόσφυγες.
Είναι δύσκολο:
α. να κάνεις επί μακρόν τον τροχονόμο στέλνοντας όλον αυτόν τον κόσμο εκεί που πραγματικά επιθυμεί να φτάσει
β. αφού κλείσουν τα σύνορα, να τους ξεχωρίσεις, να δεις τι είναι ο καθένας, να τηρήσεις την τάξη, να παρέξεις ορισμένες στοιχειώδεις παροχές.
Η κυβέρνηση του κ. Μουζάλα έκλεισε την Αμυγδαλέζα και ίδρυσε πολλές περισσότερες σε όλη τη χώρα, ανοίγοντας τελικά και την πρώτη εκ νέου.
Χωμάτινες εκτάσεις, ολυμπιακές εγκαταστάσεις, περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού λαού έχουν μετατραπεί σε σύγχρονα Αουσβιτς. Κανείς δεν τα ελέγχει, κανείς δεν ενδιαφέρεται και ήδη η ανομία έχει κάνει την εμφάνισή της στα μικρά αυτά γκέτο.
Παιδιά έρμαια της ηπατίτιδας, φυλές με διαφορές μεταξύ τους να συμπλέκονται, κόσμος που δεν αντέχει άλλο γιατί κανείς δεν τους είπε ότι έκλεισαν πλέον οι πόρτες, αυξανόμενη εγκληματικότητα καθώς από τις χώρες του Μαγκρέμπ δε μας έρχονται και τα καλύτερα παιδιά και σε όλα αυτά μια κυβέρνηση ανύπαρκτη.
Ένας Μουζάλας ο οποίος απλά κρατιέται χεράκι-χεράκι στην παραλία κάποιου νησιού στη γνωστή αλληλέγγυα φωτογραφία.
Εκατομμύρια ευρώ που καταλήγουν στις ΜΚΟ ενώ οι φορολογούμενοι Ελληνες πληρώνουν ένα βαρύτατο λογαριασμό (2 δις είχαμε ακούσει, όσο δηλαδή τα 4/5 του ΕΝΦΙΑ) δίχως να ερωτηθούν.
Η μνημονιακή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ όταν άνοιγε τα σύνορα, όφειλε να έχει έτοιμο και το σχέδιο, το οποίο φυσικά δεν μπορούσε να είναι "σας κάνω τον τροχονόμο μέχρι την Ειδομένη".
Σήμερα δύο χρόνια μετά εξακολουθεί να μη διαθέτει σχέδιο. Απλά επιβλέπει το χάος και ο υπουργός με τα κασκολάκια περιορίζεται σε διαπιστώσεις.
Είναι προφανές ότι εδώ υπάρχει μια Μπίζνα Καλά Οργανωμένη.
Εξαθλιωμένοι γίνονται πιόνια ευρύτερων σχεδίων, όπως η μουσουλμανοποίηση της Ευρώπης. Είναι εύκολο να παίξεις με την πείνα του καθενός.
Έρχονται εδώ και παρκάρονται στο χάος το οποίο λειτουργεί ως προς το ευρωπαϊκό χρήμα.
Ένας παράτυπος μετανάστης το περιέγραψε ξεκάθαρα "βγάζουν λεφτά από εμάς".
Την ίδια ώρα το κοκτέιλ γίνεται όλο και πιο εκρηκτικό. Η κυβερνητική αδράνεια θα μας οδηγήσει σε χειρότερες καταστάσεις. Στα νησιά οι συνθήκες είναι πολύ δύσκολες για τους τοπικούς πληθυσμούς που μέχρι πρότινος είχαν μια ήσυχη ζωή.
Ταυτόχρονα οι καταστάσεις στα μικρά Αουσβιτς είναι κι αυτές ασφυκτικές. Οι συνθήκες ζωής προβληματικές και με τακτικές εκρήξεις οι οποίες προκαλούν σημαντικά προβλήματα.
Χρειαζόμαστε (αλλά που να τη βρούμε) μια ικανή κυβέρνηση ψύχραιμων και σοβαρών ανθρώπων, που θα λένε λίγα και θα πράττουν περισσότερα.