Όσοι προβλέπαμε σε ένα διαφαινόμενο ναυάγιο σωτηρίας λόγω τουρκικής αταλάντευτης στάσης στη Διάσκεψη της Γενεύης δικαιωθήκαμε.
Ωστόσο φαίνεται ότι όπως και η Καρχηδόνα, η Κύπρος Delenda est (πρέπει να καταστραφεί).
Σε αυτό ήδη δεχθήκαμε το πρώτο γκολ από τα αποδυτήρια.
Ο Νίκος Αναστασιάδης μπορεί να βρίσκεται πάλι στο προεδρικό μέγαρο της Λευκωσίας όμως αυτό το λίγο που παρέμεινε στην ελβετική πόλη, με τις αντιστάσεις του παρόμοιες όπως τα φημισμένα τυριά της χώρας, μετετράπη σε ένα τίποτε μαζί με τη χώρα του.
Από Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κατέστη εξοχότητα, όπως πχ η εξοχότητα του "αρχιεπισκόπου Ρωμανίας Μελχισεδέκ" στις συγκεντρώσεις του Σώρρα.
Από Πρόεδρος ένα απλό τίποτε.
Το ίδιο και το κράτος το οποίο εκπροσώπησε. Ούτε καν στα αυτοκίνητα δεν υπήρχε η σημαία του.
Βασικά για αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα έγινε κάτι σαν το πείραμα της Φιλαδέλφεια. Κύπρος και Πρόεδρος εξαφανίστηκαν στο χωροχρόνο.
Αυτό ήταν ήδη μια μεγάλη νίκη της Αγκυρας δίχως να κουραστεί.
Μια χώρα έπαψε να υφίσταται και ένας δημοκρατικά εκλεγμένος ηγέτης κατέστησε εαυτόν ισότιμο με έναν παράνομο.