ΜΑΝΩΛΗΣ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ
Ο προβληματισμός του Dr. Paul-Craig Roberts σχετικά με την Αμερικανική εξωτερική πολιτική είναι ακόμα πιο έντονος, ιδιαίτερα μετά και τις τελευταίες δηλώσεις των στελεχών της κυβέρνησης του νεοεκλεγέντος προέδρου των ΗΠΑ, που ούτε λίγο, ούτε πολύ, καταφέρονται ευθέως εναντίον της Κίνας, εμμέσως εναντίον του Ιράν, και, κατά συνέπεια, δυναμιτίζουν την προσπάθεια δημιουργίας καλού κλίματος ανάμεσα στις ΗΠΑ και στην Ρωσία.
Το άρθρο έχει τίτλο «Is Trump Already Finished?» (Είναι ήδη τελειωμένος ο Trump;) και σας το παραθέτω αυτούσιο στην μετάφρασή μου από το Αγγλικό κείμενο.
Δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος για να διαπιστώσουμε πως δεν υπήρχε καμία ελπίδα αλλαγής από τον πρόεδρο Obama. Αλλά τουλάχιστον στην ορκωμοσία του ένας πρωτοφανής αριθμός Αμερικανών πήγε στο Mall προκειμένου να δείξει την υποστήριξή του προς τον πρόεδρο της Αλλαγής. Η ελπίδα τότε ξεχείλιζε.
Αλλά με τον Trump έχουμε ήδη χάσει την πίστη πριν την ορκωμοσία του, αν όχι ακόμη σ' αυτόν, τουλάχιστον στην επιλογή του για εκείνους που έχει συμπεριλάβει στην κυβέρνησή του.
Η επιλογή του Trump στην θέση του Γραμματέα του State δεν ακούγεται μόνο όπως οι νεοσυντηρητικοί που δηλώνουν πως η Ρωσία είναι μια απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες και όλη την Ευρώπη, αλλά ακούγεται επίσης, όπως η Hillary Clinton στην δήλωση της πως η Νότια Θάλασσα της Κίνας είναι ένας χώρος κυριαρχίας των ΗΠΑ. Κάποιος μπορεί να σκεφτεί πως ο πρόεδρος της Exxon, δεν είναι ηλίθιος, αλλά δεν είμαι πλέον σίγουρος. Επιβεβαιωμένα ο Rex Tillerson δήλωσε ότι η πρόσβαση της Κίνας στη δική της Νότια Θάλασσα «δεν πρόκειται να επιτραπεί».
Εδώ είναι η δήλωση του Tillerson: «Στέλνουμε στην Κίνα ένα σαφές μήνυμα ότι πρώτον, οι εργασίες στα νησιά σταματούν, και δεύτερον, η πρόσβασή σας σε αυτά τα νησιά, επίσης, δεν πρόκειται να επιτραπεί».
Θέλω να πω, τι άλλο κάνει ο Tillerson εκτός από να προσπαθεί να ανατινάξει ολόκληρο τον κόσμο; Η απάντηση της Κίνας ήταν έντονη, όπως θα έπρεπε να είναι:
Ο Tillerson «δεν πρέπει να παραπλανηθεί από την σκέψη ότι το Πεκίνο φοβάται τις απειλές. Αν η διπλωματική ομάδα του Trump διαμορφώνει τις μελλοντικές Κινεζο-αμερικανικές σχέσεις όπως κάνει τώρα, οι δύο πλευρές καλύτερα να προετοιμασθούν για μια στρατιωτική σύγκρουση. Ο Tillerson θα πρέπει να μελετήσει καλύτερα τις στρατηγικές των πυρηνικών δυνάμεων, αν θέλει να αναγκάσει μια μεγάλη πυρηνική δύναμη να αποχωρήσει από τα δικά της εδάφη».
Έτσι, ενώ ο Trump δεν έχει καν ορκιστεί, ο ηλίθιος αντιπρόσωπός του Γραμματέας του State έχει ήδη δημιουργήσει μια σχέση εχθρότητας με δύο πυρηνικές δυνάμεις, ικανές να καταστρέψουν μία δια παντός το σύνολο της Δύσης. Κι όμως αυτό κάνει την Γερουσία των ΗΠΑ να νιώθει άνετα με τον Tillerson. Οι ανόητοι πρέπει να φοβούνται τα μυαλά τους, αν υποθέσουμε ότι έχουν.
Ένας από τους λόγους που η Ρωσία διέσωσε την κυβέρνηση στην Συρία από την ανατροπή της Washington είναι γιατί καταλαβαίνει ότι ο επόμενος στόχος των Αμερικανών θα είναι το Ιράν και κατόπιν, θα μεταφέρουν το ζήτημα της τρομοκρατίας στην Ρωσική Ομοσπονδία. Υπάρχει ένας άξονας χωρών που απειλούνται από την Αμερικανικά υποστηριζόμενη τρομοκρατία: η Συρία, το Ιράν, η Ρωσία, η Κίνα.
Ο Trump λέει ότι θέλει να εξομαλύνει τις σχέσεις με τη Ρωσία και να ανοίξουν οι επιχειρηματικές ευκαιρίες εκεί που σήμερα οι δύο χώρες συγκρούονται. Αλλά για να εξομαλύνει τις σχέσεις με την Ρωσία απαιτείται, επίσης, εξομάλυνση των σχέσεων με το Ιράν και την Κίνα.
Κρίνοντας από τις δημόσιες δηλώσεις τους, τα στελέχη της κυβερνήσεως του Trump ανακοίνωσαν πως έχουν στόχο να αποσταθεροποιήσουν το Ιράν. Οι διορισθέντες από τον Trump ως Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας, ο Υπουργός της Άμυνας, και ο διευθυντής της CIA θεωρούν εσφαλμένα την κυβέρνηση του Ιράν ως μια τρομοκρατική κατάσταση που πρέπει να ανατραπεί.
Αλλά η Ρωσία δεν μπορεί να αφήσει την Washington να ανατρέψει την σταθερότητα της Ιρανικής κυβέρνησης και δεν θα το επιτρέψει. Οι επενδύσεις της Κίνας στο Ιρανικό πετρέλαιο συνεπάγεται ότι η Κίνα, επίσης, δεν θα επιτρέψει την επέμβαση της Washington στο Ιράν. Η Κίνα έχει ήδη υποφέρει από την απώλεια των επενδύσεών της στο Λιβυκό πετρέλαιο, που ήταν το αποτέλεσμα της ανατροπής της κυβέρνησης της Λιβύης από το καθεστώς του Obama.
Ρεαλιστικά μιλώντας, η προεδρία του Trump μοιάζει να έχει ήδη ηττηθεί από τους δικούς του υποψηφίους, ανεξάρτητα από την γελοία και καθόλου πιστευτή προπαγάνδα που γίνεται από τη CIA και μεταδίδεται από τα μισθοφορικά Μέσα Ενημέρωσης στις ΗΠΑ, στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην Ευρώπη. Οι New York Times, η Washington Post, το CNN και το BBC έχουν πέσει από μόνοι τους κάτω από το National Enquirer.
Ενδεχομένως, όπως έγραψα νωρίτερα σήμερα, αυτές οι δηλώσεις από τους υποψηφίους του Trump είναι ένα τίποτα, αλλά μένει να επιβεβαιωθεί πως δεν στέκουν σε καμία λογική. Ωστόσο, είναι επίσης πιθανόν να αποδειχθούν καθάρματα και να τις επιβεβαιώσουν. Προσωπικά εξανέστην με την επιβεβαίωση που και οι ντροπιασμένοι Δημοκρατικοί ζήτησαν να διαγραφεί από τα πρακτικά στο σύνολό της.
Αν ο πρόεδρος της Exxon και ο υποστράτηγος δεν είναι σε θέση να σταθούν απέναντι στο ανόητο Congress, είναι ακατάλληλοι για την θέση τους. Το ότι δεν μπορούν να σταθούν είναι μια ένδειξη πως τους λείπει η δύναμη που χρειάζεται ο Trump προκειμένου να φέρει την αλλαγή ξεκινώντας από την κορυφή.
Αν o Trump δεν είναι σε θέση να αλλάξει την Αμερικανική εξωτερική πολιτική, τότε ο θερμοπυρηνικός πόλεμος και η καταστροφή της Γης είναι αναπόφευκτα.