Η φωνή του ήταν ραγισμένη από την συγκίνηση. Έπαιρνε ανάσες για να μπορέσει να μιλήσει. Ένας εργοθεραπευτής συγκίνησε τους συναδέλφους του όταν πήρε την ντουντούκα και μίλησε μέσα από την καριδά του γι' αυτά που αισθάνεται.
Οι εργαζόμενοι στην Ειδική Αγωγή που συγκεντρώθηκαν έξω από την Βουλή ήταν πολλοί και ήταν οργισμένοι. Και ο άνθρωπος αυτός ξέσπασε λέγοντας:
«Είμαστε εδώ για όλους αυτούς που δεν ακούγεται η φωνή τους. Εδώ, μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη, να διαδηλώσουμε για το δίκιο αυτών των ανθρώπων που πιστεύουμε οτι πια δεν έχουν φωνή. Κάθε μέρα βλέπουμε τόσους ανθρώπους, πια δεν μπορούν να μιλήσουν. Είναι άδικο. Δεν ερχόμαστε εδώ με συνθήματα για τον έναν ή για τον άλλον. Ή με ονόματα. Είμαστε ανεξάρτητη φωνή. Τόσα χρόνια προσπαθούμε για όλους αυτούς τους ανθρώπους που έχασαν την φωνή τους από την στεναχώρια. Από την λύπη τους για την παθογένεια όλης αυτής της χώρας».
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΜΙΛΤΟΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΗΣ