ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΜΒΟΥΚΑΣ
Συμφωνα με την Ενδιάμεση Έκθεση (Interim Report) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Κομισιόν) που χθες δόθηκε στη δημοσιότητα, η Ελλάδα το 2016 πέτυχε ρυθμό οικονομικής ανάπτυξης 0,3%. Η Κομισιόν προβλέπει για το 2017 και το 2018 αναπτυξιακή επίδοση της ελληνικής οικονομίας 2,7% και 3,1% αντίστοιχα, υπονοώντας ότι η Ελλάδα εισήλθε πλέον στη φάση της αναπτυξιακής απογείωσης. Ωστόσο, η Κομισιόν δεν μας διευκρινίζει, αν η ανάπτυξη του 2,7% και του 3,1% θα επιτευχθούν με εθνικό νόμισμα το ευρώ ή τη δραχμή. Εν μέσω των υφάλων της δεύτερης αξιολόγησης, της πανθομολογούμενης άποψης ότι την περίοδο 2017-2023 η ελληνική κοινωνία θα επιβαρυνθεί με επιπρόσθετα μέτρα λιτότητας τουλάχιστον 9 δις ευρώ (€) και εντεινόμενων των συζητήσεων στον διεθνή έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο περί πιθανολογούμενου Grexit ενδεχομένως και εντός του 2017, έρχονται οι τεχνοκράτες της Κομισιόν να μας πουν ότι μετά την Ιρλανδία, η Ελλάδα τα έτη 2017 και 2018 θα πετύχει τους μεγαλύτερους αναπτυξιακούς ρυθμούς από κάθε άλλη χώρα της Ευρωζώνης.
Εκεί που ο πρωθυπουργός, ο Πάνος Καμμένος και τα μέλη του κυβερνητικού οικονομικού επιτελείου, διατυμπανίζουν ότι η χώρα έχει ήδη εισέλθει σε αναπτυξιακή τροχιά και το 2017 αναμένεται αναπτυξιακός ρυθμός 2,7%, ξαφνικά οι ίδιοι άνθρωποι στα πλαίσια της δεύτερης αξιολόγησης, συζητούν με το κουαρτέτο την επιβολή επιπλέον μέτρων λιτότητας 3,6 δις € σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις για την περίοδο 2018-2023. Δηλαδή, σε συνθήκες επιβολής νέων μέτρων λιτότητας και ανεξέλεγκτης ανόδου τάση του δημοσίου χρέους της χώρας, θα έρθει η ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας το 2017; Ποιος λογικός άνθρωπος πιστεύει, ότι, τα επιπρόσθετα χαράτσια, το νέο πετσόκομμα μισθών και συντάξεων και με μηνιαίους μισθούς από 250 έως 600 €, θα συμβάλλουν στην ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας κατά την τριετία 2017-2019 γύρω στο 3% κάθε χρόνο; Ποιος σώφρων πολίτης πιστεύει ότι τα χαράτσια και τα ψαλιδίσματα μισθών και συντάξεων θα φέρουν την ανάπτυξη στην Ελλάδα; Ή μήπως θα φέρουν την ανάπτυξη, το φοροκυνηγητό του έλληνα επιχειρηματία και οι αυξήσεις των εργοδοτικών εισφορών;
Η οικονομική ισχύς μιας χώρας αποτυπώνεται στην προαγωγή της ανταγωνιστικότητα και την διαχρονική διεύρυνση της παραγωγικής βάσης του οικονομικού της συστήματος. Ο αγροτικός και κυρίως ο βιομηχανικός τομέας, αντιπροσωπεύουν τον παραγωγικό ιστό του οικονομικού συστήματος της οποιασδήποτε χώρας του κόσμου. Τα στατιστικά στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ (Ελληνική Στατιστική Αρχή) καταμαρτυρούν την διαχρονική αποσύνθεση του πρωτογενή και του δευτερογενή τομέα παραγωγής. Την περίοδο 1970-2016, το ποσοστό συμμετοχής του αγροτικού τομέα στην παραγωγή του ΑΕΠ της Ελλάδας από 18,3% συρρικνώθηκε σε 4,2%. Αξιοσημείωτο είναι ότι σε σταθερές τιμές το αγροτικό προϊόν από 13,6 δις € το 1970 έπεσε στα 7,0 δις € το 2016. Τα στοιχεία αποτυπώνουν την κατάπτωση της ανταγωνιστικότητας του αγροτικού τομέα (γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία και δασοπονία). Σε αυτή την δύσμοιρη χώρα, τσαρλατάνοι πολιτικοί κάνουν λόγο για τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του αγροτικού τομέα και δεν βλέπουν την εξέλιξη των στατιστικών στοιχείων, που καταδεικνύει τον διαχρονικό αφανισμό της αγροτικής παραγωγής.
Παράλληλα, την περίοδο 1970-2016 το ποσοστό συμμετοχής του βιομηχανικού προϊόντος στην παραγωγή του ΑΕΠ από 31,4% μειώθηκε σε 13,5%. Η συρρίκνωση του βιομηχανικού τομέα είναι συγκλονιστική, πιστοποιώντας τα μαύρα χάλια της ελληνικής οικονομίας. Εντυπωσιακή είναι η στατιστική παρατήρηση, ότι, το 2016 ο τριτογενής τομέας των υπηρεσιών παρήγαγε το 82,3% του ΑΕΠ της χώρας. Ερώτημα: Υπάρχει έστω και μια χώρα στον κόσμο, που ο τριτογενής τομέας των υπηρεσιών να παράγει σχεδόν το σύνολο του ΑΕΠ; Βλέπετε που μας κατάντησε το κομματικό-πολιτικό σύστημα με τις μίζες, την άνομη παραοικονομία, την ασυδοσία και τη διαφθορά; Αφανίζεται ο αγροτικός και ο βιομηχανικός τομέας, ο παραγωγικός ιστός της εθνικής οικονομίας αποσυντίθεται και άσχετοι πολιτικοί και βολεψάκιδες της κρατικής εξουσίας προπαγανδίζουν τη συντελούμενη ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.