 |
| Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Νίκος Αναστασιάδης παρακάθισε σε συνομιλίες για το Κυπριακό με τον κατοχικό ηγέτη κ. Mustafa Akinci. Διακρίνονται επίσης ο κ. Άιντα, η κ. Σπέχαρ, ο κ. Μαυρογιάννης και ο κ. Ναμί. Λευκωσία 22 Δεκεμβρίου 2016. Φωτογραφία ΧΡ. ΑΒΡΑΑΜΙΔΗΣ |
Του Νίκου Μελέτη
Με ρητή και κατηγορηματική απόρριψη της τουρκικής αξίωσης για υιοθέτηση των 4 ελευθεριών και για τους Τούρκους Πολίτες στην επανενωμενη Κύπρο, οφείλει να απαντήσει άμεσα η κυπριακή κυβέρνηση αλλά και η Αθήνα, καθώς η μεθόδευση αυτή εχει σαφή στόχο να βάλει από την πίσω πόρτα την Τουρκία στην Ευρώπη και να θέσει τις βάσεις για την «άλωση» και του ελληνοκυπριακού συνιστώντος κράτους.
Η επιμονή με την οποία ξαφνικά από την Διάσκεψη της Γενεύης αλλά και από τις τελευταίες συνομιλίες στο Μον Πελεραν η Άγκυρα θέτει ως νέα κόκκινη γραμμή το θέμα των 4 ελευθεριών για τους τούρκους πολίτες, είναι αποκαλυπτική για τις διαθέσεις της, και τις επιδιώξεις της.
Καθώς επιχειρεί η Τουρκία με κάθε τρόπο είτε με την εκ περιτροπής προεδρία και τα βέτο στην λήψη αποφάσεων, είτε με την διατήρηση έστω και «εκσυγχρονισμένου» του καθεστώτος των Εγγυήσεων και την παραμονή τουρκικών στρατευμάτων στο νησί, είτε με την εξασφάλιση των 4 ελευθεριών για τους τούρκους πολίτες, να εχει εναλλακτικές ασφαλιστικές δικλείδες που θα της εξασφαλίζουν τον έλεγχο σε όλο το νησί.
Καθώς η ελληνοκυπριακή πλευρά απευθύνεται στην Ε.Ε. για να τοποθετηθεί, ο Εσπεν Άϊντα βρίσκει για μια ακόμη φορά την ευκαιρία να σπεκουλάρει, παίζοντας καθαρά το παιγνίδι της Τουρκίας.
Ο νορβηγός επιχειρηματολογεί υπέρ της τουρκικής αξίωσης υποστηρίζοντας ότι σε ότι αφορά την διακίνηση κεφαλαίων, εμπορευμάτων και υπηρεσιών, καλύπτονται από την Τελωνειακή Σύνδεση της Ε.Ε. με την Τουρκία. Κάτι που φυσικά είναι ψευδές καθώς υπάρχουν συγκεκριμένοι περιορισμοί και όρια στις συναλλαγές αυτού του είδους με την Τουρκία, και απλώς οι αλλαγές περιλαμβάνονται στην συζήτηση που μόλις ξεκινά για την αναθεώρηση της Συμφωνίας Τελωνειακής Ένωσης, η οποία όμως είναι αμφίβολο εάν και πότε θα καταλήξει σε συμφωνία.
Για το εξίσου κρίσιμο θέμα όμως της ελεύθερης διακίνησης και εγκατάστασης προσώπων, που θα ανοίξει ουσιαστικά τις πύλες του ελληνοκυπριακού συνιστώντος κράτους, για εγκατάσταση χιλιάδων τούρκων πολίτων, αλλοιώνοντας πλήρως την δημογραφική σύνθεση, ο κ. Άϊντα, δεν εχει καμία απάντηση και παραπέμπει είτε στην υποτιθέμενη «συμφωνία» Χριστόφια-Ταλάτ είτε στην διατήρηση της αναλογίας 4:1 Ελλήνων και τούρκων πολιτών στο νησί…
Είναι προφανές ότι έχοντας εξασφαλίσει τις 4 ελευθερίες στο νησί και για τους τούρκους πολίτες, εξομοιώνοντας τους με τους πολίτες της Ε.Ε., η Τουρκία θα επιχειρήσει να εκμεταλλευθεί τα πλεονεκτήματα αυτά για την μαζική εισβολή προσώπων, προϊόντων, κεφαλαίων και επιχειρήσεων, που θα θέσουν την Κυπριακή Δημοκρατία υπό την «ομηρία» της Τουρκίας.
Πέραν των προφανώς σοβαρών ζητημάτων που εγείρει για την ίδια την Κύπρο η ικανοποίηση της τουρκικής απαίτησης, εγείρονται σοβαρά ερωτήματα για την συμβατότητα μιας τέτοιας ρύθμισης με το ευρωπαϊκό κεκτημένο και τις ευρωπαϊκές αρχές.
Την στιγμή που η Τουρκία απομακρύνεται όλο και περισσότερο από την Ε.Ε., θα βρεθεί η Κύπρος και η Ελλάδα να συνηγορούν για την απόδοση δικαιωμάτων που αφορούν τον πυρήνα της ιδιότητας του ευρωπαίου πολίτη και της διαδικασίας ευρωπαϊκής ενοποίησης, στους πολίτες της Τουρκίας, έστω και αν η εφαρμογή θα αφορά συγκεκριμένο έδαφος της Ε.Ε..
Η αποδοχή της τουρκικής απαίτησης θα μετατρέπει επίσης την Κυπριακή Δημοκρατία σε suis generis μέλος της Ε.Ε..
Όπως έγινε γνωστό ο πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης απέστειλε επιστολή στους ηγέτες των χωρών μελών και στα θεσμικά όργανα της Ε.Ε. για να τους ενημερώσει για το ζήτημα.
Στην επιστολή του ο Κύπριος πρόεδρος φέρεται να επισημαίνει ότι η τουρκική απαίτηση είναι σημαντική καθώς μπορεί να έχει «απρόβλεπτες συνέπειες όχι μόνο για την Κύπρο αλλά και για την Ε.Ε. και τα κράτη μέλη της». Ως εκ τούτου, προσθέτει απαιτείται να υπάρξει συλλογική αντιμετώπιση, καθώς πρόκειται για μία απαίτηση, «που εάν υλοποιηθεί αποδίδει στην Τουρκία καθεστώς πάνω από αυτό που έχει σήμερα ως υποψήφια χώρα και στην πραγματικότητα ισοδυναμεί με άνοιγμα της πίσω πόρτας της Ε.Ε. για την Τουρκία».
Πάντως η Λευκωσία δεν θα πρέπει να επαναπαυθεί σε αυτή την κίνηση, καθώς αρκετές κυβερνήσεις των χωρών μελών δεν θα θελήσουν να εμπλακούν και πιθανόν να παραπέμψουν στην γραφειοκρατία της Κομισιόν, όπου εκεί σύμφωνα με πληροφορίες υπάρχουν «ιδέες» για ικανοποίηση ορισμένων τουρκικών απαιτήσεων στο Κυπριακό, με την προσδοκία του κ. Γιούνκερ ότι θα εξασφαλίσει ευνοϊκότερη στάση της Τουρκίας στο προσφυγικό.