Ιστορικός - Δρ Βαλκανικού Πολιτισμού
Όλοι οι δικτάτορες και τα αυταρχικά καθεστώτα είναι αντι-νεοταξίτες. Όλοι παλεύουν ενάντια στη νέα τάξη πραγμάτων. Κανείς δεν μπορεί να δει την αντιπολίτευση στις χώρες τους. Αν υπάρχει λειτουργεί μόνο ως διακοσμητική. Όσοι αντιδρούν εναντίον τους είναι όλοι όργανα του Σόρος και των ιμπεριαλιστών.
ΥΓ. Προκαλώ οποιονδήποτε να βρει έναν δικτάτορα που να δέχεται ότι έστω και μια μόνο συγκέντρωση εναντίον του, ήταν δίκαια.
Από τις χώρες των δικτατόρων δεν ακούγονται σκάνδαλα συχνά, ούτε για την εσωτερική τους κατάσταση ξέρουμε πολλά, όχι ότι δεν υπάρχουν και όλα πάνε καλά, δεν υφίσταται ούτε καν ο κακός διεφθαρμένος τύπος να τα μεταδώσει έστω για τα δικά του συμφέροντα. Επιτρέπονται μόνο όσοι συμμορφώνονται απόλυτα με τις υποδείξεις.
Όλοι οι δικτάτορες και οι αυταρχικοί ηγέτες πονάνε τον εργάτη, την πατρίδα. Ενδεικτικό παράδειγμα ο Χίτλερ που ήθελε να κάνει τη Γερμανία μεγάλη και μετέτρεψε τον Γερμανό εργάτη σε δουλοπάροικο που ζούσε σε κτίσματα των βιομήχανων και ψώνιζε από τα μαγαζιά τους. Δεν είναι τυχαίο ότι χρηματοδοτήθηκε από το Γερμανικό κεφάλαιο που μια χαρά αισθανόταν με την καταπολέμηση κάθε δικαιώματος, που ήταν κακό και πηγή διαφθοράς.
Όλοι οι δικτάτορες είναι διεφθαρμένοι και σχετίζονται με οικονομικές ολιγαρχίες ντόπιες και ξένες, χρησιμοποιούν απλά μια προπαγανδιστική τακτική για τη μάζα. Όλοι οι δικτάτορες και οι αυταρχικοί ηγέτες είναι ιμπεριαλιστές αλλά κατηγορούν όλους τους άλλους για ιμπεριαλισμό, ο δικός τους επεκτατισμός είναι δίκαιος.
Ποιοι είναι οι δικτάτορες και οι αυταρχικοί ηγέτες;
Σκεφτείτε σε ποιες χώρες δεν ξέρουμε ποια είναι η αντιπολίτευση, ή είναι στη φυλακή, πάντα με κατάλληλες δικαιολογίες (πράκτορες του εχθρού πχ) και δεν ακούγονται σκάνδαλα. Σκεφτείτε σε ποιες χώρες κάθε διαδήλωση που δεν είναι υπέρ της ηγεσίας χαρακτηρίζεται ως κατευθυνόμενη, σκεφτείτε πως είναι δυνατόν να μην υπάρχει έστω και μισή διαδήλωση εναντίον της ηγεσίας που να μην χαρακτηρίζεται ως κατευθυνόμενη.
Σκεφτείτε ποιες είναι οι χώρες που χαρακτηρίζουν εσωτερικούς εχθρούς όσους δεν υπακούουν στον ηγέτη, ποιες είναι οι χώρες που επεμβαίνουν σε γειτονικές -και όχι μόνο- αλλά το κάνουν για το καλό τους, στα πλαίσια του αντιιμπεριαλισμού, γιατί οι άλλοι είναι όργανα των ξένων.
Ωραίος δεν είναι ο αντιπαγκοσμιοποιητικός κόσμος που σχεδιάζεται;
Κάθε αντίδραση είναι πληρωμένη, όποιος δεν συμφωνεί με τον ηγέτη είναι εσωτερικός εχθρός που ή αναγκάζεται να φύγει ή φυλακίζεται ή εξαφανίζεται.
Και τέλος, ψάξτε και βρείτε έναν δικτάτορα ή αυταρχικό ψευτονομιμοποιημένο ηγέτη με τους πολιτικούς αντιπάλους στη φυλακή ή εξόριστους, που να μην αποκαλεί τον εαυτό του αντινεοταξίτη και αντιιμπεριαλιστή, έναν.