Ήδη διαμορφώθηκαν δύο συμμαχίες σε παγκόσμιο επίπεδο, με την συνάντηση Τραμπ-Μέι και την τηλεφωνική επικοινωνία Μέρκελ-Λι Κεκιανγκ.
Μακεδών
Ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν ακολουθεί απλώς διαφορετική πολιτική από τούδε και στο εξής, αλλά καταργεί ακόμη και αποφάσεις της τελευταίας στιγμής που πήρε ο Ομπάμα, και τις οποίες πήρε προφανώς για να δεσμεύσει τον Τραμπ σε κάποια μέτρα της πολιτικής του. Ως προς την τελευταία απόφαση -παραμονή της ορκωμοσίας-, χορήγησης από τον Ομπάμα σεβαστού ποσού στους Παλαιστινίους, φάνηκε η ενόχληση του Τραμπ για την άκομψη ομολουμένως ενέργεια, δίνοντας εντολή να ακυρωθεί.
Σε γενικές γραμμές, ήδη διαμορφώθηκαν δύο συμμαχίες σε παγκόσμιο επίπεδο, όπως προβλέφθηκε άλλωστε, και οριστικοποιήθηκαν με την συνάντηση Τραμπ-Μέι και την τηλεφωνική επικοινωνία Μέρκελ-Λι Κεκιανγκ (Κινέζο πρωθυπουργό). Το μήνυμα που μεταφέρει η Τερέζα Μέι είναι: «Καθώς ανακαλύπτουμε ξανά την αμοιβαία εμπιστοσύνη μας, καθώς εσείς ανανεώνετε τη χώρα σας όπως και εμείς τη δική μας, έχουμε την ευκαιρία και ταυτόχρονα την ευθύνη να ανανεώσουμε την ειδική μας σχέση σε αυτή τη νέα εποχή. Έχουμε την ευκαιρία να ηγηθούμε και πάλι, από κοινού».
Η απάντηση του άλλου διδύμου, Γερμανίας-Κίνας ήρθε άμεσα: «Κίνα και Γερμανία οφείλουν να στείλουν σήματα σταθερότητας στις διεθνείς αγορές και να εγγυηθούν από κοινού το υπάρχον παγκόσμιο σύστημα, μέσω της απελευθέρωσης του εμπορίου και των επενδύσεων», ανέφερε το πρακτορείο Xinhua σε σχετικό ρεπορτάζ. Τα στρατόπεδα, επομένως, σχηματίστηκαν και εξοπλίζονται (με την ελπίδα πως ο αμερικανο-κινεζικός οικονομικός πόλεμος δεν θα μετεξελιχθεί σε ένοπλο).
Το άσχημο είναι, πως η σύγκρουση θα είναι βίαιη, επειδή τα συμφέροντα των άλλων χωρών που βλάπτονται από την πολιτική Τραμπ είναι μεγάλα, οι δε αναφορές του ενός εναντίον του άλλου δεν διακρίνονται από συγκεκαλυμμένη κοσμιότητα. Χαρακτηριστικό είναι το περιστατικό που παρατηρήθηκε σε μια τηλεοπτική δημοσιογραφική συνάντηση στην Γερμανία, όπου τέθηκε το ερώτημα για τις συνέπειες της πολιτικής Τραμπ στην Γερμανία. Απάντησε μια δημοσιογράφος ότι δεν μπορεί να καθαιρεθεί ο Τραμπ, παρά μόνο αν κάνει κάποιο τραγικό νομικά λάθος. Και ακούστηκε ο αρχισυντάκτης και παρουσιαστής της εκπομπής, να λέει σιγά στην διπλανή δημοσιογράφο, ότι μόνο ένας… φόνος στο White House θα μπορούσε να φέρει την ουσιαστική λύση.
Πλην όμως των περιφερειακών δυνάμεων που θα φέρει απέναντι του ο Τραμπ, γεγονός είναι πως θα δημιουργήσει πολλά προβλήματα με την μεταναστευτική του πολιτική, όπου απαγορεύτηκε συλλήβδην η είσοδος στις ΗΠΑ πολιτών από επτά μουσουλμανικές ώρες (Ιράν, Ιράκ, Συρία, Υεμένη, Σουδάν, Σομαλία και Λιβύη). Αυτό το μέτρο δημιουργεί προβλήματα και σε επιχειρήσεις με έδρα τις ΗΠΑ, ιδίως τεχνολογικές, οι οποίες χρησιμοποιούν προσωπικό από μουσουλμανικές χώρες και φοβούνται είτε την απέλασή τους, είτε την μη επανείσοδο αν ταξιδέψουν εκτός ΗΠΑ. Ήδη, κρατήθηκαν στο αεροδρόμιο της Νέας Υόρκης, Ιρανοί, στους οποίους δεν επετράπη η είσοδος παρ’ όλο που είχαν πράσινη κάρτα εργασίας.
Παρ’ όλα αυτά, το επιχειρηματικό κλίμα δεν είναι απλώς θετικό, αλλά και αρκούντως αισιόδοξο για την πορεία πολλών κλάδων της αμερικανικής οικονομίας, με τον δείκτη Dow Jones να σπάει για πρώτη φορά το φράγμα των 20.000 μονάδων, επίπεδο χωρίς ιστορικό προηγούμενο (με τον δείκτη Nasdaq των εταιρειών τεχνολογίας να κλείνει με πτώση -0,02%. Χαρακτηριστικό είναι, ότι και στην Κίνα, το χρηματιστήριο της Σαγκάης σημείωσε κέρδη κατά 0,31% στις 3.159 μονάδες και το χρηματιστήριο της Σένζεν κατέγραψε κι αυτό άνοδο κατά 0,66% στις 507,40 μονάδες.
Για κατακλείδα, υπενθυμίζω τις μεγάλες αλλαγές που υποσχέθηκε να υλοποιήσει ο Τραμπ. Στο Εμπόριο, έχει εκφράσει την αντίθεσή του στην προταθείσα εμπορική συμφωνία για την περιοχή του Ειρηνικού και ζήτησε μεγάλες αλλαγές στη συμφωνία με το Μεξικό και τον Καναδά (Nafta). Έχει απειλήσει επίσης να επιβάλει τιμωρητικούς δασμούς 45% στις εισαγωγές κινεζικών προϊόντων. Στην Εξωτερική πολιτική, έχει δηλώσει ότι θα αναδιαρθρωθεί η συμφωνία του Ομπάμα με το Ιράν, θα είναι ανοικτός στην ανάπτυξη πυρηνικού οπλοστασίου από την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα, έχει αμφισβητήσει τις δεσμεύσεις των ΗΠΑ έναντι των συμμάχων τους στο ΝΑΤΟ, που δεν πληρώνουν τη δική τους συνεισφορά, ενώ πρότεινε μία πολύ στενότερη σχέση με τον Ρώσο Πρόεδρο, Βλαντιμίρ Πούτιν.
Στην Υγεία, ο Τραμπ αντικαθιστά τις μεταρρυθμίσεις του Ομπάμα, γνωστές ως Obamacare. Στην Φορολογική πολιτική, υποσχέθηκε τη μεγαλύτερη φορολογική επανάσταση στις ΗΠΑ από την εποχή του Ρόναλντ Ρίγκαν, δεσμευόμενος για μείωση όλων των φόρων. Δηλώνει ότι καμία αμερικανική επιχείρηση δεν θα πληρώνει φόρο για τα κέρδη της περισσότερο από 15%, έναντι 35% που φθάνει σήμερα η φορολογία των εταιρικών κερδών.
Κατάργηση της πολιτικής στην Κλιματική Αλλαγή, έχοντας χαρακτηρίσει την υπερθέρμανση του πλανήτη απάτη που επινοήθηκε από την Κίνα για να κάνει τους Αμερικανούς βιομήχανους μη ανταγωνιστικούς και στην Μετανάστευση, όπου έδωσε ήδη δείγματα του τι θα επακολουθήσει.