Του Στρατή Μαζίδη
Ωραίος ο πολιτσμάνος (για να θυμηθούμε τις ατάκες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου). Πήγε στο ύποπτο μαγαζί, βρήκε την κοπελίτσα η οποία προφανώς όταν ερχόταν στην Ελλάδα, θα της είχαν υποσχεθεί μια άλλη εικόνα και πέρασε καλά.
Αρχικά την κέρασε ένα ακόμη ποτό για να τον θηλάσει και στη συνέχεια με δύο ακόμη κερασμένα ποτά, την έβαλε κάτω και τη γλέντησε.
Φαντάζομαι ότι αν υπήρχε και κάτι ακόμη να ζητήσει, θα το έκανε για να επιτελέσει το καθήκον του.
Παρένθεση: θυμάμαι έναν άνθρωπο δικό μου που κάποτε ήταν στην έδρα για να δικάσει μια ιερόδουλη που δεν είχε άδεια και εξέταζε ως μάρτυρα τον αστυνομικό που την έπιασε...επ'αυτοφώρω. Μου έχει μείνει το ύφος του σαν αναφερόταν σε αυτήν την τακτική της αστυνομίας.
Και επανέρχομαι.
Σαν άνθρωπος το θεωρώ πολύ πονηρό και βρώμικο όλο αυτό. Λες και αν 2-3 αστυνομικοί έπιαναν λίγο παρακάτω από την έξοδο 2-3 σουρωμένους θαμώνες που θα είχαν κεράσει μερικές λεμονάδες τα κορίτσια του καμπαρέ, δε θα τους αποκάλυπταν τι μπορεί να παίξει στο μαγαζί με τους κουβαρντάδες πελάτες.
Άλλωστε με το κατέβασμα και μόνο του φερμουάρ στο πρώτο ποτό, δε θα μπορούσε να σταματήσει; Δε θα είχε τις "αποδείξεις" που επιθυμούσε;
Μονό που ως φορολογούμενοι πληρώνουμε τον κυρ αστυνόμο να μας φυλάει από κλέφτες, αρπάγες, βιαστές και φονιάδες, όχι να αλλάζει τα φώτα σε δυστυχισμένα πλάσματα επειδή είχε εντολή για «σαρκική συνάφεια» όπως ο ίδιος λέει.
Συγγνώμη αλλά ντρέπομαι... Δεν μπορείς να βγάζεις το αντριλίκι σου κύριε πάνω στη δυστυχία του άλλου. Κι αν είχες εντολές, να μην τις εκτελούσες. Υποτίθεται πως άνθρωπος γεννήθηκες