Άρτεμις Παραδείσου
Υπήρχαν όλα τα αναγκαία «συστατικά». Ο πλούσιας κληρονόμος μιας μεγάλης εταιρείας. Το νεαρό της ηλικίας του. Η Πόρσε. Και βεβαίως το οπτικό υλικό.
Υπήρχαν όλα τα αναγκαία «συστατικά» για να γίνει λαϊκό ανάγνωσμα. Και να επακολουθήσει το λαϊκό δικαστήριο. Σαν μάννα εξ ουρανού για τα αδηφάγα μέσα ενημέρωσης (κάποια από αυτά δηλαδή) που δεν είχαν με τι να ασχοληθούν άλλο ένα άνευρο ειδησεογραφικά τριήμερο.
Αλλά φευ κανείς δεν είχε υπολογίσει την ιστορία με τη μαύρη Πόρσε. Που παρέσυρε στο θάνατο τέσσερις ανθρώπους, την ανυποψίαστη μάνα με το παιδί της, και δύο νέους ανθρώπους.
Όντως, η εικόνα συνηγορεί (αλλά μόνον αυτή προς το παρόν) ότι πράγματι έφταιγε ο νεαρός οδηγός του πολυτελούς αυτοκινήτου. Απλώς αναρωτιέμαι πότε θα αρχίσει στην Ελλάδα μια διαφορετική συζήτηση για τα τροχαία δυστυχήματα.
Για το πώς πήρε ο συγκεκριμένος οδηγός αλλά και χιλιάδες άλλοι τα διπλώματά τους, για την ωριμότητα που μας συνοδεύει ή δεν μας συνοδεύει όταν πιάνουμε το τιμόνι στο χέρι (αν έχουμε πιεί ή όχι, αν έχουμε κάνει χρήση ουσιών ή όχι, αν είμαστε ξεκούραστοι ή όχι κ.ο.κ.).
Με άλλα λόγια, μια συζήτηση χωρίς λαϊκά αναγνώσματα και λαϊκά δικαστήρια.
Μια συζήτηση που θα γινόταν ακόμη και αν από το πουθενά ένα φθηνό οικογενειακό Ι.Χ. προσέκρουε πάνω στην παρκαρισμένη Πόρσε.