«Η οικονομία έχει απογειωθεί. Θα έχουμε πρωτογενή πλεονάσματα για τα επόμενα χρόνια. Τα έσοδα κινούνται εντυπωσιακά, δεν θα χρειαστούν άλλα μέτρα. Η ελληνική οικονομία, χάρη στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα εκπλήξει τους πάντες, η ανεργία μειώνεται, δίνουμε 13η σύνταξη και θα ξαναδώσουμε».
Είναι ορισμένες από τις «σοβαρές» αναλύσεις των Συριζαίων προκειμένου να αποκρούσουν τις παράλογες απαιτήσεις των δανειστών. Δεν αναφερόμαστε βεβαίως στον βασιλιά του φραπέ μπάρμπα Αλέκο Φλαμπουράρη που πλέον δεν βλέπει ανθρώπους να ψάχνουν στα σκουπίδια.
Ας δεχθούμε λοιπόν ότι έχουμε να κάνουμε με ένα ελληνικό θαύμα για το οποίο έβαλαν το χέρι τους οι οικονομικοί φωστήρες της κυβέρνησης της Αριστεράς και βεβαίως οι… Καρανίκες της. Ας δεχθούμε ότι μέχρι το… 2030 η οικονομία θα «πετάει» και τα πρωτογενή πλεονάσματα θα είναι και 2% και 3% και 4% αφού θα έρθουν επενδύσεις, θα βγει η χώρα στις αγορές, θα τρέξει το ΕΣΠΑ κ.λπ.
Αν είναι έτσι τότε τίθεται ένα ερώτημα: Γιατί η κυβέρνηση θα ψηφίζει όλα τα μέτρα που της ζητούν οι δανειστές; Και μείωση συντάξεων, και απολύσεις στο δημόσιο, και μείωση αφορολόγητου, και ομαδικές απολύσεις και ό,τι τέλος πάντων ζητούν οι κακοί και οι ακραίοι του Σόιμπλε. Σύμφωνα με την διαπραγμάτευση, όλα αυτά τα σκληρά μέτρα αφορούν την περίοδο μετά το 2018, δεν έχουν δηλαδή καμιά δημοσιονομική επίπτωση στα έτη 2017 και 2018 αλλά θα μας απασχολήσουν μετά από 2-3 χρόνια κι αν…
Γιατί, λοιπόν, δεν τα ψηφίζει όλα να μπει στο QE η οικονομία, να πάρουμε και τα μεσοπρόθεσμα μέτρα και να απογειωθεί η οικονομία; Αν σύμφωνα με τους Συριζαίους τα οικονομικά δεδομένα είναι εντυπωσιακά, τότε δεν θα χρειαστούν να εφαρμοστούν αυτά τα μέτρα το 2019. Αν θυμόμαστε καλά, εκλογές θα γίνουν τον Σεπτέμβριο του 2019, οπότε ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να έρθει στις αρχές εκείνου του έτους, να παρουσιάσει όλα τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ κι όχι μόνο και να αποδείξει ότι η οικονομία απογειώθηκε και θα συνεχίσει για πολλά χρόνια. Μπορεί, λοιπόν, τότε να πάει ο Τσίπρας στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο και να σκίσει το προληπτικό αυτό μνημόνιο στα μούτρα του Σόιμπλε. «Κύριοι, απογείωσα την οικονομία, δεν χρειάζονται τα μέτρα που ψηφίσαμε πριν από δύο χρόνια. Σας διέψευσα και καταργώ το μνημόνιο με ένα άρθρο κι ένα νόμο».
Πείτε, μας λοιπόν. Δεν θα κέρδιζε τις εκλογές και θα έκανε αλοιφή τον Κυριάκο;
Όμως, ο Τσίπρας δεν ψηφίζει τα μέτρα γιατί γνωρίζει ότι η οικονομία δεν είναι αυτή που παρουσιάζεται με τους εντυπωσιακούς αριθμούς ενώ η κοινωνία στενάζει. Γνωρίζει ότι ο ΕΦΚΑ είναι το Βατερλώ του και ότι το ασφαλιστικό σύστημα θα καταρρεύσει. Γνωρίζει ότι τα έσοδα δεν μπορεί να είναι πάντα τα ίδια, δεν μπορεί ο κόσμος να έχει και να συνεχίσει να πληρώνει. Οι αποταμιεύσεις στερεύουν και η στάση πληρωμών είναι προ των πυλών. Γνωρίζει ότι με 100 δις ληξιπρόθεσμα, 13 δις ευρώ νέα χρέη κάθε χρόνο και με κόκκινα δάνεια πάνω από 110 δις η οικονομία και οι τράπεζες δεν έχουν καμιά τύχη.
Γνωρίζει τέλος ότι η ψήφιση του μνημονίου plus όπως λέγεται, δεν θα περάσει τόσο εύκολα από την κοινωνία. Οι βουλευτές του θα το ψηφίσουν και οι Συριζαίοι θα το αποδεχθούν, όπως αποδέχθηκαν και τις λοιπές κωλοτούμπες. Ο κόσμος όμως ξέρει πλέον με ποιους έχει να κάνει.
Η ψήφιση των μέτρων είναι μονόδρομος για τον Τσίπρα, αν θέλει να μείνει στην εξουσία ελπίζοντας ότι μπορεί να αναστρέψει την κακή πορεία της κυβέρνησής του. Έτσι, όμως, απλά θα χειροτερεύσει το οικονομικό και επενδυτικό κλίμα και η Ελλάδα απλά θα συνεχίσει να σέρνεται. Με λίγα λόγια, Αλέξη έχασες.