Τον ύμνησαν, τον θεώρησαν περίπου ως Μεσσία που θα άνοιγε τις πόρτες της λύσης στο Κυπριακό. Οι άσχετοι και οι αφελέστατοι… Οι ανιστόρητοι και οι αμαθείς. Ναι, αναφερόμαστε σε εκείνους τους πολιτικούς ηγέτες που πίστεψαν πως με την ανάδειξη του Ακιντζί στην ηγεσία των Τ/κ μεμιάς οι προοπτικές επίλυσης θα ήταν δεδομένες. Τους είπαμε από την πρώτη μέρα πως ο νέος εγκάθετος θα είναι ο ιδεωδέστερος Δούρειος Ίππος της Τουρκίας.
Δεν το κατάλαβαν. Ούτε και τώρα το καταλαβαίνουν. Ο Ακιντζί τους δουλεύει ψιλό γαζί, αλλ’ αυτοί ζουν σε άλλους κόσμους. Κάθε μέρα ο υποτελής της κατοχής φωνάζει κυριολεκτικά τους αμετάθετους τουρκικούς στόχους. Οι Αναστασιάδης, Αβέρωφ και Άντρος δεν καταλαβαίνουν τίποτε.
Προχθές, ξανά και για πολλοστή φορά ο Ακιντζί είπε:
«Μέσα στον χρόνο είναι δυνατόν να μειωθεί αυτός ο αριθμός (του Αττίλα). Δεν χρειάζεται να μείνει εκεί στρατός σε τέτοιο αριθμό μετά τη λύση. Θα συμφωνήσουμε σε ένα λογικό αριθμό (…). Πιστεύουμε ότι θα βοηθήσει την Κύπρο να μείνει ένας λογικός αριθμός Τούρκων στρατιωτών εκεί».
Βλέπετε, Κύπρια κορόιδα; Λίγος Αττίλας δεν… βλάπτει! Και πώς θα γίνει αυτό; Ο Μουσταφά έχει τη λύση:
«Να συζητήσουμε πώς θα προσαρμόσουμε τη δομή του 1960 στο 2017».
Ναι, καλέ, να συζητήσουμε, Νίκο, πώς να αξιοποιήσουμε τη «θετική ρητορική» του σουλτάνου, ώστε να προσαρμοστούμε ευχερέστερα στην τουρκική κατοχή. Γιατί αργείς, Νίκο;
Σ.Ι.