Το 1% κάποιων Ελλήνων (δηλαδή εκατό χιλιάδες περίπου Έλληνες) κατέχει το 56,7% του πλούτου της Ελλάδας. Μάλιστα μέσα στην κρίση (από το 2009 και μετά) αύξησε την περιουσία του από το 48% που ισχύει παγκόσμια, στο απίστευτο 56,7%!!! Την ίδια στιγμή κάποιοι έχασαν αυτόν τον πλούτο, με την επέμβαση της βιαιότητας του ελληνικού δημοσίου.
Επιπλέον, το 10% των Ελλήνων (δηλαδή ένα εκατομμύριο Έλληνες), κατέχει το 90% του πλούτου της Ελλάδας, ενώ το υπόλοιπο 90% των Ελλήνων κατέχει μόνο το 10% του πλούτου.
Την Ελλάδα λοιπόν την κυβερνά μονίμως μια κλειστή οικογενειοκρατία πλούτου και πολιτικών. Ένα ποσοστό 1% που μαζί με μια κρατικοδίαιτη νομενκλατούρα 9% - βαστάζο, κατέχουν μαζί το 90% του πλούτου της Ελλάδας.
Αν λοιπόν αναρωτιέστε γιατί γεμίζουν οι ταβέρνες και τα ξενοδοχεία, νομίζω ότι ένα εκατομμύριο Έλληνες, μπορούν άνετα να τα γεμίζουν.
Φυσικά τα υπόλοιπα εννιά εκατομμύρια, θα πρέπει να ζουν φτωχικά, να μετράνε μέχρι και το σέντ, να φορολογούνται και να χάνουν τις περιουσίες τους για να περνάει καλά η νομενκλατούρα του 10%. Να είναι δηλαδή «ηδονοβλεψίες» της ζωής ή το πολύ να τρώνε μαριδούλα σε κάποια γωνία για να νοιώθουν ότι ζουν και συμμετέχουν στην κοινωνική ζωή.
Σκληρή πραγματικότητα, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα της χρεοκοπημένης Ελλάδας του 2017.
Δεν ξέρω αν σας αρέσει και αν συμφωνείτε με αυτή την κατανομή του πλούτου. Νομίζω ότι κάτι πρέπει να γίνει εδώ. Πρέπει να ανοίξει το κλειστό οικονομικό σύστημα, ώστε να ανακυκλώνεται ο πλούτος και για να διατηρείται θα πρέπει να υπάρχει αξιοσύνη, συνεχή προσπάθεια και διαφάνεια και όχι να είναι κάτι πάγιο και δεδομένο.
Πέτρος Χασάπης