ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΜΒΟΥΚΑΣ
Όταν οι Financial Times, η εγκυρότερη και ιστορικότερη οικονομική εφημερίδα του κόσμου, προβαίνει τις τελευταίες βδομάδες σε συχνές αναλύσεις περί εξόδου της Ελλάδας (Grexit) από την ΟΝΕ (Οικονομική Νομισματική Ένωση ή Ευρωζώνη), όλοι μας αντιλαμβανόμαστε ότι κάτι τρέχει, κάτι συμβαίνει. Οι πολύμηνες συζητήσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τα ιερατεία των Βρυξελών και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), φαίνεται ότι κρύβουν πολλά μυστικά που υποκρύπτονται από τους ιθαγενείς λόγω πολιτικού κόστους. Εμείς επειδή γνωρίζουμε κάποια από τα κομματικά-πολιτικά φυτώρια παραγωγής κουτόχορτου, που η αποστολή τους είναι το παραμύθιασμα των πολιτών, οφείλουμε να διερευνούμε και να φιλτράρουμε την οποιαδήποτε πληροφορία, πολύ προσεκτικά και με υπευθυνότητα. Για παράδειγμα, μας λέει ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας. Αν πάρουμε την κυβερνητική εξουσία, δίνουμε την υπόσχεση στον ελληνικό λαό, ότι, θα μειώσουμε τόσο τις κρατικές δαπάνες όσο και τους φόρους. Για πες μας κύριε Σταϊκούρα και οι υπόλοιποι του οικονομικού επιτελείου της ΝΔ. Ποιες κατηγορίες δαπανών και φόρων θα μειώσετε; Γιατί δεν μας αναφέρετε τις προτεινόμενες μειώσεις ανά κωδικό αριθμό δαπάνης και φόρου; Γιατί δεν λέτε την αλήθεια στους πολίτες ότι τα μνημόνια είναι η μοναδική οικονομική πολιτική που έχετε στη φαρέτρα σας;
Το κουτόχορτο της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ το ξέρουμε από την περίοδο συγκυβέρνησης των Σαμαρά-Βενιζέλου 2012-2014. Ας πάμε τώρα στο ψητό. Η πρόσφατη δήλωση του Σόιμπλε, με την οποία συμφωνούν αρκετοί ευρωπαίοι και αμερικανοί αξιωματούχοι, ότι, αν η Ελλάδα επιθυμεί τρίτο κούρεμα του δημοσίου χρέους της, αρχικά θα πρέπει να φύγει οικειοθελώς από την Ευρωζώνη και εφόσον επιστρέψει στο νομισματικό καθεστώς της δραχμής, θα έχουμε άφθονο χρόνο να συζητήσουμε τις λεπτομέρειες του κουρέματος, σίγουρα κρύβει πολύ παρασκήνιο και αντανακλά επερχόμενες πολιτικοοικονομικές εξελίξεις. Ο Σόιμπλε δεν είναι τυχαίος. Συνήθως οι απόψεις που εκφράζει είναι ιδιαίτερα προσεκτικές, γίνονται την κατάλληλη στιγμή και κρύβουν πολύ παρασκήνιο. Οι δηλώσεις του Σόιμπλε και όσων ευρωπαίων και αμερικανών αξιωματούχων τις υιοθετούν, βασίζονται στον ακόλουθο συνειρμό. Το εξωτερικό χρέος της Ελλάδας συμπεριλαμβανομένων και των «συμφωνιών ανταλλαγής» (swaps), εκτιμάται σήμερα τουλάχιστον σε 500 δις ευρώ (€). Ας υποτεθεί ότι αύριο η Ελλάδα έπαιρνε το καπελάκι της, αποχωρούσε από την ΟΝΕ και γύριζε στη δραχμή. Έστω ότι η Τράπεζα της Ελλάδας όριζε τη συναλλαγματική ισοτιμία ευρώ-δραχμής ίση με τη μονάδα, δηλαδή μία δραχμή ίση με ένα ευρώ.
Σου λέει ο Σόιμπλε και τα υπόλοιπα κοράκια του κουαρτέτου. Είτε η Ελλάδα πάει στη δραχμή, είτε στο φοίνικα ή στο οποιαδήποτε άλλο νόμισμα, τα 500 δις € θα εξακολουθήσουν να υφίστανται. Τα 500 δις € η Ελλάδα θα πρέπει να τα εξυπηρετεί σε ξένο σκληρό συνάλλαγμα, δηλαδή δολάρια, ευρώ, γιεν, βρετανικές στερλίνες (λίρες), ελβετικά φράγκα, κ.ά. Η δραχμή θα καταστεί έρμαιο των διεθνών κερδοσκόπων και η δραματική της υποτίμηση στις διεθνείς αγορές συναλλάγματος, θα προκαλούσε την αχαλίνωτη ανοδική τάση του εξωτερικού της χρέους. Αν δηλαδή η δραχμή υποτιμάτο κατά 100% και η ισοτιμία της έναντι του ευρώ γινόταν ίση με δύο, που θα σήμαινε ότι ο κερδοσκόπος με ένα ευρώ θα αγόραζε δύο δραχμές, αυτομάτως το εξωτερικό χρέος της Ελλάδας των 500 δις € θα διπλασιαζόταν στα 1.000 δις €. Ανεξάρτητα του γεγονότος αν η Ελλάδα θα είχε ελλείμματα στον κρατικό προϋπολογισμό ή στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, η υποτίμηση και μόνο της δραχμής έναντι του ευρώ, του αμερικανικού δολαρίου και των υπόλοιπων ισχυρών ξένων νομισμάτων, θα αρκούσε για την αυξητική πορεία του εξωτερικού της χρέους. Ο Σόιμπλε πουλώντας εκδούλευση στα κόμματα των μνημονίων, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΑΝΕΛ και σια, κάνει ένα προκλητικό αλλά καλομελετημένο βήμα παραπέρα, λέγοντας ότι αν η Ελλάδα με δική της πρωτοβουλία έφευγε από την Ευρωζώνη και πήγαινε στη δραχμή, θα της έδινε και ένα δωράκι αξίας 50 δις ευρώ, για την χρηματοδότηση των τρεχουσών χρηματοοικονομικών της αναγκών σε συνάλλαγμα. Στην αυριανή μας ανάλυση με την παράθεση αδιάσειστων στατιστικών στοιχείων, θα διαπιστωθεί ότι η χώρα μας είναι δεμένη χειροπόδαρα από τους ξένους τοκογλύφους πιστωτές.