Του Θάνου Πασχάλη
Το χαμήλωμα του αφορολόγητου στα 6.000-7000 ευρώ το χρόνο σε μισθωτούς, συνταξιούχους και κατά κύριο επάγγελμα αγρότες που ζητεί το ΔΝΤ ώστε να διευρυνθεί η φορολογική βάση θα είχε νόημα αν χιλιάδες μισθοί στον ιδιωτικό τομέα η ακόμη και στο δημόσιο ήταν αξιοπρεπείς στη χώρα μας.
Οι κύριοι του Δ.Ν.Τ που αμείβονται πλουσιοπάροχα δεν γνωρίζουν φαίνεται ότι υπάρχει και το ελάχιστο τεκμήριο διαβίωσης. Πως είναι δυνατόν να φορολογήσεις κάποιον που εισπράτει 500 ευρώ το μήνα όταν το ποσό αυτό δεν συνιστά ούτε καν ελάχιστο όριο διαβίωσης; Η φορολόγηση των Ελλήνων γίνεται σύμφωνα με το Σύνταγμα με βάση τη φοροδοτική δυνατότητα του κάθε φορολογούμενου. Ποια φοροδοτική δυνατότητα έχει ένας μισθωτός των 500 ευρώ όταν με αυτά τα χρήματα δεν μπορεί να έχει καν τα αναγκαία για την επιβίωσή του;
Αν όντως θέλουν το πρόγραμμα προσαρμογής ή αλλιώς τρίτο Μνημόνιο να είναι δίκαιο ας αναζητήσουν οι του Δ.Ν.Τ πρόσθετους φόρους ή περικοπές εκεί που υπάρχει λίπος. Και λίπος υπάρχει σε μισθωτούς κυρίως του δημοσίου τομέα με καθαρά άνω των 1.400 ευρώ το μήνα (χωρίς καν να αγωνιούν να καταβάλουν πρόσθετα ποσά για ασφαλιστικές εισφορές όπως ισχύει για τους αυτοαπασχολούμενους ή φόρο από την τσέπη τους κλπ). Λίπος υπάρχει σε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες πλέον συνταξιούχων που αμείβονται με πάνω από 1.300 ευρώ καθαρά το μήνα.
Διάβαζα καταγγελία συνταξιούχου δικαστικού για το Εθνικό Σύστημα Υγείας όπου νοσηλεύτηκε πρόσφατα και έμεινα ξερός καθώς αναφέρει ότιο καταβάλλει 760 ευρώ το μήνα ως συνδρομή αλληλεγγύης. Πόσα αλήθεια μπαίνουν καθαρά στην τσέπη του όταν πληρώνει μια ολόκληρη σύνταξη ως εισφορά αλληλεγγύης; Θα το επαναλάβω και ας γίνομαι δυσάρεστος σε ορισμένους. Εδώ και και τώρα κανένας μισθός στο δημόσιο πάνω από 1600 ευρώ καθαρά (και αυτά μόνο για το ειδικό επιστημονικό προσωπικό και σε όλους τους άλλους αναλογικά παρακάτω). Καμιά σύνταξη πάνω από 1000 ευρώ καθαρά. Ή θα λιώσει το λίπος που ακόμη υπάρχει σε ορισμένες κατηγορίες μισθωτών του δημοσίου και συνταξιούχων, άλλως θα την πληρώσουν οι μισθωτοί δημοσίου και ιδιωτικού τομέα και συνταξιούχοι που επιβιώνουν με το κόκκαλο, δηλαδή με μισθούς και συντάξεις πείνας. Αλλοίμονο αν κληθούν να πληρώσουν αυτοί πρόσθετους φόρους. Από τι; Από αυτά που δεν έχουν ούτε για τα προς το ζειν;