ΤΟΥ ΆΡΗ ΠΕΤΑΣΗ
Διζωνικό θέατρο. Ίσως μας βγει σε καλό το θέατρο που βλέπουμε μετά από την απόφαση της Βουλής να γίνεται στα σχολεία σύντομη αναφορά στο ενωτικό δημοψήφισμα του 1950 κάθε 15η Ιανουαρίου. Ξαφνικά η απόφαση αυτή για την ιστορική μνεία ενός στοιχείου της ζωής της Κύπρου, πριν 67 χρόνια, έχει παρουσιαστεί εντέχνως ως δήθεν εκδήλωση «εθνικισμού». Έτσι θέλησαν να το παίξουν οι Τούρκοι και ποίοι άλλοι… οι ‘διεθνιστές’ μας που αγαπούν όλους εκτός από εμάς.
Παρεμπιπτόντως, οι κάτοικοι των μόλις 2.000 ατόμων στα Φόκλαντ ψήφισαν υπέρ της ένωσης των νήσων με τη Βρετανία χωρίς να κατηγορηθούν για εθνικισμό. Όμως, ευτυχώς που μας ήλθε η ‘κρίση’ από το πουθενά για να μας δώσει δείγμα του πώς θα λειτουργήσει η ΔΔΟ: το κράτος του 50-50, των βέτο, δύο γλωσσών, δύο θρησκειών, δύο εθνοτήτων, δύο αντίθετων Ιστοριών, δύο ζωνών, δύο κρατών, δύο πόλων. Όλα προσχεδιασμένα για να δημιουργηθεί αντιπαλότητα και τελική κατάρρευση. Στο ΔΔΟ κράτος δεν θα μπορεί να πετάξει φύλλο ούτε να εκφραστεί δημόσιος λόγος χωρίς την έγκριση των Τούρκων. Ας δούμε τι μας περιμένει:
Ελληνική γλώσσα: Απειλητική προειδοποίηση για την ελληνική γλώσσα γιατί η γλώσσα θα καταστεί όπλο πολιτικής επικράτησης και πλατφόρμα εκφοβισμού των Ελλήνων. Κάθε ελληνική λέξη στον δημόσιο λόγο θα φέρνει και μια αντίπαλη τούρκικη λέξη. Θα αρχίσει μάχη για το ποια γλώσσα θα επικρατήσει στο κράτος του 50-50 -ότι ακριβώς συμβαίνει σήμερα στον πόλεμο για εθνοτική επικράτηση στη Βοσνία (με διζωνική νατοϊκής προέλευσης.) Στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη πήρε 10 χρόνια μέχρι να εγκριθεί ο «εθνικός» ύμνος αλλά παραμένει χωρίς στοίχους μέχρι σήμερα. Τα Κροατικά και τα Σέρβικα έχουν την ίδια ρίζα (Σερβο-Κροατικά) και τα Βοσνιακά χρησιμοποιούν και Κυριλλικό αλφάβητο-εν τούτοις δεν συνεννοούνται γιατί εκεί η γλώσσα αποτελεί όπλο στη διαμάχη για εθνοτική επικράτηση. Αντίθετα, ελληνική και τούρκικη δεν έχουν καμιά ομοιότητα. Προβλέπω πως αρχικά θα δεχθούμε την αγγλική γλώσσα σαν κοινό μέσο επικοινωνίας στην κεντρική κυβέρνηση του 50-50 και η ελληνική γλώσσα πετάγεται έξω από το παράθυρο. Τελικά, τη μάχη θα την κερδίσει η τούρκικη αφού η ελληνική θα συρρικνώνεται κυρίως από μαζική μετανάστευση Ελλήνων.
Πίστη. Στο θρησκευτικό θα αρχίσει μια ανελέητη πάλη μέχρι που να καταστεί η Κύπρος ισλαμική χώρα. Αυτό έγινε στον Λίβανο, των βέτο, όπου οι Χριστιανοί αποτελούσαν πλειοψηφία πριν 70 χρόνια και τώρα δεν ξεπερνούν το 30%. Μέσα σε δύο μόνο γενεές ο Λίβανος μετατράπηκε σε ισλαμική χώρα. Μέσα στην ΔΔΟ ο Αρχιεπίσκοπος, και το ιερατείο, δεν θα μπορούν να αρθρώσουν λέξη χωρίς να τυγχάνουν επίθεσης για εθνικισμό. Οι ντόπιοι ‘διεθνιστές’ που ήδη πολεμούν την Εκκλησία με πάθος, θα βρουν την καταλληλότερη ευκαιρία με στήριξη της τουρκικής προπαγάνδας.
Ιστορία έθνους. Εδώ, κανένας γυμνασιάρχης δεν θα μπορεί να αρθρώσει λέξη στο σχολείο του για την 28η Οκτωβρίου και κυρίως για την 25η Μαρτίου από φόβο λεκτικής επίθεσης από Τούρκους και “διεθνιστές”. Κάθε αναφορά στο έπος του 1955-59 θα αποτελεί casus belli τόσο για τους Τούρκους όσο και για την εδώ νομενκλατούρα των “διεθνιστών”. Τέρμα για τους υπουργούς τα εθνικά μνημόσυνα (τέρμα και στην ηρωο-καπηλεία!). Βέβαια, στο τούρκικο κρατίδιο θα γίνονται τα αίσχιστα χωρίς φόβο: παρελάσεις, γιορτές για το 1453, κοκ. Αρχαία ελληνικά ονόματα όπως: Κίμων, Ζήνων, Περικλής, Ονήσιλος, Αλέξανδρος, Φιλώτας, Αφροδίτη, Άρης, θα θεωρούνται σαν πρόκληση και εθνικισμός. Λ.χ. θα ξεσπάσει θύελλα διαμαρτυριών, εάν κάποτε εισηγηθούμε επαναφορά του Ονήσιλος ως όνομα αεροσκάφους του νέου «εθνικού» αερομεταφορέα.
Βουλή. Κάθε φορά που Ε/κ βουλευτής θα μιλά εθνοπρεπώς θα κατηγορείται ως μισαλλόδοξος εθνικιστής μέχρι να σιωπήσει.
Εποικισμός. Συνηθισμένη περίπτωση θα αποτελεί ο Ε/κ αστυνομικός του τμήματος μετανάστευσης που θα τολμήσει να εμποδίσει την παράνομη είσοδο Τούρκων εποίκων (θα είναι ανεξέλικτη η ροή εποίκων με ΔΔΟ.) Θα κατηγορηθεί αμέσως σαν εθνικιστής και θα απαιτηθεί η παύση του. Αφήνω βέβαια πως θα κινδυνεύσει σωματικά γιατί πήγε ένστολος στην Κερύνεια και «προκαλούσε.» Αλίμονο του εάν αναφερθεί σε Κερύνεια αντί σε Girne.
Ερώτηση: Υπήρχε λόγος οι “διεθνιστές” να στρατευθούν με τους Τούρκους στο θέμα της πρόσφατης απόφασης της Βουλής; Προς τι η θλιβερή κατάντια πρώην υπουργού, που προαλείφεται για υποψηφιότητα στις επόμενες προεδρικές εκλογές με στήριξη των “διεθνιστών;” Και άλλοι διαφώνησαν με την απόφαση της Βουλής αλλά όμως στοιχήθηκαν με την αξιοπρέπεια.