Οι απειλές της Τουρκίας ότι θα μας τιμωρήσει εάν δεν εκδώσουμε τους 8 αξιωματικούς επιτυγχάνουν να ερεθίζουν το φιλότιμο του Έλληνα
Μακεδών
Όχι μόνον οι Τούρκοι, αλλ’ ίσως η υφήλιος όλη να αδυνατεί να κατανοήσει την συμπεριφορά μας σε κρίσιμες καταστάσεις. Πώς γίνεται δηλαδή «να παίρνουμε ανάποδες στροφές» από αυτές που οι καταστάσεις ίσως επιβάλλουν.
Επομένως, οι απειλές της Τουρκίας ότι θα μας «τιμωρήσει» εάν δεν εκδώσουμε τους 8 αξιωματικούς, εκείνο που επιτυγχάνουν είναι να ερεθίζουν το φιλότιμο του Έλληνα, ώστε να αποκλείουν και την παραμικρή πιθανότητα να συμβεί αυτό. Και φυσικά, αν η Ελλάδα υποκύψει θα συμβεί μετά από πολιτική απόφαση επειδή η Δικαιοσύνη απεφάνθη τελεσιδίκως.
Η δε ενέργεια της Τουρκίας να αποστείλει πρόσθετο φάκελο με καινούργια στοιχεία αποδεικνύοντα την συμμετοχή των 8 στρατιωτικών στο αποτυχημένο πραξικόπημα, όπως υποστηρίζει, είναι άνευ αντικειμένου, δεδομένου ότι ο Άρειος Πάγος με την απόφαση μη έκδοσης δεν υπεισήλθε στην ουσία της υποθέσεως, αλλά απεφάνθη ότι «δεν θα έχουν δίκαιη δίκη». Και τέτοιον φάκελο δεν μπορεί να παρουσιάσει η Τουρκία.
Ο φιλοκυβερνητικός Τύπος της Τουρκίας δημιουργεί πολεμικό κλίμα, καλώντας τους Τούρκους να αποφεύγουν ως τουριστικό προορισμό την Ελλάδα, καθώς το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα θα προκληθεί «θερμό επεισόδιο», γι’ αυτό πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί. Πληροφορίες της «Καθημερινής Κύπρου» από τον κύκλο του Προεδρικού Μεγάρου της Τουρκίας και της κυβέρνησης του Μπιναλί Γιλντιρίμ, δείχνουν ότι η τουρκική πλευρά πιστεύει ότι οι τουρκικές πιέσεις στο Αιγαίο και στο διπλωματικό πεδίο σύντομα θα φέρουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Οι πηγές της τουρκικής πλευράς που επικαλείται η εφημερίδα προβάλλουν την άποψη ότι «Στην παρούσα χρονική συγκυρία, η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να έρθει σε ανοιχτή αντιπαράθεση με την Τουρκία. Στο πεδίο της οικονομίας η Ελλάδα έχει φτάσει στο σημείο της καταστροφής και αυτή η εξέλιξη επιφυλάσσει αντίκτυπο για διάφορα πεδία. Σε μια τόσο δύσκολη συγκυρία, η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα είναι υποχρεωμένη να λάβει υπόψη της τα μηνύματα της τουρκικής πλευράς. Ο κ. Τσίπρας πρέπει να κατανοήσει ότι η υπόθεση των οκτώ στρατιωτικών είναι κατεξοχήν μια πολιτική και όχι δικαστική υπόθεση-διαμάχη».
Σημειώνω, πως δεν έχει ίσως προσεχθεί μια φράση του Ερντογάν, όταν αναφέρθηκε οργισμένος στην απόφαση της ελληνικής δικαιοσύνης. Δεν μίλησε για «μη έκδοση» των Τούρκων στρατιωτικών, αλλά για «καθυστέρηση έκδοσης», όπερ σημαίνει πως δεν θεώρησε το γεγονός τετελεσμένο, στηριζόμενος ίσως στο γεγονός ότι ο Α. Τσίπρας του υποσχέθηκε την έκδοση, όπως είπε (και που δεν διαψεύσθηκαν ποτέ τα λεγόμενά του, ούτε από δήθεν διαρροές του Μαξίμου).
Οι απειλές του Ερντογάν, μου έφεραν στο νου την συμπεριφορά των Ελλήνων του 19ου αιώνα, κατά τα «Παρκερικά», με πρόσχημα την εξωφρενική και παράλογη απαίτηση ενός αμφιλεγόμενου εβραιο-ισπανο-πορτογάλου με βρετανικό διαβατήριο, του Δον Πατσίφικο, ο οποίος υπέστη ζημιές στην οικία του, όταν οι Αθηναίοι τον θεώρησαν υπαίτιο της απαγόρευσης τέλεσης του εθίμου «κάψιμο του Ιούδα».
Η Βρετανία βρήκε αφορμή να πιέσει αφόρητα την Ελλάδα, έχουσα προς τούτο πολλές αιτίες. Η Ελλάδα, σύμφωνα με Βρετανούς κυβερνητικούς αναλυτές, είχε προσδεθεί δια του Όθωνος επικίνδυνα στο «ρωσικό άρμα» εξωτερικής πολιτικής με ότ,ι αρνητικό μπορούσε να σημαίνει αυτό για τα βρετανικά εμπορικά συμφέροντα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Επιπλέον, άρχισε να νοιώθει τον ισχυρό ανταγωνισμό του Ελληνικού Εμπορικού Ναυτικού, που ήδη είχε γίνει πρώτη σημαία στην Δουνάβια ναυσιπλοΐα, διεκδικώντας παραλλήλως και δύο μικρά νησιά στο Ιόνιο (Σαπιέντζα και Ελαφόνησο).
Απέκλεισε τότε με τον στόλο της τα ελληνικά παράλια, με αποτέλεσμα, όπως έγραψε ο Μακρυγιάννης «…και ένας μεγάλος στόλος των σκύλων μας έχουν μπλόκον οπούναι περίπου από τρεις μήνες και μας πήραν όλα τα καράβια και μας κατακερμάτισαν όλο το εμπόριο και τζαλαπάτησαν την σημαίαν μας και πεθαίνουν της πείνας οι ανθρώποι των νησιών και εκείνοι οπούχουν τα καράβια τους γκιζερούν εις τους δρόμους και κλαίνε με μαύρα δάκρυα…».
Η βρετανική αυτή τακτική, όχι μόνον δεν οδήγησε σε υποταγή των Ελλήνων, απεναντίας, παρά τις κακουχίες, οι κάτοικοι του Πειραιά και της Αθήνας υπέμειναν με μεγάλη καρτερικότητα την περίοδο του αποκλεισμού και συνασπίστηκαν γύρω από τον Όθωνα, ο οποίος είδε τη δημοφιλία του να αυξάνεται. Κατέβαινε στον Πειραιά και πετούσε πέτρες στα καράβια, αυτός ο ελληνικός λαός που σχεδόν πάντα είναι διαιρεμένος, αυτή την φορά έχει συσπειρωθεί. Τόσο στην Αθήνα αλλά κυρίως στον Πειραιά οι νέοι ξεχύνονταν στους δρόμους και τραγουδούσαν: «Σαν σου βαστάει Εγγλέζο / για έβγα στην στεριά / να ακούσεις καρυοφύλλια / κι ελληνικά σπαθιά».
Για την ιστορία, ο τυχοδιώκτης Δον Πατσίφικο απαιτούσε αποζημίωση 888.736 δραχμών και 57 λεπτών. Όταν έληξε ο αποκλεισμός, μετά και από την αντίδραση Γαλλίας και Ρωσίας, τα συμφέροντα των οποίων είχαν πληγεί από τον αποκλεισμό, το θέμα Πατσίφικο παραπέμφθηκε σε διεθνή διαιτησία και η αποζημίωση που του επιδικάσθηκε ήταν μόλις 3.750 δραχμές.