Του Γιώργου Κράλογλου
Τα νταούλια (των δανειστών) έπαιξαν... Οι θεσμοί επιστρέφουν με μέτρα. Η συμφωνία ακολουθεί... Αν δεν υπογραφεί και δεν ψηφισθεί βγαίνουν οι ζουρνάδες... Το ατύχημα grexit, με έξοδο από την Ε.Ε., μεταφέρεται (αποκλειστικά) στον Τσίπρα. Οι 153 του "Ναι σε όλα” ή θα "στοιχηθούν” ή θα συγκροτήσουν την πρώτη κυβέρνηση της δραχμής. Ποιοι θα κάτσουν όμως, γυμνοί, στην κόψη του ξυραφιού;
Και επειδή είναι πολύ νωρίς και για χαρές και για δάκρυα... ας σταθούμε μόνο σε αυτά που η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έσπευσε να χαρακτηρίσει θετικά. Σημειώνοντας μόνο ότι οι "υποσχετικές” για ποσοτική χαλάρωση και η ρύθμιση του χρέους πέρασαν σε άλλη "ποδοσφαιρική περίοδο”...
Αλλά ας σταθούμε στην "επιτυχία” ότι εξασφαλίσθηκαν αντισταθμίσεις με μειώσεις φορολογίας ή άλλων μέτρων για κάθε πρόσθετο χαράτσι που θα επιβληθεί από το 2018 και μετά (λήξη του τρίτου μνημονίου) με το τέταρτο μνημόνιο που βεβαίως και θα μας συνοδεύσει... μέχρι το 2023.
Γιατί τα όποια αντισταθμιστικά και ισοδύναμα (που φέρνουν χαρές) έχουν μια προϋπόθεση. Η συμφωνία όχι μόνο να ψηφισθεί από τη Βουλή. Αλλά και να εφαρμοστεί. Να εφαρμοστούν (κυρίως) τα προαπαιτούμενα που η αξιολόγηση θα κρίνει πως παραβλέφθηκαν... μέχρι τώρα.
Και αυτό σημαίνει (μέσα από τις ιδιωτικοποιήσεις και τη συρρίκνωση του κράτους) απολύσεις, κόψιμο μισθών και επιδομάτων και απελευθέρωση της οικονομίας (ενεργειακό, επαγγέλματα, κατάργηση κρατικών μονοπωλίων και πλειστηριασμούς στα κόκκινα δάνεια).
Με άλλα λόγια η συμφωνία θα επιβάλλει αυτά που ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να αποφύγει υπονομεύοντας, παράλληλα, (μέσω του κράτους τέρατος) και κάθε πρωτοβουλία για ιδιωτικές επενδύσεις.
Εάν το κράτος δεν συρρικνωθεί (που αποκλείεται επί ΣΥΡΙΖΑ) τα πλεονάσματα θα παραμένουν στα επίπεδα εκείνα που υποχρεώνουν το κράτος μπαταχτσή να συνεχίσει τα 10 δισ. και πλέον χρέη σε επιχειρήσεις και προμηθευτές ξεκινώντας από την μη επιστροφή του ΦΠΑ.
Συνεπώς από σήμερα το πρωί το πρόβλημα του Αλέξη Τσίπρα δεν είναι μόνο να "στοιχίσει” στη Βουλή τους 153 του "Ναι σε όλα” (στους οποίους έδωσε ένα νέο μάτσο παραμύθια να λένε).
Το πρόβλημα του είναι πως τα όσα συμφωνήθηκαν δεν αρκούν για να επανέλθει η επιχειρηματική και επενδυτική εμπιστοσύνη στην Ελλάδα. Αντίθετα με τις εξελίξεις αυτές πηγαίνει, αυτόματα, από το κακό στο χειρότερο.
Γιατί τόσο το ΔΝΤ όσο και ο Σόιμπλε απέδειξαν πως δεν είναι οι κακοί λύκοι... που φοβάται ο Έλληνας βοσκός και φωνάζει για να ταράζει τους συντρόφους του. Το ΔΝΤ και ο Σόιμπλε απέδειξαν ότι δεν απειλούν την Ελλάδα με grexit όπως έτρεξε να διαδώσει η προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ.
Αντίθετα οι δανειστές παρέδωσαν τα "κλειδιά” της εξόδου από το ευρώ και της επιστροφής της δραχμής στα χέρια του Αλέξη Τσίπρα και των 153 του "Ναί σε όλα”.
Ο Σόιμπλε, η Μέρκελ και η Λαγκάρντ "αδειασαν” μέχρι και τον αφελή Βαυαρό υπουργό Οικονομικών που "ασελγώντας” επί του πτώματος της ελληνικής οικονομίας ζητούσε χρυσό και ακίνητα για εγγυήσεις...
Αν λοιπόν οι καθηγητές του Μαρξισμού όπως ο υπουργός Οικονομίας Γιώργος Σταθάκης και όλοι εκείνοι πανηγυρίζουν από χθες για τα κέρδη μας... στις Βρυξέλλες και τα βλέπουν όλα άσπρα και λαμπρά... ας καθίσουν στην ουρά να κρατήσουν τη βόμβα του grexit που ο Σόιμπλε πέρασε στην "αγκαλιά” του Τσίπρα στέλνοντας τους θεσμούς και πάλι στην Αθήνα.
Γιατί έτσι και οι 153 του "Ναι σε όλα” κάνουν πίσω όχι ένα βήμα αλλά και ένα πόντο... και δεν υπάρξει συμφωνία επιλέγουν μόνοι τους τον μονόδρομο.
Τη ρήξη με τους δανειστές και την έξοδο από το ευρώ. Χωρίς να φταίει ο Σόιμπλε και η Λαγκάρντ. Έστω και άν έβαλαν τον Τσίπρα με την πλάτη στον τοίχο.
Αλλά με την τύχη Ελλάδας, αποκλειστικά στους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για ποια εμπιστοσύνη προς την ελληνική οικονομία μπορούμε να μιλάμε. Ποιους επενδυτές (εκτός από τους κρατικοδίαιτους που θα χορεύουν στο σοβιετικό κράτος του Τσίπρα) να περιμένουμε σε μια χώρα με το ένα πόδι στη δραχμή... Συνεπώς τυχόν αντισταθμιστικά οφέλη προς τα νέα μέτρα είναι άνευ σημασίας χωρίς επενδύσεις. Μένουμε λοιπόν με τα μέτρα στο χέρι... Και αγωνιούμε για πιθανό ατύχημα της δραχμής που είναι μόνο στα χέρια του Τσίπρα.