Από Μακεδών
Οι αναλυτές δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο ο Ερντογάν να προκαλέσει κάποια ρήξη με την Ελλάδα, παραμονές του δημοψηφίσματος.
Επαναλαμβάνεται, εδώ και δεκαετίες, το ίδιο κατ’ ουσίαν σενάριο από τους Τούρκους, με παραλλαγές συμβατές προς τις εκάστοτε συνθήκες. Έτσι και τώρα, με αβέβαια την έκβαση του δημοψηφίσματος στην Τουρκία, με σκοπό την απόκτηση υπερεξουσιών στον Πρόεδρο, και εκμηδένιση του ρόλου του πρωθυπουργού, ο Ερντογάν προφανώς και σχεδιάζει κάποια ενέργεια που θα του δώσει υπεροχή.
Στην πολιτική κοινωνιολογία είναι γνωστός ο όρος «συσπείρωση γύρω από τη σημαία», που σημαίνει ότι ο λαός σε έκρυθμες καταστάσεις, που τείνουν να καταστούν άκρως επικίνδυνες, συσπειρώνεται γύρω από τον υπάρχοντα ηγέτη, ακόμη και αν δεν τον συμπαθεί, προκειμένου να αποφύγει τα χειρότερα, τα οποία μπορεί να προέλθουν από ενδεχόμενη αλλαγή ηγεσίας.
(Αυτό συμβαίνει και μ’ εμάς, όπου ο λαός στην μεν ερώτηση αν είναι ικανοποιημένος με την κυβερνητική πολιτική, απαντά πως όχι, αλλά και δεν θέλει εκλογές. Όπως δεν θέλουν εκλογές και οι παραγωγικές τάξεις, που σαφώς είναι δυσαρεστημένες, αλλά γνωρίζουν πως μια προεκλογική αναταραχή θα επέφερε δυσμενέστερα αποτελέσματα).
Κατά σύμπτωση, στην Τουρκία παραμονές εκλογών ή λήψης κρίσιμων αποφάσεων, κάποιο δραματικό γεγονός θα συμβεί, και ο Ερντογάν καταγγέλλει τους άγνωστους συνήθως τρομοκράτες (για μεγάλο αριθμό τρομοκρατικών ενεργειών στην Τουρκία δεν έχει γίνει καμιά ανάληψη ευθύνης από τους δράστες) και καλεί τον τουρκικό λαό σε επαγρύπνηση για να προστατεύσει την επιβουλή κατά του τουρκικού έθνους.
Με βάση αυτήν την τακτική οι αναλυτές δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο να προκαλέσει κάποια ρήξη με την Ελλάδα, παραμονές του δημοψηφίσματος, για να συνεγείρει τα ανθελληνικά αντανακλαστικά του τουρκικού λαού, τον οποίο εδώ και τρεις μήνες εκπαιδεύει εντατικά, για να του εμπεδώσει την πεποίθηση ότι οι Έλληνες του καταπατούν τα δικαιώματα, τα οποία αυτός θα υπερασπίσει.
Πώς και εάν, και πότε θα εκδηλώσει επιθετική ενέργεια είναι άγνωστο, όπως φυσικά είναι άγνωστο και αν θα την εκδηλώσει, με δεδομένες τις αδυναμίες του τουρκικού στρατού, όχι μόνο από τις πολλές απουσίες παλαιών στελεχών. Είναι ενδεικτικό το γεγονός, ότι τα τουρκικά αεροπλάνα, κατά το τελευταίο διάστημα, αποφεύγουν οποιαδήποτε εμπλοκή, και με την εμφάνιση των ελληνικών μαχητικών επιστρέφουν πάραυτα στην βάση τους. Όμως, ο παρανοϊκός δικτάτορας της Τουρκίας δεν είναι καθόλου προβλέψιμος, γι’ αυτό και οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις επαγρυπνούν.
Μίλησε στην «Καθημερινή», ο πρόεδρος του Eurasia Group, Ιαν Μπρέμερ: «Είναι σαφές ότι η εθνικιστική ρητορική του Ερντογάν, καθώς πλησιάζει το δημοψήφισμα για την αναθεώρηση του Συντάγματος, θα ενισχυθεί, οι τόνοι θα ανεβούν και η ένταση θα αυξηθεί ακόμα περισσότερο. Η πραγματική ανησυχία αφορά την περίπτωση, όπου εάν ο Ερντογάν αισθανθεί ότι χάνει τη δυναμική στην προεκλογική εκστρατεία προς το δημοψήφισμα, θα μπορούσε να προκαλέσει μια στρατιωτική κρίση στο Αιγαίο για να ενισχύσει το εθνικιστικό αίσθημα».
Φαίνεται δε, ότι ανησυχεί πολύ για το δημοψήφισμα ο Ερντογάν. Δε είναι τυχαίο που βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος προειδοποιούσε ότι σε περίπτωση απόρριψης του ερωτήματος από τον τουρκικό λαό, τις αλλαγές στο Σύνταγμα δηλαδή που επιθυμεί ο Ερντογάν για να καταστεί παντοδύναμος, το αποτέλεσμα θα είναι εμφύλιος. Ο δε εκφοβισμός του τουρκικού λαού δεν έχει όρια. Τόσο ο Ερντογάν, όσο και οι συν αυτώ, απειλούν όσους προπαγανδίζουν το «όχι» ότι θα θεωρηθούν τρομοκράτες. Και όλοι γνωρίζουν τι σημαίνει αυτό.
Παραλλήλως, ο πρωθυπουργός Μπινάλι Γιλντιρίμ, μετατράπηκε ξαφνικά σε ισλαμοεθνικιστή και άρχισε να κάνει δημοσίως το σήμα των γκρίζων λύκων… Και τούτο, επειδή ο μεγαλύτερος σύμμαχος του Ερντογάν σε αυτή την πορεία είναι ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί με το κόμμα της Εθνικιστικής Δράσης, των Γκρίζων Λύκων, στους οποίους ο Ερντογάν έχει υποσχεθεί ακόμα και υπουργεία στην νέα κυβέρνηση. Όμως, απαιτούν να μη γίνει καμία διαπραγμάτευση για το Κυπριακο, επειδή θεωρούν, όπως το έχουν τονίσει επανειλημμένα, ότι το Κυπριακό έχει λυθεί οριστικά το 1974 με την τουρκική εισβολή και κατοχή του βορείου τμήματος της νήσου. Ίσως, η εξέλιξη αυτή δικαιολογεί εν μέρει την τουρκική αδιαλλαξία η οποία θα αυξάνεται όσο θα πλησιάζουμε στην ημερομηνία του δημοψηφίσματος.