Εβδομήντα-δύο χρόνια μετά το τέλος του Β' παγκόσμιου πόλεμου, και η ανθρωπότητα αντί να πάει μπροστά έχει υποχωρήσει σε όλα τα σημεία.
Είναι διάχυτη η εντύπωση πως κάτι δεν πάει καλά στην πορεία του ανθρώπου επί της γής.
Και είναι διάχυτη γιατί
είναι αλήθεια.
Και εδώ ας μην ακουστούν μπούρδες περί επιστήμης, βιοτικού επιπέδου, και άλλα συναφή.
Η επιστήμη είναι επιστήμη όσο υπηρετεί τις πραγματικές ανάγκες του ανθρώπου.
Όσο αναπτύσσεται παράλληλα με την πνευματική και ηθική ανάπτυξη της ανθρωπότητας.
Όταν τις προσπερνάει και υπηρετεί μόνον τα κατώτερα ένστικτα του κάθε ατόμου, τον εγωισμό, την προσπάθεια επιβολής επί του άλλου, τον χωρίς λόγο ανταγωνισμό,
..γίνεται μιά έξαλλη σκύλα που αποτέλεσμα έχει την ανάπτυξη των λίγων σε βάρος των πολλών, την άκριτη και καταστροφική συσσώρευση πλούτου, την υπερκατανάλωση, και το χειρότερο: την αλόγιστη κατανάλωση των πόρων του πλανήτη και την ήδη ορατή καταστροφή του περιβάλλοντος.
Η επιστήμη που προσπερνάει την ηθική και το πνεύμα, τα αφήνει να τρέχουν ασθμαίνοντας ξοπίσω της μπας και την προλάβουν, δημιουργώντας χάσματα και κενά απ' την βιασύνη,
..χάσματα και κενά που έρχονται να συμπληρώσουν η κατ' επίφαση "ηθική" και η ψευτοτέχνη, η εφήμερη εκείνη "τέχνη" που τρέφει τα ίδια κατώτερα ένστικτα που υπηρετεί και η έξαλλη επιστήμη.
Όλα γίνονται γρήγορα και βεβιασμένα. Να προλάβουμε τί;
Να προλάβουν ορισμένοι μέσα στο πεπερασμένο όριο αυτής της ζωής να εξουσιάσουν, να συσσωρεύσουν πλούτο άχρηστο εν πολλοίς, να δημιουργήσουν οικονομικές και πολιτικές αυτοκρατορίες,
..που όπως θα στηρίζονται στην μιζέρια και στην δυστυχία των πολλών,
..η κατάρρευση αυτών των πολλών θα φέρει και την κατάρρευση αυτών των αυτοκρατοριών.
Και τί θα απομείνει; Ποιά θα είναι η κληρονομιά αυτής της "ανάπτυξης";
Μα αυτό που ήδη βλέπουμε:
Έκπτωση κάθε είδους ηθικής αξίας,
..αποδόμηση της όποιας δημοκρατίας έχει ώς τώρα επιτευχθεί με πολύ κόπο και αίμα ανά τους αιώνες,
..βία, πνευματική αλλαζονεία, θρησκευτική μισαλλοδοξία,
..υποχώρηση των ιδεών του ουμανισμού σε όλα τα πεδία,
Ένας κόσμος μπάχαλο, βεβιασμένος και βιασμένος, χωρίς ηθική πυξίδα, και χωρίς πνευματικό προσανατολισμό,
..που μιά αλλοπρόσαλλη και χωρίς έλεγχο τεχνολογική επιστήμη τον οδηγεί στην καταστροφή, στον πόλεμο και στον θάνατο.
Υπάρχει λύση και σωτηρία; Απ' ό,τι φαίνεται δυστυχώς όχι.
Η ανθρωπότητα βρίσκεται σε μιά κατηφορική πορεία χωρίς φρένα, χωρίς τιμόνι, χωρίς καν οδηγό,
..επιταχύνοντας συνεχώς, και ελπίζοντας μόνον (ορισμένοι) να είναι μακρύς ο κατήφορος πριν την τελική πρόσκρουση στα όρια φυσικής αντοχής του πλανήτη,
..ή στο δάχτυλο του τρελλού που θα πατήσει το κόκκινο κουμπί,
..στέλνοντας τούτη την εκδοχή της ανθρώπινης ιστορίας εκεί που ανήκει: στον διάολο.
Ίσως μετά από πολλές χιλιετηρίδες ένας καινούργιος homo sapiens, πολύ πιό "sapiens" απ' τον προκάτοχό του εμφανιστεί επί της γής,
..για να τα πάει καλύτερα!..
Είναι διάχυτη η εντύπωση πως κάτι δεν πάει καλά στην πορεία του ανθρώπου επί της γής.
Και είναι διάχυτη γιατί
είναι αλήθεια.
Και εδώ ας μην ακουστούν μπούρδες περί επιστήμης, βιοτικού επιπέδου, και άλλα συναφή.
Η επιστήμη είναι επιστήμη όσο υπηρετεί τις πραγματικές ανάγκες του ανθρώπου.
Όσο αναπτύσσεται παράλληλα με την πνευματική και ηθική ανάπτυξη της ανθρωπότητας.
Όταν τις προσπερνάει και υπηρετεί μόνον τα κατώτερα ένστικτα του κάθε ατόμου, τον εγωισμό, την προσπάθεια επιβολής επί του άλλου, τον χωρίς λόγο ανταγωνισμό,
..γίνεται μιά έξαλλη σκύλα που αποτέλεσμα έχει την ανάπτυξη των λίγων σε βάρος των πολλών, την άκριτη και καταστροφική συσσώρευση πλούτου, την υπερκατανάλωση, και το χειρότερο: την αλόγιστη κατανάλωση των πόρων του πλανήτη και την ήδη ορατή καταστροφή του περιβάλλοντος.
Η επιστήμη που προσπερνάει την ηθική και το πνεύμα, τα αφήνει να τρέχουν ασθμαίνοντας ξοπίσω της μπας και την προλάβουν, δημιουργώντας χάσματα και κενά απ' την βιασύνη,
..χάσματα και κενά που έρχονται να συμπληρώσουν η κατ' επίφαση "ηθική" και η ψευτοτέχνη, η εφήμερη εκείνη "τέχνη" που τρέφει τα ίδια κατώτερα ένστικτα που υπηρετεί και η έξαλλη επιστήμη.
Όλα γίνονται γρήγορα και βεβιασμένα. Να προλάβουμε τί;
Να προλάβουν ορισμένοι μέσα στο πεπερασμένο όριο αυτής της ζωής να εξουσιάσουν, να συσσωρεύσουν πλούτο άχρηστο εν πολλοίς, να δημιουργήσουν οικονομικές και πολιτικές αυτοκρατορίες,
..που όπως θα στηρίζονται στην μιζέρια και στην δυστυχία των πολλών,
..η κατάρρευση αυτών των πολλών θα φέρει και την κατάρρευση αυτών των αυτοκρατοριών.
Και τί θα απομείνει; Ποιά θα είναι η κληρονομιά αυτής της "ανάπτυξης";
Μα αυτό που ήδη βλέπουμε:
Έκπτωση κάθε είδους ηθικής αξίας,
..αποδόμηση της όποιας δημοκρατίας έχει ώς τώρα επιτευχθεί με πολύ κόπο και αίμα ανά τους αιώνες,
..βία, πνευματική αλλαζονεία, θρησκευτική μισαλλοδοξία,
..υποχώρηση των ιδεών του ουμανισμού σε όλα τα πεδία,
Ένας κόσμος μπάχαλο, βεβιασμένος και βιασμένος, χωρίς ηθική πυξίδα, και χωρίς πνευματικό προσανατολισμό,
..που μιά αλλοπρόσαλλη και χωρίς έλεγχο τεχνολογική επιστήμη τον οδηγεί στην καταστροφή, στον πόλεμο και στον θάνατο.
Υπάρχει λύση και σωτηρία; Απ' ό,τι φαίνεται δυστυχώς όχι.
Η ανθρωπότητα βρίσκεται σε μιά κατηφορική πορεία χωρίς φρένα, χωρίς τιμόνι, χωρίς καν οδηγό,
..επιταχύνοντας συνεχώς, και ελπίζοντας μόνον (ορισμένοι) να είναι μακρύς ο κατήφορος πριν την τελική πρόσκρουση στα όρια φυσικής αντοχής του πλανήτη,
..ή στο δάχτυλο του τρελλού που θα πατήσει το κόκκινο κουμπί,
..στέλνοντας τούτη την εκδοχή της ανθρώπινης ιστορίας εκεί που ανήκει: στον διάολο.
Ίσως μετά από πολλές χιλιετηρίδες ένας καινούργιος homo sapiens, πολύ πιό "sapiens" απ' τον προκάτοχό του εμφανιστεί επί της γής,
..για να τα πάει καλύτερα!..