Πως να βρει ο Ελληνας κάποια πυξίδα προσανατολισμού με τέτοιους "γαϊδάρους" που τον κυβερνούν; Πως να σταθεροποιήσει τις ρευστές ιδέες που κυκλοφορούν γύρω του και να εξασφαλίσει, ανάμεσα στο συρφετό των βλακωδών πολιτικών απόψεων και επιχειρημάτων, κάποια διόδευση και ελπίδα ανάκαμψης;
Βρίσκεται ριγμένος σ΄ένα πολιτικό χάος, όπου επικρατούν ένστικτα αμιγώς εγωιστικά. Με την ασκούμενη πολιτική να μην έχει καθολικό χαρακτήρα παρά μόνο καθ' όσον αφορά την ικανοποίηση στενότατων συμφερόντων, που συμπίπτουν με τα συμφέροντα της ασήμαντης μειοψηφίας που εκμεταλλεύεται το δυναμισμό της για την καταπίεση των συνόλων.
Βρίσκεται ο Ελληνας απροετοίμαστος μέσα στη δίνη μιας κρίσης πολύπλευρης και ο ίλιγγος τον συνεπήρε. Και η αγωνία του κάθε σκεπτόμενου πολίτη, με επιβαρυντικό στοιχείο την κόπωση από τις άσκοπες ιδεολογικές περιπλανήσεις και τις έωλες πολιτικές προσδοκίες, τον ετείχισε στη στεγανή του μόνωση.
Μέσα στην ατμόσφαιρα τούτη της απογοήτευσης και της δυσπιστίας προς όλες τις αξίες, τις οποίες ισοπέδωσαν οι...γαϊδάροι της πολιτικής, πως θα ήταν δυνατόν να ανθέξουν οι ελπίδες και οι αισθητικές;
Μια κοινωνία, ρακένδυτη και με ανεπαρκή πνευματικό οπλισμό, με μοναδικό αποκούμπι μερικές ιδέες και σύμβολα από ένα μακρινό παρελθόν ακμής, χωρίς διάθεση για αγώνα, πως μπορούν να βρουν δικαίωση οι αγωνίες της;
Και οι ελάχιστοι που εκφράζουν άποψη, υπνοβάτες μιας άλλης εποχής, νιώθουν πως τους λείπει η αίσθηση του πραγματικού. Αναπνέουν έναν αέρα με ελλιπές οξυγόνο...
Η κατάλυση των ελευθεριών μας, των όποιων δικαιωμάτων μας σαν μέλη μιας κοινωνίας, ας το μονολογήσουμε όλοι με χρήσιμη ειλικρίνεια, δεν μας ήρθε σαν απροσδόκητος κεραυνός. Ενώ βλέπαμε τους "γαιδάρους" να αμαυρώνουν τον αστικό κοινοβουλευτισμό και να ασκούν σε βάρος του λαού τη δική τους "γαϊδουροσύνη", υπήρχαν πολλοί που "περίμεναν τους βαρβάρους".
Κι αν παρακολουθήσει κανείς αποστασιοποιημένος από την όποια εθνική παραίσθηση τις αντιδράσεις κάποιων "εκτροφέων" πολιτικών γαιδουριών, θα διαπιστώσει ότι μερικοί τουλάχιστον εξ' αυτών θα λυπούνταν αν οι βάρβαροι δεν έρχονταν!
Εχοντας χάσει τη υγιεινή αίσθηση της ελευθερίας, αυτοί οι κάποιοι σχεδόν απροκάλυπτα προπαγανδίζουν ό,τι υποδουλώνει την κοινωνία. Τα ελεύθερα πνεύματα εσίγασαν. Ηταν και τούτα κάτω από την αποσυνθετική επίδραση των κηρυγμάτων του μονοδρόμου περί "σωτηρίας" και θεώρησαν πως η διαμαρτυρία τους θα ήταν ίσως μια παραφωνία στο "κοινό αίσθημα", που καλλιέργησαν οι διάφοροι "γαϊδάροι" της πολιτικής.
Και κάποιοι άλλοι πίστεψαν με πολλή αφέλεια, άρα και δεν αντέδρασαν, πως χρειαζόταν η δοκιμασία της οικονομικής κρίσης, για να νιώσει το ναρκωμένο εθνικό σώμα το βάρος του λακτίσματος για να ξυπνήσει.
Να που δεν ξύπνησε ωστόσο... Γιατί όλοι αυτοί ξέχασαν κάτι ουσιώδες: Πως το εθνικό σώμα είχε την προδιάθεση της νάρκης. Και τα αντανακλαστικά της κοινωνίας δεν είχαν καν τον αιφνιδιασμό της έκπληξης.
Και ο Ελληνας έφτασε στο σημείο να έχει συνηθίσει στην ιδέα ότι μπορεί να ζήσει υπόδουλος, γιατί η συνείδηση της άμυνας της ελευθερίας έχει καλυφθεί είτε από άλλες απασχολήσεις εγωιστικής μορφής και ατομικής περιχαράκωσης, είτε γιατί η επικρατούσα πολιτική γαϊδουροσύνη έκανε τόσο καλά τη δουλειά της...