Πολλά έχουν γραφτεί για το τραγικό δυστύχημα με την Πόρσε. Πολλοί ανόητοι σχεδόν χάρηκαν γιατί σκοτώθηκε ένα… παλιόπαιδο με πολυτελές αυτοκίνητο που έτρεχε με χίλια αλλά κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι πήρε στο λαιμό του μια μάνα και το παιδί της.
Είναι τέτοια η καφρίλα στην Ελλάδα που όλοι εστίασαν στο ότι ήταν ο γιος του Βακάκη, ο πλούσιος γόνος που πήρε το πανάκριβο αυτοκίνητο και σκόρπισε το θάνατο. Είναι οι ίδιοι επικριτές που πριν ένα χρόνο ακριβώς έκλαιγαν για τον Παντελή Παντελίδη. Κι αυτός πανάκριβο αυτοκίνητο οδηγούσε. Και του Παντελίδη η Mercedes έγινε φέρετρο. Όμως, για τους ίδιους Ελληναράδες που δεν κοιτάνε τον εαυτό τους στον καθρέφτη ή όταν οδηγούν πώς οδηγούν, ο Παντελίδης ήταν «Παντέλαρος», ήταν «λεβέντης», ήταν «μάγκας». Ο γιος του Βακάκη ήταν ένα πλουσιόπαιδο που σκόρπισε το θάνατο.
Ας σοβαρευτούμε κι ας δούμε ποια είναι τα πραγματικά προβλήματα της χώρας. Ποιοι οδηγούν μικρά ή μεγαλύτερα παιδιά να οδηγούν με 250 χιλιόμετρα την ώρα, χωρίς κανονικά λάστιχα, χωρίς μια στοιχειώδη εκπαίδευση, όχι μόνο πώς να οδηγείς ένα απλό αυτοκίνητο αλλά και πώς να κυκλοφορείς με super car.
Στο εξωτερικό όταν αγοράζεις ένα τέτοιο αυτοκίνητο περνάς από ειδική εκπαίδευση. Δεν το παίρνεις και ξαμολιέσαι στην Εθνική οδό κι όποιον πάρει ο χάρος.
Στην Ελλάδα οι περισσότεροι παίρνουν ένα δίπλωμα, συνήθως με μίζα, αγοράζουν ένα αυτοκίνητο, συνήθως δεν ξέρουν ούτε πού μπαίνουν τα λάδια και βγαίνουν στο δρόμο. Τρέχουν σαν τρελοί, οδηγούν μιλώντας στο κινητό τηλέφωνο, κρατάνε το τιμόνι με το ένα χέρι και στο άλλο έχουν τσιγαράκι και καφέ. Βρίζουν στο δρόμο, μουντζώνουν, εκνευρίζονται, τρέχουν να προλάβουν στην Εθνική κάποιον για να κάνουν τσαμπουκά.
Οδηγούν χωρίς ζώνες, πολλές φορές για να μην ακούνε τον ενοχλητικό θόρυβο που προειδοποιεί, κάθονται πάνω στη ζώνη, λες και μόνο το πρόστιμο της εφορίας τους ενδιαφέρει.
Πόσοι και πόσοι Ελληνάρες βάζουν τα παιδιά τους στο μπροστινό κάθισμα ή στο πίσω χωρίς τα ειδικά καθίσματα; Πόσες φορές έχουμε δει μανάδες να κάθονται πίσω κρατώντας στα χέρια νεογέννητα που με το πρώτο τρακάρισμα θα εκσφενδονιστούν στο παρμπρίζ;
Πόσοι οδηγούν έχοντας πιεί… ένα ποτηράκι; Που πάνε Καθαρά Δευτέρα για τσίπουρα και μετά πιάνουν το τιμόνι;
Αλλά και η γενικότερη συμπεριφορά στους δρόμους είναι άθλια. Ένα παράδειγμα καφρίλας και παντελούς έλλειψης παιδείας.
Χθες στην Εθνική Αθηνών – Λαμίας, 20 χιλιόμετρα από το τραγικό 83ο όπου σκοτώθηκαν τρεις νέοι άνθρωποι κι ένα παιδί 3 ετών. Στο απέναντι ρεύμα, προς Αθήνα υπάρχει τεράστιο μποτιλιάρισμα που σταματά ξαφνικά μόλις περνά κάποιος από το μοιραίο πάρκινγκ. Όλοι αυτοί οι Ελληναράδες πήγαιναν αργά για να δουν από απέναντι έναν καμένο τοίχο. Και μόλις πέρναγαν, αφού έβριζαν τον υπαίτιο, αφού έκαναν τον σταυρό τους για τα αθώα θύματα, κι αφού έφτυναν τον κόρφο τους για να μην τους συμβεί κάτι τέτοιο στη ζωή τους, έριχναν και μια γκαζιά για να φτάσουν νωρίτερα στην Αθήνα.
Η Ελλάδα πάσχει σε πολλά σημεία, σε ό,τι αφορά την οδική ασφάλεια. Πάνω από 1.500 συνάνθρωποί μας πεθαίνουν κάθε χρόνο στους ελληνικούς δρόμους, μαζική δολοφονία δηλαδή που ούτε σε πόλεμο με την Τουρκία δεν θα μπορούσαμε να δούμε. Και υπάρχουν πολλοί φταίχτες.
Φταίνε οι άθλιοι ελληνικοί δρόμοι για τους οποίους κατασπαταλώνται δισεκατομμύρια για τους εθνικούς εργολάβους και η χώρα μοιάζει τριτοκοσμική.
Φταίνε οι Έλληνες οδηγοί που δεν φροντίζουν να μάθουν το μεγαλύτερο μάθημα της ζωής τους. Της δικής τους και χιλιάδων άλλων.
Φταίει η άθλια ελληνική νοοτροπία, ο Ελληναράς που κρύβουμε μέσα μας και βγαίνει με το παραμικρό. Κυρίως βγαίνει στους δρόμους μετατρέποντας τους οδηγούς σε κινητές καρμανιόλες.
Φταίει η ίδια η πολιτεία που δεν κάνει τα βασικά. Όπως π.χ. να καθιερώσει ως υποχρεωτικό μάθημα την κυκλοφοριακή αγωγή στα σχολεία. Από την πρώτη δημοτικού τα παιδιά να μαθαίνουν βασικούς κανόνες συμπεριφοράς και να γίνονται ολοκληρωμένοι οδηγοί πριν πατήσουν τα 18.
Φταίει το κράτος που επιτρέπει ακόμη και σήμερα να σβήνονται οι κλήσεις. Που π.χ. η αριστερή κυβέρνηση μειώνει τα πρόστιμα γιατί δεν έχουν να τα πληρώσουν οι ταλαίπωροι Έλληνες. Τι λέτε ρε παιδιά. Οδηγείς υπό την επήρεια αλκοόλ. 10 χιλιάρικα πρόστιμο κι άμα δεν τα έχεις στη φυλακή ένα μήνα για να μάθεις;
Έχεις αυτοκίνητο που δεν το συντηρείς και χρησιμοποιείς λάστιχα 10ετίας; Στη φυλακή αμέσως. Βγαίνεις με στοπ ή οδηγείς με 180 χιλιόμετρα της ώρα; Σου παίρνουν το δίπλωμα και τέλειωσε η οδήγηση για σένα.
Φταίει το κράτος που π.χ. δεν βάζει όρια στην ηλικία. Βλέπεις 80χρονους να δίνουν μίζα στον οφθαλμίατρο και να παίρνουν χαρτί καταλληλότητας.
Φταίνε και οι δάσκαλοι οδήγησης που δεν κατανοούν ότι κάνουν λειτούργημα κι όχι επάγγελμα και που βολεύονται με τη μίζα που παίρνουν, αντί να γίνουν παιδαγωγοί, σημαντικότεροι κι από αυτούς στο σχολείο.
Φταίνε και οι ίδιοι οι γονείς, που μαθαίνουν στα παιδιά τους ότι είναι κυρίαρχοι στους δρόμους χωρίς να έχουν την ικανότητα γι’ αυτό. Που τους αφήνουν να κάνουν μαγκιές οδηγώντας στα όρια και τραβώντας… σέλφι για να ρίξουν τη γκόμενα.
Που δεν τους μαθαίνουν τα βασικά από μικρά ή μάλλον τους μαθαίνουν πώς να βρίζουν μέσα στο αυτοκίνητο, πώς να μουντζώνουν, πώς να τρέχουν σαν τρελοί.
Ας κοιταχτούμε όλοι μια στιγμή στον καθρέφτη μας κι ας κάνουμε όλοι τα αυτονόητα. Σίγουρα θα υπάρξουν δυστυχήματα, αλλά είναι σίγουρο ότι αν κάνουμε τα βασικά δεν θα είναι 1.500 οι νεκροί και χιλιάδες οι ανάπηροι. Έστω κι έναν να σώσουμε θα είναι μεγάλη επιτυχία. Αν σώσουμε πολλούς θα είναι άθλος. Αλλά πώς να το κάνουμε αυτό εμείς οι Ελληναράδες που χρησιμοποιούμε το αυτοκίνητο ως προέκταση του ανδρισμού μας ή για να βγάλουμε τα απωθημένα της εβδομάδας;