Του Θανάση Κ.
Το νέο (και ταυτοχρόνως «έσχατο») αφήγημα της κυβέρνησης Τσίπρα είναι πια γεωπολιτικό:
Δεν στηρίζεται πια στο «τρίπτυχο»:
--Κλείσιμο αξιολόγησης χωρίς μέτρα άμεσα,
--ύστερα μας δίνουν μεσοπρόθεσμα μέτρα για ανακούφιση χρέους
--ύστερα μας δίνουν και ποσοτική χαλάρωση…
Και μετά θα έλθει ανάπτυξη που θα… τρίβουν όλοι τα μάτια τους!
Τώρα το πρώτο σκέλος - κλείσιμο αξιολόγησης - χωρίς νέα επώδυνα μέτρα - πάει τέλειωσε.
Το δεύτερο σκέλος, για μεσοπρόθεσμα μέτρα ανακούφισης χρέους, απλώς δεν υπάρχει. Το ξέκοψαν οι Ευρωπαίοι. Για πολλοστή φορά…
Και το τρίτο σκέλος για «ποσοτική χαλάρωση», το αποδόμησε ο ίδιος ο Βερναρδάκης!
Χώρια που ο Ντράγκι είπε πως δεν ανοίγει τις «κάνουλες», αν δεν δώσει το ΔΝΤ θετική αξιολόγηση για τη βιωσιμότητα του Ελληνικού χρέους.
Το οποίο ΔΝΤ, λέει ότι το Ελληνικό χρέος είναι «εξαιρετικά ΜΗ βιώσιμο».
Άρα όλο το – μόνιμο ως τώρα – «αφήγημα» της κυβέρνησης κατέρρευσε!
Τώρα, όμως, εμφανίστηκε νέο «αφήγημα». Που δεν είναι «οικονομικό» πια…
Είναι «πολιτικό»! Μάλλον «γεωπολιτικό»…
Μας λένε χοντρικά το εξής:
Κάντε υπομονή…
Σε λίγο θα εκλεγεί ο Σούλτς στην Καγκελαρία της Γερμανίας. Άρα θα ξεφορτωθούμε και τη Μέρκελ και – πολύ περισσότερο – τον «αναθεματισμένο» Σόϊμπλε…
Ενώ θα εκλεγεί και ο Μακρόν στη Γαλλία!
Έτσι θα ανασυσταθεί ο «Γαλλογερμανικός άξονας» από πολύ πιο φιλικές δυνάμεις για μας: Από τους γάλλους Σοσιαλιστές (Μακρόν) και από τους Γερμανούς Σοσιαλδημοκράτες (Σούλτς)!
Οι οποίοι θα ανατρέψουν την «ξεπερασμένη πολιτική της λιτότητας», θα μας δώσουν και γενναίο κούρεμα χρέους. Και τότε – που θα πάει; - θα έλθει η ανάπτυξη!
Κάντε λίγους μήνες υπομονή ακόμα…
Όνειρα θερινής νυχτός!
--Πρώτον γιατί ξεχνάνε μερικά… «μικρά» προβλήματα γεωπολιτικής, που επηρεάζουν και θα επηρεάσουν πολύ και την Ελλάδα:
Τον Τράμπ, τις σχέσεις ΗΠΑ-Ευρώπης, τις σχέσεις ΗΠΑ-Ρωσίας, την ισλαμική τρομοκρατία, το γεγονός ότι σε όλη την Ευρώπη υπάρχει μετακίνηση των λαών σε θέσεις ενάντια στη διεθνή «πολιτική ορθότητα» - και στο μεταναστευτικό και στην οικονομική διαχείριση. Ανεξάρτητα από το ποιος θα κερδίσει τις εκλογές στη μία ή στην άλλη χώρα.
* Ξεχνάνε ακόμα τις οικονομικές επιπτώσεις του Brexit (που ΤΩΡΑ θα αρχίσουν να «χτυπούν» την Ευρώπη)…
Για παράδειγμα η νέα Βρετανική κυβέρνηση της Τερέζας Μέι ανακοίνωσε πως θα μειώσει τη φορολόγηση γενικά (και ιδιαίτερα τη φορολόγηση των επιχειρήσεων)! Με αποτέλεσμα, αντί να φεύγουν μεγάλες εταιρίες από το Λονδίνο για να εγκατασταθούν στην Ευρώπη (λόγω grexit), να φεύγουν πια μεγάλες εταιρίες από την Ευρώπη – και ειδικά από τη Γερμανία - για να εγκατασταθούν στο Λονδίνο (λόγω αισθητά χαμηλότερης φορολογίας πλέον…).
Σε ένα διεθνές περιβάλλον που υπάρχει «ανταγωνισμός φορολογικών μειώσεων», άντε να δούμε πως θα επικρατήσει η… «σοσιαλδημοκρατική» πολιτική αύξησης των δαπανών (και χαλάρωσης της λιτότητας).
Αυτό που πάει να γίνει οδηγεί, στο δημοσιονομικό σκέλος σε πιο έντονες μειώσεις δαπανών (για να εξισορροπηθεί η μείωση φόρων).
Όχι σε Κεϋνσιανού τύπου επιστροφή στις «μεγάλες δαπάνες»…
Το γεγονός ότι και ο Τράμπ ακολουθεί πολιτική φορολογικών μειωσεων στις ΗΠΑ απλώς επιτείνει το πρόβλημα. Και στην Ευρώπη.
Ειδικά μάλιστα στην Ευρώπη, που έχει το 8% του παγκόσμιου πληθυσμού και καταβάλει το 50% των «κοινωνικών» δαπανών διεθνώς!
Η «αγγλοσαξονική επίθεση» στην Ευρώπη, με χαμηλότερη φορολογία, θα αναγκάσει και την Ευρώπη να ακολουθήσει!
Και τότε οι δαπάνες θα μειωθούν αναγκαστικά και στην Ευρώπη.
Ακόμα κι όπου συνεχίσουν να κυβερνούν κεντροαριστεροί σοσιαλδημοκράτες, θα αναγκαστούν να «προσαρμοστούν»…
Σε τέτοιες συνθήκες παγκόσμιας μείωσης (ή σοβαρής συγκράτησης) ιδιαίτερα των λεγομένων «κοινωνικών» δαπανών, άντε να δούμε πως θα ακουστεί στα Ευρωπαϊκά κοινοβούλια η πρόταση να μας «κουρέψουν» το χρέος (δηλαδή να μας χαρίσουν λεφτά) και ταυτόχρονα να μας δανείσουν κι άλλα, όταν κόβουν λεφτά από τους ίδιους τους ψηφοφόρους τους.
Δύσκολοι καιροί για… «σοσιαλδημοκράτες» πράγματι...
Πολύ περισσότερο για Αριστερούς… «μπαταχτσήδες»!
* Ύστερα στην Ευρώπη οι συσχετισμοί είναι μάλλον αρνητικοί (και κινδυνεύουν να γίνουν απογοητευτικοί) για τις προσδοκίες του ΣΥΡΙΖΑ…
Την Ολλανδία την ξεχνούν! Εκεί ό,τι κι αν γίνει ενισχυμένος θα βγει ο δεξιός λαϊκιστής Βίλντερς. Μπορεί να είναι δηλωμένος ομοφυλόφιλος, αλλά αυτό δεν τον καθιστά και «προοδευτικό» ή «αριστερό». Στα θέματα δημοσιονομικής πειθαρχίας τύφλα να έχει ο Σόϊμπλε. Και στα θέματα του μεταναστευτικού, τύφλα να έχει ο Τράμπ!
* Στην Πολωνία, η νέα Πρωθυπουργός (με μεγάλη λαϊκή απήχηση μάλιστα) είναι πιο δεξιά από τον Τράμπ σίγουρα, έκανε ρεζίλι το… «μεθύστακα» Γιουγκέρ (έτσι τον αποκάλεσε δημόσια και τον έστειλε στο διάολο μάλιστα!) κι είναι κατηγορηματικά αντίθετη να δεχθεί μουσουλμάνους μετανάστες στη χώρα της.
* Στην Ιταλία τον Ιούνιο έρχονται εκλογές με μεγάλο προβάδισμα να έχει τώρα ο Μπέμπε Γκρίλο, δεξιός λαϊκιστής κι αυτός. Εδώ να δείτε «γέλια»…
* Πάμε στη Γαλλία τώρα: Πριν λίγες βδομάδες θεωρούνταν «φαβορί» ο δεξιός-φιλελεύθερος Φιγιόν. Με απόψεις κοντά στον…Τζήμερο σε ό,τι αφορά τα οικονομικά και απόψεις κοντά στον Τράμπ στο μεταναστευτικό.
Η υποψηφιότητα του Φιγιόν καταστράφηκε όμως – τουλάχιστον όπως φαίνεται αυτή τη στιγμή - λόγω κάποιων σκανδάλων της συζύγου του.
Και στο μεταξύ αναδείχθηκε η υποψηφιότητα του Μακρόν, ενός πρώην υπουργού Οικονομίας του Ολάντ, που το παίζει πια ότι είναι «πέραν του σοσιαλισμού» - κάτι σαν το δικό μας το Σταύρο Θοδωράκη από το «Ποτάμι»!
Όμως και γι’ αυτόν προέκυψαν κάποια «σκάνδαλα» (κι όχι μόνο «προσωπικής φύσεως») και η υποψηφιότητά του αρχίζει να παρουσιάζει προβλήματα. Χώρια που ξεκινάει από «χαμηλά» έτσι κι αλλιώς.
Ο Μακρόν είναι πρώην στέλεχος του Όμιλου Rotchildes που βρέθηκε και στην ελληνική επικαιρότητα τελευταία για άλλους λόγους, βέβαια – και που θεωρείται μαζί με τον Σόρρος, ως οι πιο ενεργώς αναμιγμένοι για την προώθηση της πολιτικής ορθότητας επενδυτικοί κύκλοι. Και μόνον γι’ αυτό οι πιθανότητές του να κερδίσει μειώνονται. Ειδικά στη Γαλλία…
Αν δεν υπάρχει αντικατάσταση του Φιγιόν και σοβαρή νέα υποψηφιότητα από την πλευρά της Γαλλικής Κεντροδεξιάς, όλοι «δουλεύουν», όπως φαίνεται, για την ακροδεξιά κα. Μαρίν Λεπέν. Η οποία στα οικονομικά θέματα είναι πολύ κοντά στην πολιτική Τσίπρα (τέρμα στη λιτότητα, διατήρηση μεγάλου κράτους κλπ.) αλλά έχει δύο «μικρά» προβλήματα: Είναι κατηγορηματικά αντίθετη στη μεταναστευτική πολιτική της Ευρώπης και – κυρίως – είναι εναντίον του ευρώ!
Αυτά τα δύο καθιστούν την εκλογή της θανάσιμη απειλή για τον Τσίπρα…
Φυσικά και η εκλογή ενός άλλου Κεντροδεξιού υποψηφίου τύπου Φιγιόν στη Γαλλία, θα ήταν επίσης «πολύ κακά νέα» για τον Τσίπρα.
* Πάμε και στη Γερμανία τώρα:
Μην περιμένετε επικράτηση του SPD δηλαδή των σοσιαλδημοκρατών!
Πριν ένα μήνα οι δημοσκοπήσεις έδιναν 21% στους σοσιαλδημοκράτες (SPD) και 38% στους Χριστιανοδημοκράτες (CDU-CSU).
Με την ανακοίνωση της υποψηφιότητας Σούλτς για τους Σοσιαλδημοκράτες οι διαφορά των 18 (!) ποσοστιαίων μονάδων σχεδόν εκμηδενίστηκε!
Αλλά οι Χριστιανοδημοκράτες ακόμα δεν έχουν αντιδράσει.
Σήμερα, όπως φαίνεται, η «οροφή» (το ανώτατο όριο) για τους Σοσιαλδημοκράτες του Σούλτς είναι το 31% που παίρνει σήμερα, ενώ η «βάση» (το κατώτατο σημείο) για τους Χριστιανοδημοκράτες είναι το 31%, που επίσης παίρνει σήμερα…
Οι Χριστιανοδημοκράτες μπορούν να αντιδράσουν είτε με την Μέρκελ, μετακινώντας την προς τα δεξιά για κερδίσει πόντους από το αντί-μεταναστευτικό κλίμα που σαρώνει ΟΛΗ τη Γερμανία σήμερα (ακόμα και παραδοσιακά αριστερά τμήματα της κοινωνίας) είτε απομακρύνοντας τη Μέρκελ, με τον Σόίμπλε να παίρνει τη θέση της (πράγμα που υπήρξε παλαιό «απωθημένο» του) για μια πιο γερμανο-κεντρική Ευρώπη (πράγμα που επίσης είναι παλαιό «απωθημένο» του).
Ό,τι κι από τα δύο γίνει, το πιθανότερο είναι να κερδίσουν οι Χριστιανοδημοκράτες τελικά! Δηλαδή να ξανακερδίσουν το 5-8% των ψηφοφόρων που τους έφυγαν προς τα δεξιά, κυρίως γιατί δυσφορούν με την μεταναστευτική πολιτική της Μέρκελ…
Ό,τι κι από τα δύο γίνει, θα είναι «πολύ κακά νέα» για τον Τσίπρα.
* Σε κάθε περίπτωση οι Χριστιανοδημοκράτες θα κάνουν τη στροφή δεξιά που τους είναι απαραίτητη για να ανακόψουν τις απώλειές τους προς το ακροδεξιό AfD. Και θα κερδίσουν…
Δεν έχουν κι άλλη επιλογή άλλωστε. Διότι έτσι καθώς ενισχύονται οι δεξιοί και στην Ολλανδία και στην Πολωνία και στη Φινλανδία και στη Γαλλία (σίγουρα αυτό έχει συμβεί ήδη στις ΗΠΑ και στη Βρετανία), ο μόνος τρόπος να διατηρήσουν τις στενές τους σχέσεις με τις χώρες της παραδοσιακής «επιρροής» τους – αλλά και για να αντέξουν τις πιέσεις των ανταγωνιστών τους - είναι να στραφούν στα δεξιά! Αλλιώς απλά ο Τράμπ θα τους σαρώσει. Και μαζί θα σαρώσει την Ευρώπη, χωρίς να δαπανήσει καθόλου πολιτικό κεφάλαιο…
Ειδικά στο μεταναστευτικό, η «πολιτική Τράμπ» έχει σήμερα περισσότερη απήχηση στους ψηφοφόρους της Ευρώπης (που πληρώνει το τίμημα της ισλαμικής τρομοκρατίας) απ’ ότι, ίσως, στην ίδια την Αμερική.
Επομένως στροφή στα αριστερά στην Ευρώπη ΜΗ περιμένετε!
Κι αν γίνει θα διαλύσει την Ευρώπη μια ώρα αρχύτερα…
Σε κάθε περίπτωση όλα αυτά είναι «πολύ κακά νέα» για τον Τσίπρα…
Το χειρότερο όμως, για τον Τσίπρα, είναι πως όταν τα έχεις κάνει μούσκεμα μέσα στη χώρα σου, δύσκολα βρίσκεις συμμάχους στο εξωτερικό…
Το πιο σημαντικό όμως είναι – για να το επικεντρώσουμε στα δικά μας – πως τόσο η «επιθετικότητα» του Τράμπ κατά της Ευρώπης, όσο και η ανικανότητα του Τσίπρα να διαχειριστεί τις μεταρρυθμίσεις του Μνημονιου, δίνουν τη μοναδική ευκαιρία στο Σόϊμπλε (τον… «τρισκατάρατο» για την προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ) να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα!
Μια μικρότερη και πιο συμπαγή ευρωζώνη, υπό την πλήρη επιρροή της Γερμανίας!
Και οι εξελίξεις των επομένων μηνών σε Γαλλία, Ιταλία ή Ολλανδία μπορούν να το επισπεύσουν ακόμα περισσότερο.
Ήδη μεγάλοι Οίκοι «στοιχηματίζουν» ξανά για τη διάλυση της ευρωζώνης στους επόμενους μήνες. Και όχι εξ αιτίας της Ελλάδας αυτή τη φορά.
Αλλά με τραγικές επιπτώσεις στην Ελλάδα, αν συμβεί.
Τι θα γίνει απ’ όλα αυτά;
Κανείς δεν ξέρει.
Το μόνο σίγουρο είναι, πως οι γεωπολιτικές εξελίξεις κυοφορούν πολύ δυσάρεστες εκπλήξεις για τον Τσίπρα.
Και το τελευταίο «αφήγημά» του, θα είναι μάλλον το έσχατο!
Εκτός κι αν το καταλάβει εγκαίρως και «την κάνει με πλάγια πηδηματάκια»…
Μην το αποκλείετε.
Θρασύς είναι, ανεύθυνος είναι, ακαλλιέργητος και επιρρεπής σε ιδεοληψίες είναι, αλλά χαζός, μια φορά, δεν είναι…
Το τελευταίο του αφήγημα μάλλον θα είναι και το έσχατο.
Πολύ σύντομα θα πάψει να το πιστεύει και ο ίδιος…