Λίγο πριν ο Κούλης ανέβει στο αεροπλάνο για ν' αναχωρήσει για Βερολίνο, όπου θα γινόταν δεκτός από τα «μεγάλα αφεντικά» Μέρκελ και Σόιμπλε και θα μιλούσε σε κοινό γερμανών καπιταλιστών, η αδερφή του φρόντισε να δώσει μια συνέντευξη στον «Ελεύθερο Τύπο», προκειμένου να θυμίσει το δόγμα με το οποίο πολιτεύεται εδώ και δεκαετίες η οικογένεια Μητσοτάκη: «απόλυτη πειθαρχία στις απαιτήσεις των ιμπεριαλιστών».
Αυτό, βέβαια, είναι το δόγμα όλων των αστικών κομμάτων που διοικούν τον ελληνικό καπιταλισμό, όμως παίζει ρόλο και το στιλ. Αλλα αστικά κόμματα προσπαθούν να δείξουν ότι αντιστέκονται στις απαιτήσεις των ιμπεριαλιστών, ότι διαπραγματεύονται σαν ίσοι προς ίσους κτλ. Αντίθετα, οι Μητσοτάκηδες πολιτεύονται με κυνισμό, δηλώνοντας ότι αδιαφορούν για το «πολιτικό κόστος».
Αυτό το στιλ των Μητσοτάκηδων φρόντισε να θυμίσει η Ντόρα, με τη συνέντευξή της στον «Ελεύθερο Τύπο», στρέφοντας τα βέλη της αποκλειστικά κατά της συγκυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και απαιτώντας απ' αυτήν απόλυτη πειθάρχηση στις απαιτήσεις των ιμπεριαλιστών δανειστών: «Στις δύσκολες στιγμές που περνάμε απαιτούνται σοβαρότητα, αξιοπιστία και αίσθημα ευθύνης και όχι καουμποϊλίκια και τσαρλατανισμοί»!
Το πήγε και παραπέρα, αναλαμβάνοντας την υπεράσπιση των γερμανών πολιτικών, των τόσο απαξιωμένων στη συνείδηση του ελληνικού λαού: «Ενας από τους μεγαλύτερους μύθους που έχουμε καλλιεργήσει στη χώρα είναι ότι για τη γερμανική πολιτική ευθύνεται ένας άνθρωπος. Δεν έχει γίνει κατανοητό ότι η πολιτική της Γερμανίας καθορίζεται από το κοινοβούλιό της. Φοβάμαι δε ότι η σύνθεση του νέου κοινοβουλίου, μετά τις εκλογές του φθινοπώρου του 2017, θα είναι πιο πιεστική για τη χώρα και τα συμφέροντά μας. Θέλω να τονίσω ότι η κυβέρνηση με την πρακτική της ενθαρρύνει την άποψη ότι το ευρώ είναι βαρύ νόμισμα για την Ελλάδα. Γι’ αυτό κουραστικά επαναλαμβάνω ότι θα έπρεπε να έχει ποινικοποιηθεί το χάσιμο χρόνου στο κλείσιμο της διαπραγμάτευσης».
Τα περί ποινικοποίησης, βέβαια, ήταν ένα σχήμα λόγου, προκειμένου να δώσει βάρος στα λεγόμενά της. Το Μαξίμου, όμως, πιάστηκε απ' αυτό το σημείο για να χτυπήσει το μητσοτακαίικο. «Θα ήταν επικίνδυνο, αν δεν ήταν τόσο φαιδρό» έγραψε σε ανακοίνωσή του, αναφερόμενο στα περί ποινικοποίησης του χασίματος χρόνου στη διαπραγμάτευση. Και συνέχισε: «Είναι φανερό ότι δεν την ενδιαφέρουν τα νέα μέτρα που θα υποστούν οι έλληνες πολίτες – δεν αφορούν ούτε αυτήν, ούτε τους φίλους της. Το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να υποβάλλει διαρκώς τα διαπιστευτήρια της ΝΔ προς τους θεσμούς, λίγο προτού ο κ. Μητσοτάκης συναντήσει την Ανγκελα Μέρκελ και τον γερμανό υπουργό Οικονομικών». Το μητσοτακικό στιλ της απόλυτης υποταγής στους ιμπεριαλιστές εκ των προτέρων, σε σύγκρουση με το συριζαίικο στιλ της απόλυτης υποταγής, αφού προηγηθεί ένα θέατρο «σκληρής διαπραγμάτευσης». Γι' αυτό και η ανακοίνωση του Μαξίμου δεν παρέλειψε να κάνει και τη σχετική σπέκουλα, λέγοντας για τη Μπακογιάννη: «Αγνοεί ό,τι δεν συμβαδίζει με το αφήγημά της, όπως οι δηλώσεις των Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, Μάρτιν Σούλτς και άλλων, οι οποίοι μόνο στην ελληνική κυβέρνηση δεν επιρρίπτουν τις ευθύνες των καθυστερήσεων της διαπραγμάτευσης».
Και ο Κούλης, πάντως, κινήθηκε στο ίδιο μήκος κύματος με την αδερφή του. Παραβαίνοντας τον άγραφο κανόνα που θέλει τους ηγέτες των αστικών κομμάτων να μην εγείρουν ζητήματα εσωτερικής πολιτικής αντιπαράθεσης όταν βρίσκονται στο εξωτερικό, εξαπέλυσε επίθεση κατά της συγκυβέρνησης από την έδρα της CDU στο Βερολίνο, φροντίζοντας να δικαιώσει τη γερμανική πολιτική και ιδιαίτερα τον Σόιμπλε, με τον οποίο θα συναντιόταν μια μέρα μετά: «Είναι σαφές πως οι καθυστερήσεις και οι παλινωδίες της Κυβέρνησης οδηγούν τους πιστωτές μας σε υπερβολικές απαιτήσεις. Η κοινωνία πληρώνει πολύ ακριβά το λογαριασμό για την αποτυχία του κ. Τσίπρα να εφαρμόσει τις τολμηρές αλλαγές που χρειάζεται η πατρίδα μας. Πολλές από αυτές τις αλλαγές δεν έχουν κανένα δημοσιονομικό κόστος. Η κυβέρνηση Τσίπρα δεν έχει κανένα σχέδιο για την ανάπτυξη της οικονομίας, την προσέλκυση επενδύσεων, τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα. Στο προσφυγικό - μεταναστευτικό ζήτημα έχει προκαλέσει επικίνδυνες καταστάσεις με την ανικανότητα και την ιδεοληψία της. Η χώρα χρειάζεται σήμερα, περισσότερο από ποτέ, ένα σχέδιο εθνικής ανάταξης και ανασυγκρότησης. Διατύπωσα την αποφασιστικότητά μας να κάνουμε την Ελλάδα ένα κανονικό Ευρωπαϊκό Κράτος».
Πήγε στη Μέρκελ για να της πει ότι για όλα φταίει ο Τσίπρας και πως αυτός είναι αποφασισμένος να κάνει την Ελλάδα «κανονικό ευρωπαϊκό κράτος»! Λες και η Μέρκελ είναι αυτή που θα κρίνει ποιος πρέπει να είναι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας! Λες και η Ελλάδα δεν είναι -τυπικά έστω- κοινοβουλευτική δημοκρατία, στην οποία οι κυβερνήσεις ορίζονται διά της λαϊκής ψήφου. Εχει βέβαια μια λογική αυτή η τοποθέτηση του Μητσοτάκη. Είναι μια έμμεση πρόσκληση προς τη Μέρκελ να στριμώξει τη συγκυβέρνηση των Τσιπροκαμμένων ώστε να την οδηγήσει αναγκαστικά σε εκλογές.
Επισήμως, Μέρκελ και Σόιμπλε δεν έκαναν δηλώσεις, δεν άφησαν να διαφανεί οποιαδήποτε εύνοια προς τον Μητσοτάκη, ενώ τήρησαν αυστηρά το πρωτόκολλο, υποδεχόμενοι τον Κούλη με τις κομματικές και όχι με τις κρατικές τους ιδιότητες. Ανεπισήμως, διέρρευσε ότι του έκοψαν τη φόρα για εκλογές. Μάλιστα, η διαρροή επιβεβαιώθηκε και από το περιβάλλον Μητσοτάκη. Αυτό ήταν απολύτως αναμενόμενο, αν σκεφτούμε ότι η Γερμανία βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο και μια εκλογική «περιπλοκή» στην Ελλάδα θα ερμηνευόταν από τους αντιπάλους των CDU/CSU ως αποτυχία του ελληνικού «προγράμματος», δηλαδή της πολιτικής των Μέρκελ-Σόιμπλε. Καμιά κομματική ηγεσία δε θα ήθελε να βρεθεί στην ανάγκη να δίνει εξηγήσεις για ένα ζήτημα που επί χρόνια υπήρξε αιχμή του δόρατος της ακροδεξιάς αντιπολίτευσης («οι Γερμανοί δουλεύουν για να ταΐζουν τους τεμπέληδες Ελληνες»).
Δεν ξέρουμε, όμως, και αν ο Σόιμπλε ζήτησε από τον Μητσοτάκη να στηρίξει στη Βουλή τη συμφωνία που θα κλείσει ο Τσίπρας. Γιατί σ' αυτή την περίπτωση ο Κούλης θα έχει πάει στο Βερολίνο για μαλλί και θα γύρισε κουρεμένος.
Δεν νομίζουμε, όμως, ότι το γαλάζιο επιτελείο αποτελείται από αφελείς που να πιστεύουν πως υπήρχε περίπτωση να πάει ο Κούλης στο Βερολίνο και να πείσει τους Μέρκελ-Σόιμπλε να στριμώξουν τον Τσίπρα με «τρελές» απαιτήσεις, ώστε να τον αναγκάσουν να πάει άμεσα σε εκλογές. Την εικόνα του «μελλοντικού πρωθυπουργού» που γίνεται δεκτός από τα «μεγάλα αφεντικά» στο Βερολίνο, προκειμένου να τους παρουσιάσει το μεγαλόπνοο σχέδιο που έχει για την Ελλάδα, προσπάθησε να καλλιεργήσει.
Μπορεί στην Ελλάδα να φούσκωσαν την επίσκεψη Μητσοτάκη στο Βερολίνο (φαινόμενο συνηθισμένο στις μπανανίες, όπου οι αστοί πολιτικοί ηγέτες εκλιπαρούν την εύνοια των ιμπεριαλιστών), όμως στη Γερμανία έχουν άλλα πράγματα ν' ασχοληθούν. Κι αυτό φάνηκε από τους μόλις καμιά εικοσαριά βουλευτές από τους 310 που έχει ο συνασπισμός CDU/CSU, που έκαναν τον κόπο να πάνε στη συνάντηση με τον Κούλη που κανόνισε ο αντιπρόεδρος (ούτε καν ο πρόεδρος) της κοινοβουλευτικής τους ομάδας. Μιλάμε για κανονικό «γράψιμο». Ανάμεσα στην εικοσάδα ήταν και μερικοί από εκείνους που παραδοσιακά καταψηφίζουν τα ελληνικά «προγράμματα» όταν ο Σόιμπλε τα στέλνει στη Μπούντεσταγκ, οι οποίοι πήγαν για να βρουν την ευκαιρία να χύσουν τη χολή τους -χρησιμοποιώντας τον Κούλη σαν ντεκόρ- κι αυτό να το «πουλήσουν» μετά στους ακροδεξιούς ψηφοφόρους τους. Γι' αυτό και οι ίδιοι οι άνθρωποι του Κούλη διέρρευσαν ότι η συνάντηση με τους βουλευτές ήταν «πολύ δύσκολη».
Οσο για τις συναντήσεις με Μέρκελ και Σόιμπλε, οι γερμανοί ιμπεριαλιστές ηγέτες ζήτησαν απόλυτη εχεμύθεια, προφανώς γιατί δε θέλουν το «ελληνικό ζήτημα» να γίνει καθ' οιονδήποτε τρόπο θέμα της γερμανικής πολιτικής ατζέντας έστω και για λίγες μέρες. Οι δημοσιογράφοι που έκαναν ρεπορτάζ από γερμανικές και από ελληνικές πηγές μετέδωσαν ότι οι συναντήσεις ήταν του τύπου 90-10. Ο Μητσοτάκης μιλούσε στο 90% του χρόνου και η Μέρκελ με τον Σόιμπλε τον άκουγαν, ενώ οι συνεργάτες τους κρατούσαν σημειώσεις. Αυτό λέγεται και «ξεπέτα». Από άποψη ουσίας λέγεται εξέταση του υποψήφιου για την πρωθυπουργία από τα αφεντικά.