Ένα απίστευτο γεωστρατηγικό πόκερ βρίσκεται σε εξέλιξη στο μέτωπο της Συρίας, με τη ρωσική διπλωματία να έχει στριμώξει άγρια της Τουρκία η οποία αφενός δεν έχει το παραμικρό περιθώριο να παρουσιαστεί ότι «τα σπάει» με τη Μόσχα, τουλάχιστον μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο στην Ουάσιγκτον, ενώ ακόμα και τότε, οι σχέσεις των ΗΠΑ με τους Κούρδους της Συρίας ορθώνουν πανομοιότυπα τείχη, με αποτέλεσμα οι Τούρκοι να έχουν κάθε λόγο να βρίσκονται σε απόγνωση, αφού το «παιχνίδι» να προσπαθήσουν να παίξουν τη Ρωσία απέναντι στις ΗΠΑ και τούμπαλιν, τελικά έχει ως αποτέλεσμα τα συντριβή της Άγκυρας ανάμεσα στους δυο κολοσσούς της διεθνούς πολιτικής…
Του Μιχαήλ Βασιλείου
Οι εξελίξεις είναι λογικό να προκαλούν τρομερό εκνευρισμό στην Άγκυρα, αφού είναι αντιμέτωποι ουσιαστικά με την ευθυγράμμιση της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ και της Συρία που ακολουθούν όπως όλοι οι λογικοί άνθρωποι τη μέση οδό στην προσπάθεια αποκλιμάκωσης της έντασης και έναρξης μιας διαδικασίας που θα οδηγήσει σε κάποιου είδους κρατική μορφή στη Συρία, αφού φαίνεται πως προς το παρόν προκρίνεται η μη αλλαγή των συνόρων της Συρίας.
Η μέση οδός έχει στο επίκεντρο τους Κούρδους, στους οποίους ναι μεν δεν δίνουν κρατική υπόσταση, άρα πραγματοποιώντας μια υποχώρηση στους τουρκικούς όρους, αλλά σε αντάλλαγμα πηγαίνουν στο αμέσως επόμενο στάδιο, εξετάζοντας τη μετατροπή της Συρίας σε Ομοσπονδία ή Συνομοσπονδία, στο πλαίσιο της οποίας οι Κούρδοι της Συρίας τουλάχιστον θα αυτοκυβερνηθούν. Μόνο που και αυτή η εξέλιξη είναι δυσμενέστατη για την Τουρκία, παρότι λιγότερο από τη δημιουργία κουρδικού κράτους στα σύνορά της.
Σήμερα ξεκινούν εκ νέου οι συνομιλίες στην πρωτεύουσα του Καζακστάν, την Άστανα, με την Τουρκία να είναι παγιδευμένη εκεί, θύμα της ανάγκης της να παραστήσει ο Ερντογάν τον διεθνή παράγοντα, δίπλα στον Πούτιν, για να προειδοποιήσει τους Αμερικανούς, μόνο που οι Ρώσοι τον άφησαν «να κάνει το κομμάτι του» με στόχο να τον παγιδεύσουν και το κατάφεραν!
Οι απόψεις των δυο πλευρών απέχουν πολύ, με τους Ρώσους να εκπροσωπούνται από τον ορισμένο από τον Βλαντιμίρ Πούτιν «προεδρικό αντιπρόσωπο» για το θέμα, Αλεξάντερ Λαβρέντιεφ, ενώ οι Τούρκοι προσπαθώντας να τις υποβαθμίσουν για να απεμπλακούν, έστειλαν από επικεφαλής διεύθυνσης του υπουργείου Εξωτερικών!
Παράλληλα, οι Τούρκοι διαμηνύουν ότι δεν θα πρέπει να υποκατασταθούν οι επίσημες συνομιλίες στη Γενεύη υπό την αιγίδα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) που αρχίζουν ξανά στις 23 Φεβρουαρίου και επιμένουν ότι μοναδικό θέμα συζήτησης δεν μπορεί να είναι άλλο από τους στρατιωτικούς κανόνες που θα πρέπει να εφαρμοστούν ώστε να διατηρηθεί η κατάπαυση του πυρός! Διακρίνουμε μια συγκεκαλυμμένη απειλή ανάφλεξης ή λανθάνουμε;
Η Ρωσία βέβαια αναγκάζεται να συνεχίσει αν τηρεί διπλωματική στάση, καθώς ενοχλούμενο φέρεται να είναι και το Ιράν, καθότι ας μην ξεχνούμε, ότι οι γειτνιάζουσες σε συνοριακές περιοχές κουρδικές μειονότητες είναι το πρόβλημα που ένωναν παραδοσιακά Τουρκία, Συρία, Ιράκ και Ιράν, αν και καθεμιά χώρα υπέκυπτε από καιρού εις καιρόν στον πειρασμό να χρησιμοποιήσει την κουρδική μειονότητα του αντιπάλου για να τον αποσταθεροποιήσει, εάν τα πράγματα δεν έβαιναν καλώς στις διμερείς σχέσεις.
Σε αυτό το πλαίσιο, δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη μια εξέλιξη που καταγράφεται από χθες στη Μόσχα, καθώς ξεκίνησε συνέδριο στο οποίο συμμετέχουν Κούρδοι προερχόμενοι και από τις τέσσερις χώρες που φιλοξενούν τους προαναφερθέντες γειτνιάζοντες κουρδικούς πληθυσμούς, την Τουρκία, τη Συρία, το Ιράκ και το Ιράν, προκαλώντας σύγκρυο κυρίως σε Άγκυρα και Τεχεράνη.
Παρότι οι Ρώσοι τηρούν χαμηλό προφίλ, τα κουρδικά μέσα ενημέρωσης αποκαλούν τη διοργάνωση ως «Κουρδικό Εθνικό Συνέδριο»! Μοναδική απουσία το Κουρδικό Δημοκρατικό Κόμμα (KDP) του βορείου Ιράκ, γνωστός σύμμαχος της Άγκυρας, ενώ η παρουσία των Κούρδων της Συρίας και του PYD, αποτελεί άδειασμα στην Τουρκία που είχε μπλοκάρει τη συμμετοχή τους στις συνομιλίες της Άστανα στις 23-24 Ιανουαρίου.
Η Τουρκία πλέον περιμένει με αγωνία για το αποτέλεσμα της μελέτης του αμερικανικού Πενταγώνου για τη στρατηγική στο Ιράκ και τη Συρία, όπου χθες διέρρευσε πως είναι ενδεχόμενη εισήγηση στον Λευκό Οίκο να διατάξει την αποστολή τακτικών στρατευμάτων στο έδαφος!
Ωστόσο, το καθυστερημένο τηλέφωνο Τραμπ-Ερντογάν που έστειλε τα κατάλληλα μηνύματα, καθώς επίσης και η αποχώρηση του αντιστράτηγου και πρώην διευθυντή της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών DIA, από το πόστο του Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας, ένα πρόσωπο με το οποίο είχαν καλλιεργηθεί εγκαίρως σχέσεις, οδηγούν στο μάλλον ασφαλές συμπέρασμα, ότι οι όροι επιστροφής στην «αγκαλιά» των ΗΠΑ θα είναι δυσμενείς, ενώ αν αυτό προχωρήσει, η Τουρκία θα έχει μετατραπεί σε έρμαιο στη βούληση της Μόσχας.
Να υπογραμμίσουμε καταληκτικά, ότι αυτή η αναταραχή και οι ζυμώσεις που αφορούν το κουρδικό ζήτημα, συμπίπτουν με την 18η επέτειο του δράματος που οδήγησε στην απαγωγή του Αμπντουλάχ Οτζαλάν από την Κένυα, μετά από συνδυασμένη επιχείρηση ανάμεσα στην αμερικανική CIA και την τουρκική MIT, ενώ βρισκόταν στα χέρια των ελληνικών αρχών.
Δυο δεκαετίες σχεδόν αργότερα, η Άγκυρα αρνείται να κατανοήσει ότι το εν λόγω ζήτημα δε χωρά στρατιωτικά αλλά πολιτική λύση, αφού δεν πρόκειται για μια μικρή πληθυσμιακή ομάδα, αλλά ένα ολόκληρο έθνος. Τις διαπραγματεύσεις αυτές τίναξε στον αέρα ο Ερντογάν όταν αντελήφθη ότι οι συνομιλίες δεν τον βοηθούσαν εκλογικά… κι ας βάζει τώρα τον ελεγχόμενο τουρκικό Τύπο να γράφει ότι οι συνομιλίες της περιόδου 2012-2015 κατέρρευσαν επειδή το PKK άρχισε εκ νέου επιθέσεις.