 |
| ΑΠΕ-ΜΠΕ, Παντελής Σαίτας |
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΕΤΡΑΚΗ
Πελαγωμένη και χαμένη στις γεωπολιτικές φαντασιώσεις της είναι και πάλι η κυβέρνηση, που φαίνεται να μην διδάσκεται τίποτα, από την λανθασμένη ανάγνωση του διεθνούς σκηνικού το 2015 και ελπίζει τώρα ότι θα συνωμοτήσει το σύμπαν για να βγει από την δεινή θέση στην οποία έχει βρεθεί η ίδια και η χώρα.
Σε μια κατάσταση που η λανθασμένη διαπραγμάτευση, η προσδοκία ότι κάποιο θαύμα θα γίνει στο τέλος ώστε να παραμείνει ο κ. Τσίπρας στο Μαξίμου και η μισή Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ με υπουργικά αυτοκίνητα και έδρανα στην Βουλή και η εντύπωση ότι το παραμύθι που εύκολα πασάρεται στην ελληνική κοινή γνώμη θα το καταπιούν και οι δανειστές, η αξιολόγηση δείχνει ότι δεν θα κλείσει στις 20 Φεβρουαρίου. Μακάρι να γίνει βέβαια και ας βγω ψεύτης.
Με την ζημιά για την χώρα να είναι τρομακτική και μετρήσιμη και με το αδιέξοδο να φέρνει όλο και πιο κοντά τα δραματικά σενάρια για την τύχη της χώρας.
Η «εθνικά υπερήφανη» κυβέρνηση τώρα αναζητά άλλοθι για το καταστροφικό αδιέξοδο, στον αδιάλλακτο Σόιμπλε, και επιδιώκει την νομιμοποίηση των καθυστερήσεων εφαρμογής όσων η ίδια δεσμεύτηκε, με το επιχείρημα ότι η Ευρώπη αλλάζει, η Αμερική δεν είναι πια η ίδια και ότι το γεωπολιτικό σκηνικό είναι μοιραίο να υποταχθεί στις προσδοκίες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ
Δεν είναι η πρώτη φορά που αυτή η κυβέρνηση εκφράζοντας την πιο ακραία αντίληψη συνωμοσιολογίας προχωρά πιστεύοντας ότι όλα όσα συμβαίνουν από την νήσο Παπούα μέχρι τον Βόρειο Πόλο, αφορούν την Ελλάδα. Ότι το σύμπαν κινείται γύρω από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και τελικά προσκυνά στα πόδια τους.
Ο κ. Τσίπρας ο ίδιος δείχνει να επανέρχεται στην γνωστή λογική ότι δεν μπορεί η παγκόσμια κοινότητα να αντέξει μια ακόμη περιπέτεια με την Ελλάδα, συνεπώς όλοι θα υποταχθούν στις δικές του θέσεις και απόψεις. Είναι το γνωστό κόλπο που έπαιξε το 2015 με την γνωστή κατάληξη.
Δεν περνάει καν από το μυαλό τους ότι θα επαναληφθεί το ίδιο σενάριο: πράγματι δεν θα μπει σε περιπέτεια η Ευρώπη. Απλώς θα επιβληθεί το πιο σκληρό σενάριο στην Ελλάδα. Όπως το 2015…
Επιτίθεται ο κ. Τσίπρας στον δόκτωρ Σόιμπλε, καλώντας μάλιστα την κ. Μερκελ να τον μαζέψει. Και το κάνει αυτό στην αρχή μιας δύσκολης προεκλογικής καμπάνιας, που η Ελλάδα θα παίξει κρίσιμο ρολό. Στην Γερμανία κανείς δεν κερδίζει εάν μιλήσει με συμπάθεια για τον Έλληνα συνταξιούχο και την χώρα που πρέπει να της κουρευτεί το χρέος.
Και έρχεται ο κ. Τσίπρας που προφανώς θέλει να ικανοποιήσει το τοπικό ακροατήριο της ΚΕ του κόμματος του και να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα στους Έλληνες πολίτες, κάνοντας «ήρωα» των Γερμανών τον κ. Σόιμπλε.
Υποχρεώνοντας την κ. Μέρκελ να αποδεχθεί ότι πιο σκληρό απαιτήσει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών. Και στερώντας την δυνατότητα στον κ. Σουλτς να ξεφύγει από την εθνική γραμμή της πίεσης προς την Ελλάδα.
Κάνουν την Ελλάδα και την θυσία της, εύκολο και προνομιακό προεκλογικό χαρτί στα χέρια του κ. Σόιμπλε…
Στο κλίμα που υπάρχει στην Γερμανία περιμένει κανείς ότι θα βγει ο οποιασδήποτε να μιλήσει π.χ. για κούρεμα του χρέους της Ελλάδας; Και ο Γκάμπριελ που επιτίθεται στον Σόιμπλε μάλλον το κάνει για να δυσκολέψει την ζωή του κ. Σουλτς που σε αντίθεση με τον ίδιο δίνει ελπίδες στην Γερμανική Σοσιαλδημοκρατία ενόψει των εκλογών του Σεπτέμβριου…
Και μετα ήρθε η ανώτατη κυβερνητική πηγή να πουλήσει παλι λίγο νερό Καματερού στους απελπισμένους: «Θέλει η κ. Μέρκελ να πάει στις γερμανικές εκλογές με το ελληνικό ζήτημα ανοικτό; Δεν θέλει. Κάποια στιγμή θα παρέμβει…»
Ο κ. Τσίπρας βλέπει όπως είπε ότι οι ακραίες νεοφιλελεύθερες δυνάμεις χάνουν έδαφος και δεν κερδίζουν. «Πρέπει να λάβουμε υπόψη μας τη νέα αυτή πραγματικότητα αλλά και τις τεκτονικές αλλαγές σε διεθνές επίπεδο. Το παιχνίδι είναι απολύτως ανοικτό» είπε ο κ. Τσίπρας
Τι ακριβώς εννοεί ο κ. Τσίπρας; Είναι ο μόνος που δεν αντιλαμβάνεται την συντηρητικοποίηση στο εκλογικό σώμα των χωρών της Ευρώπης; Είναι ο μόνος που δεν αντιλαμβάνεται ότι το πείραμα ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα «μάθημα» για όσους Ευρωπαίους πίστευαν ότι η ανεύθυνη και λαϊκίστικη αριστερά μπορεί να αποτελέσει την εναλλακτική λύση των συντηρητικών, είτε στο μεταναστευτικό είτε στην οικονομία, δυνάμεων στην Ευρώπη;
Ότι όπου χάνουν οι συστημικές δυνάμεις κυρίως της φιλελεύθερης δεξιάς, το εναλλακτικό είναι τα καθαρά τυχοδιωκτικά λαϊκίστικά, ακραία ρατσιστικά κινήματα;
Αλλά ήταν ο ίδιος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Τζανακόπουλος που πραγματικά εκπλήσσοντας και τους πιο ψύχραιμους παραδέχθηκε ότι «υπάρχει ένα αντισυστημικό ρεύμα και στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταφέρει να το εκφράσει…».
Πέρασαν ώρες και ο κ. Τζανακόπουλος δεν είχε διαψεύσει αυτό το κομμάτι των δηλώσεων του. Δήλωση με την οποία παραδέχεται ότι ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εκφράζουν στην Ελλάδα, το κίνημα Τραμπ, το κίνημα Πέπε Γκριλο, το κίνημα Λεπεν, το κίνημα Βιλτερς….
Είναι οι ίδιοι ακριβώς, τα ίδια ακριβώς μυαλά που έλεγαν ότι «δεν υπάρχει μια στο εκατομμύριο να μην δεχθεί τις θέσεις μας η κ. Μέρκελ» ή «θα μας παρακαλάνε να μας δανείσουν», ή «ότι υπάρχει και η Μόσχα και το Πεκίνο να μας δανείσουν»… Για να μην θυμηθούμε εκείνο το περίφημο «θα βαράμε τα νταούλια και θα χορεύουν οι αγορές…»
Είναι με τον ίδιο τρόπο που διαβάζουν και σήμερα το γεωπολιτικό σκηνικό. Ξεχνώντας ότι δεν υπάρχει χρόνος να περιμένουν να κατασταλάξει η νέα παγκόσμια ισορροπία. Και ότι ούτε ο Πούτιν, ούτε ο Τραμπ, ούτε η Μερκελ κάνουν υπερωρίες για να βρουν λύση που θα ταιριάζει με τις δεσμεύσεις του κ. Τσίπρα στους οπαδούς του.