Δεν καταλαβαίνω, γιατί αυτός ο λαός, θέλει συνεχώς να του χαϊδεύουν τα αυτιά, να τον κανακεύουν και να τον καλοπιάνουν. Γιατί δεν αντέχει να ακούσει και να δεχτεί την πραγματικότητα. Γιατί συμπεριφέρεται σαν ανώριμο, ψυχικά εύθραυστο και ανασφαλή ανθρωπάκι, που πρέπει συνεχώς να προσέχεις τι του λες μη και στεναχωρηθεί και κάνει καμιά κουταμάρα.
Παρακολουθώ, καταγράφω, σχολιάζω και θυμάμαι, ότι όποιος «έκρουσε καμπανάκι κινδύνου», λέγοντας ωμά την αλήθεια, αμέσως έγινε στόχος ύβρεων, χλευασμού και συκοφαντίας.
Είδα ένα video, που ανάρτησε κάποιος φίλος σήμερα, όπου ο Κώστας Μητσοτάκης (αυτός ο επάρατος πολιτικός), προειδοποιούσε στη Βουλή το 1994, ότι «σε 15-20 χρόνια, τα μεγάλα ελλείμματα και ο άκρατος εξωτερικός δανεισμός μας, θα μας ρίξουν στην αγκαλιά του ΔΝΤ και ότι (ακούστε το) μετά τα παιδιά μας, θα χρειαστεί να δουλεύουν (σσ: σα σκλάβοι) επί 15 χρόνια, για να ορθοποδήσουμε». Όμως και αυτός χλευάστηκε, αλλά και ο ίδιος, μέτρα δεν πήρε όταν έπρεπε και το Δημόσιο Χρέος, αυξήθηκε και επί θητείας του
Ακόμα και εγώ, ο απλός και άσχετος πολίτης, που δεν έχει ούτε πολιτικές βλέψεις, ούτε και άλλες εξαρτήσεις, κατηγορήθηκα σκαιότατα (δυστυχώς από φίλους-συναδέλφους), όταν πριν 3-4 χρόνια είπα/έγραψα ότι «τα μαθηματικά δεν βγαίνουν» και δεν είναι δυνατόν, να δουλεύει ένας (1) για να ταΐζει τρία (3) άτομα στην Χώρα μας [είναι 2.650.000 οι εργαζόμενοι].
Εδώ και μια εξαετία τώρα, παρακολουθώ με οδύνη και ντροπή, σοβαρούς συναδέλφους, με τους οποίους συνυπηρέτησα δίπλα τους 35 χρόνια, να κλαψουρίζουν συνεχώς, ότι τους μείωσαν τόσο και άλλο τόσο τη σύνταξη τους. Τους είδα χθες μάλιστα, να εξοργίζονται, που τόσο οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ όσο και της ΝΔ, τους είπαν ωμά - κοφτά : «και ευχαριστημένοι νάσαστε, μ’ αυτά που ακόμα παίρνετε».
Ασφαλώς και μπορείς να εξοργιστείς, με τον απρεπή τρόπο που αυτό εκφράστηκε και την έλλειψη σεβασμού που επέδειξαν νέοι άνθρωποι, απέναντι σε συνταξιούχους, που μόχθησαν μια ζωή και πρόσφεραν αξιοπρεπώς και υπερήφανα στην Πατρίδα.
Ασφαλώς και μπορείς να αγανακτήσεις, απαιτώντας και λέγοντας και που είναι τα λεφτά μας, που σας δώσαμε, τα δεδουλευμένα μας, αυτά που μας οφείλετε.
Ασφαλώς και μπορείς να αηδιάσεις, με την κοροϊδία, τις ψεύτικες υποσχέσεις και τα ωραία λόγια τους, με τα οποία σε παρέσυραν και σε ξεγέλασαν.
Ασφαλώς και μπορείς να βλαστημάς την Τύχη σου και όποιον άλλον σου κάνει κέφι, έτσι για να εκτονωθείς και να τον ενοχοποιήσεις.
Μέσα σου όμως ξέρεις καλά την ωμή ΑΛΗΘΕΙΑ! Τη σύνταξη σου πλέον, ΔΕΝ θα στην δώσουν τα λεφτά σου, αυτά που τους έδωσες (επένδυσες) στο παρελθόν, αλλά ΜΟΝΟ ο κόπος και ο ιδρώτας εργασίας των νέων ανθρώπων, των παιδιών σου δηλαδή, σήμερα, εδώ, τώρα!
ΞΕΡΕΙΣ επίσης πολύ καλά, ότι αυτούς στους οποίους εμπιστεύτηκες τα χρήματα και τις εισφορές σου, ήταν εξ αρχής ανίκανοι, ψεύτες και καταχραστές. ΞΕΡΕΙΣ εξίσου καλά, ότι ΟΛΟΙ αυτοί, προεκλογικά, σε κανακεύουν και σου υπόσχονται λαγούς με πετραχήλια και μετ’ εκλογικά σε κοροϊδεύουν, σε αγνοούν και σου συμπεριφέρονται σκαιότατα!! Το ήξερες, το καταλάβαινες, διότι αν δεν το καταλάβαινες, τότε μιλάμε για τυφλό φανατισμό ή και μεγάλη ανωριμότητα!! Όμως ΕΣΥ τους εμπιστεύτηκες.
Κάποιοι όμως, σε είχαν προειδοποιήσεις, στα είχαν πει, σου έκρουαν τον «κώδωνα συναγερμού» και ΕΣΥ αδιαφορούσες, γελούσες, τους κορόιδευες, τους αγνοούσες επιδεικτικά και τους κατηγορούσες για μιζέρια και κινδυνολογία.
ΠΑΡΑΔΕΞΟΥ τώρα λοιπόν, ότι σ’ αρέσει παθολογικά, να σε κανακεύουν και για τούτο, είσαι έτοιμος να τους χαρίσεις και τη σύνταξη σου, αρκεί να σου διατηρήσουν το δικαίωμα να συνεχίσεις ελεύθερα να βρίζεις τους ΠΑΝΤΕΣ.
Και αν διαφωνείς, γύρνα απλά και κοίταξε τα παιδιά σου, στα μάτια! Θα καταλάβεις!