Τα Σκόπια ψάχνουν επειγόντως ένα αντίβαρο στο επιχείρημα του γερουσιαστή των ΗΠΑ, Ντέινα Ρορομπάκερ για ενδεχόμενη διχοτόμηση τους, σχετικά με την εθνοτική πληθυσμιακή αρχή, που επηρεάζει αναπόφευκτα τη Βουλγαρία, ως μέρος της επίλυσης των προβλημάτων της ασφάλειας στα Βαλκάνια, γράφει το βουλγαρικό πρακτορείο ‘Fokus’.
Με την ευκαιρία αυτή η νοτιοσλαβική «Τέλεγκραφ» [Телеграф] προβαίνει στο ερώτημα «που πήγαν οι ψευδομακεδόνες (νοτιοσλάβοι) στη Βουλγαρία;»
« Σύμφωνα με στοιχεία της CIA το 1956 υπήρχαν 187 χιλιάδες, ενώ σήμερα υπάρχουν μόνο χίλιοι.
Για την αναθέρμανση της παλαιάς ιστορίας της Κομιντέρν, που χρησιμοποιεί τα ψέματα της ο λεγόμενος ‘εθνολόγος’ (των Σκοπίων) καθηγητής Στέφαν Βλάχοφ – Μίτσοφ, αφού απέτυχε να δει την πραγματικότητα της Βουλγαρίας, πιστεύει ότι η πολιτική της Βουλγαρίας ως προς την Ψευδομακεδονία δεν έχει αλλάξει και οι αξιωματούχοι στη Σόφια συνεχίζουν να αντιδρούν σε κάθε αναφορά (για τους νοτιοσλάβους) των λέξεων «μακεδόνες» και «μακεδονική μειονότητα».
Η νοτιοσλαβική ‘Τέλεγκραφ’ γράφει ότι σύμφωνα με τα έγγραφα της CIA, στη Βουλγαρία το 1956 ζούσαν 187 χιλιάδες νοτιοσλάβοι, οι οποίοι αντιπροσώπευαν περίπου το 2,5 τοις εκατό του συνολικού πληθυσμού.
Και πάλι, σύμφωνα με την εφημερίδα, που δημοσίευσε έγγραφα της CIA, η εθνοτική σύνθεση του πληθυσμού της Βουλγαρίας κατηγορηματικά αποδεικνύει την αρνητική στάση της (βουλγαρικής) κυβέρνησης απέναντι στις μειονότητες και η πιο πληγείσα έχει αποδειχθεί η νοτιοσλαβική μειονότητα (που ονομάστηκε αργότερα ψευδομακεδονική) αφού αναγκάσθηκε να εγκαταλείψει την εθνική της ταυτότητα και μέσα σε μισό αιώνα να εξαφανισθεί εντελώς από όλα τα επίσημα έγγραφα.
Η νοτιοσλαβική ‘Τέλεγκραφ’ αναφέρει ότι τμήμα της έκθεσης της CIA λέει ότι: «Η πλειοψηφία των νοτιοσλάβων ζει στα νοτιοδυτικά της χώρας, κατά μήκος του ποταμού Στρυμόνα και του όρους Πιρίν. Για τους Βουλγάρους, οι νοτιοσλάβοι είναι περισσότερο μια γεωγραφική παρά εθνοτική οντότητα η οποία μιλάει μια διάλεκτο της βουλγαρικής γλώσσας.
Ο Στέφαν Βλάχοφ- Μίτσοφ, το έργο του οποίου θεωρείται πρότυπο για την αντι-βουλγαρική ρητορική, λέει:
«Η μείωση του αριθμού των ψευδομακεδόνων (νοτιοσλάβων) στη Βουλγαρία είναι προφανής. Εάν η απογραφή του 1956 ανέφερε για 187 χιλιάδες άτομα, το 1963 υπήρχαν μόνο 8000 και το 1975 κανένας.
Αυτό είναι αποτέλεσμα της πολιτικής του Τοντόρ Ζίφκοφ για τους νοτιοσλάβους στη Βουλγαρία.
Κατά την τελευταία καταμέτρηση και πάλι το 2011, ως ψευδομακεδόνες εντοπίσθηκαν περίπου 1654 άνθρωποι.
Ο Μίτσοφ σχολίασε ότι «στην απογραφή που έγινε στη Βουλγαρία, στο πλαίσιο των μειονοτήτων δεν υπήρχε στήλη για «Μακεδόνες», οπότε εάν οι νοτιοσλάβοι ήθελαν να εμφανισθούν ως εθνικότητα «Μακεδόνων» θα έπρεπε να καταγραφούν στη στήλη «άλλες».
Σχόλιο του πρακτορείου ‘Fokus’
Ως αποτέλεσμα της πολιτικής της Κομιντέρν που ακολουθούσε το Βουλγαρικό Κομμουνιστικό Κόμμα [БРП(к)], κατά την περίοδο 1945-1948, πάνω από 480 χιλιάδες Βούλγαροι αναγκάσθηκαν να καθορίσουν την εθνική τους ταυτότητα ως «Μακεδόνες», εν όψει της επικείμενης δημιουργίας της «Λαϊκής Δημοκρατίας της Μακεδονίας» [Н. Р. Македония], η οποία μαζί με τη Βουλγαρία θα γινότανε μέρος της λεγόμενης Νότιας Σλαβικής Ομοσπονδίας.
Στην περιοχή του Πιρίν στάλθηκαν καθηγητές από τα Σκόπια για να διαφωτίσουν τους νέους «Μακεδόνες» καθώς οι Επαρχιακές Επιτροπές του Κομμουνιστικού Κόμματος είχαν ορίσει προθεσμίες για την αλλαγή της υπηκοότητας όλων των ντόπιων.
Μετά την αποτυχία της συμφωνίας και την ένταση που δημιουργήθηκε στις σχέσεις μεταξύ Σοβιετικής Ένωσης και Γιουγκοσλαβίας, στα τέλη της δεκαετίας του ’40, η πολιτική της τεχνητής Μακεδονοποίησης αμφισβητήθηκε και οι Βούλγαροι που είχαν καταγραφεί ως «Μακεδόνες» διαγράφηκαν.
„Фокус“