ΤΗΣ ΛΕΤΤΑΣ ΚΑΛΑΜΑΡΑ
Ο διακαής πόθος του Αλέξη Τσίπρα και εκείνων που τον ανέθρεψαν πολιτικά, μέχρις ότου να γίνει πρωθυπουργός της Ελλάδας το 2015, παίρνει σάρκα και οστά στις μέρες μας: η οικονομική εξόντωση των Ελλήνων.
Ο ηγέτης των Αριστερών της ντουντούκας, των οπαδών του αλισβερισιού με τις πλάτες του κράτους-πατερούλη, των «αγανακτισμένων» με τους παχυλούς μισθούς και τις εξωχώριες καταθέσεις, των κρυφο-καπιταλιστών εραστών της Δούμα, των ψευτο-διανοούμενων αναλυτών της κολεκτίβας σπεύδει να γκρεμίσει ό,τι απέμεινε όρθιο έπειτα από 8 χρόνια ύφεσης και φθοράς.
Τα πρόσφατα στοιχεία της Alpha Bank δείχνουν ευθαρσώς την κατάντια μας και την τάση να ακολουθήσουν πολύ χειρότερα: Συγκρίνοντας τα στοιχεία 2009 και 2016 η Ελλάδα διαθέτει πλέον το χαμηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ μετά τη Βουλγαρία. Η επενδυτική δαπάνη έφτασε στο 12% του ΑΕΠ το 2016 από 27,3% το 2007. Χώρες όπως η Βουλγαρία, η Ρουμανία, η Ισπανία και η Πορτογαλία έχουν υπερδιπλάσιες σε σχέση με τη χώρα μας καθαρές ξένες επενδύσεις κατά την ίδια χρονική περίοδο. Και ενώ, παρόλα αυτά, σημειώθηκε μια μικρή βελτίωση στην επίδοση της χώρας ως προς τον αριθμό των διαδικασιών που απαιτούνται για την έναρξη και το κόστος έναρξης μιας επιχείρησης, η κυβέρνηση δυναμιτίζει και αυτές τις ελάχιστες προσπάθειες που έχουν γίνει.
Πώς αλλιώς να εξηγηθεί τo ανελέητο σφυροκόπημα που πραγματοποιεί εναντίον του υπέρτατου αγαθού της εργασίας, μέσω της οικονομικής εξόντωσης χιλιάδων εργαζομένων στον τομέα της παροχής υπηρεσιών. Ο Αλέξης Τσίπρας κόβει συντάξεις και μισθούς μέσω ενός ύπουλου και εξίσου αποτελεσματικού για την ολοκλήρωση της καταστροφής του σχεδίου: οδηγεί με έμμεσο τρόπο στη διαρραγή των επαγγελματικών σχέσεων χιλιάδων εργαζομένων, ελεύθερων επαγγελματιών, ανοίγοντας έτσι τις πόρτες στην ανεργία, την εξαθλίωση, τον οικονομικό μαρασμό, τη μετανάστευση, την αδήλωτη εργασία, την απαξίωση ολόκληρων μέχρι πρότινος παραγωγικών τάξεων.
Πώς μετριέται, άραγε, η ζωή των ανθρώπων που μοχθούν καθημερινά. Για τον Αλέξη και την αριστερο-σοσιαλιστική βολεμένη στο Δημόσιο παρέα του η ζωή των ελεύθερων επαγγελματιών μετριέται σε μηνιαίες μονοδόσεις. Η προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίζεται ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της χώρας, ο περιορισμός της μισθωτής εργασίας με δελτίο παροχής υπηρεσιών χωρίς ασφάλιση, δείχνει ότι ο στόχος δεν ήταν να λυθεί αυτό το μείζον πρόβλημα αλλά να δημιουργηθούν ακόμη περισσότερα και άλυτα προβλήματα. Η κυβέρνηση και το υπουργείο Εργασίας αδυνατεί να υλοποιήσει με τρόπο αποδοτικό για το κράτος, τους εργαζόμενους, τους εργοδότες, την αύξηση της εργασίας και της παραγωγής με οικονομικό και κοινωνικό αντίκρισμα. Ακολουθεί τις λύσεις του ποδαριού, δείχνοντας με το χειρότερο τρόπο την αδιαφορία της για τη δημιουργία ιδιωτικού πλούτου. Οι Αριστεροί εξάλλου δεν πιστεύουν στον ιδιωτικό πλούτο, μόνο τον απολαμβάνουν ως δημόσιοι λειτουργοί, καταχρώντας την εξουσία που τους δίνει ο λαός.
Θετική στην πρόταση βουλευτών για τη δημιουργία ομάδας εργασίας που θα εξετάσει το ζήτημα με τα μπλοκάκια δήλωσε η νεόκοπη υπουργός Εργασίας, κ. Αχτσιόγλου, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι βρίσκεται σε αδιέξοδο χωρίς δυνατότητα εξεύρεσης λύσης για ένα μείζον θέμα που αφορά χιλιάδες εργαζομένους και φυσικά την ευδοκίμηση του ασφαλιστικού συστήματος που αποτελεί κρίσιμο πυλώνα για την ύπαρξη μιας χώρας. Ακόμη και δίκιο να είχε η κ. Αχτσιόγλου και τις καλύτερες των προθέσεων για την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς εργασίας, το έχει χάσει εξαιτίας του τρόπου που έχει διαχειριστεί το θέμα. Η αποτυχία βέβαια βαραίνει πρώτα από όλα τον προκάτοχό της κ. Γ. Κατρούγκαλο και φυσικά τον ίδιο τον πρωθυπουργό, που σφυρίζει αδιάφορα σαν μη συμβαίνει τίποτα, ψάχνοντας λύσεις μεγαλύτερης υποδούλωσης των Ελλήνων στις δυνάμεις του ακραίου φιλελευθερισμού που κάποτε αφόριζε μετά βδελυγμίας.
Ο Αλέξης Τσίπρας αξιοποιεί εντέχνως την τεχνική του διαίρει και βασίλευε, οδηγώντας τον ελληνικό λαό στο τέλμα, στο απόλυτο αδιέξοδο.
Όμως, η παρτίδα δεν έχει ακόμη τελειώσει, σύντροφε Αλέξη.