Θ. Μαλκίδης
Ο «βιασμός της Αντιγόνης» στην κατεχόμενη Κύπρο και στην Ελλάδα!
Το περασμένο φθινόπωρο παρά τις αντιδράσεις πραγματοποιήθηκε η «δικοινοτική», όπως ονομάστηκε παράσταση της «Αντιγόνης», στο Αρχαίο Θέατρο της κατεχόμενης, από τον τουρκικό φασιστικό στρατό, Σαλαμίνας. Το γεγονός αποτέλεσε πράγματι παγκόσμια πρωτοτυπία, αφού ο κατακτημένος υπέστη για άλλη μία φορά τον κατακτητή και πέραν από την Ύβρη έναντι της Ελληνικής και παγκόσμιας τέχνης, έναντι της «Αντιγόνης» και του πολιτισμικού φορτίου που κουβαλά, αποτελεί και Ύβρη της θλιβερής «ηγεσίας» στην Κύπρο και την Ελλάδα, έναντι των θυσιών του Ελληνικού λαού για Ελευθερία. Αποτελεί εξύβριση των δολοφονημένων, των αγνοουμένων, των προσφύγων από τον τουρκικό φασιστικό στρατό το 1974.
Η πράξη αυτή η οποία λειτούργησε και ως προάγγελος των συνομιλιών που βρίσκονται σε εξέλιξη για τη «Λύση» στην Κύπρο, αποτέλεσε βιασμό που κατακρεούργησε την «Αντιγόνης». Δολοφόνησε το παλλαϊκό αίτημα για απελευθέρωση και αποχώρηση των Τούρκων εισβολέων, οι οποίοι δεν νομίζουμε ότι υπάρχει κάποιος, που πιστεύει ότι μπορούν να κατανοήσουν την αρχαία ελληνική τραγωδία και ειδικότερα την «Αντιγόνη».
Ταυτοχρόνως η πράξη αυτή προκάλεσε δυσωδία και χυδαιότητα, με όργανα πολιτικούς, διανοούμενους και ηθοποιούς, από την Ελλάδα και την Κύπρο, που βίασε κατά φύση και παρά φύση, την «Αντιγόνη», την αντιστασιακή δηλαδή παράδοση του ελληνικού λαού.
Την ίδια στιγμή η πρόταση για κατάργηση της «Αντιγόνης» από το πρόγραμμα διδασκαλίας των ελληνικών σχολείων, κινείται στο πλαίσιο της πνευματικής και όχι μόνο παρακμής.
Όλα τα παραπάνω είναι βεβαίως δείγμα των καιρών, της παρακμής της πολιτικής και πνευματικής «ηγεσίας», η οποία φοβάται και τρομάζει μπροστά στον Τούρκο φασίστα εισβολέα δειλιάζει μπροστά στην απώλεια της θέσης και των προνομίων, δηλητηριάζοντας τους νέους ανθρώπους, αφήνοντάς τους χωρίς πρότυπα και παραδείγματα αντίστασης. Σε πλήρη δηλαδή αντίθεση με ό,τι πράττει η «Αντιγόνη» …..
Υ.Γ. Η ανακοίνωση του πρώην Εθνικής Παιδείας Υπουργείου για την «Αντιγόνη» που διαψεύδει (;) τα όσα έχουν γίνει γνωστά για την κατάργησή της, όπως και η υποχρεωτική διδασκαλία για τα «έμφυλα στερεότυπα», απλώς επιβεβαιώνει την παρακμή και την πτώχευση και σ΄αυτόν τον τομέα.
