Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για καθυστέρηση από την κυβέρνηση…
Η κυβέρνηση διαμηνύει μέσω είτε υπουργών της είτε του κυβερνητικού εκπροσώπου ότι η συμφωνία που έρχεται, δεν θα προβλέπει ούτε ένα ευρώ σε μέτρα λιτότητας.
Διαμηνύει ότι πολύ σύντομα θα υπάρξει συμφωνία και ότι θα κλείσει η β’ αξιολόγηση, εννοώντας ότι στο Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου θα μπουν τουλάχιστον οι βάσεις που θα δρομολογούν τη συμφωνία.
Διαμηνύει ότι η Ελλάδα δεν θα χάσει τις προθεσμίες και θα καταφέρει να ενταχθεί στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ στις αρχές Μαρτίου.Διαμηνύει ότι δεν πρόκειται να υπάρξουν εκλογές εντός του 2017.
Το τι από όλα αυτά που εξαγγέλλει η κυβέρνηση θα υλοποιηθεί, δεν μπορεί να απαντηθεί ακόμα.
Αν και σε λίγα 24ωρα, στο Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου, θα φανεί ποια από αυτές τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης έχει βάση.
Πάντως, το να ισχύουν όλα τα παραπάνω μοιάζει δύσκολο, αν όχι αδύνατο.
Εκτός και αν η κυβέρνηση παίζει με τις λέξεις.
Αν δηλαδή εννοεί ότι η ένταξη της μείωσης του αφορολόγητου και των κύριων συντάξεων στον «κόφτη» δεν σημαίνει και νομοθέτηση νέων μέτρων λιτότητας.
Αν εννοεί ότι ποντάρει σε κάποια «ανταλλάγματα» (π.χ. τα σενάρια για φορολογικές μειώσεις), τα οποία (εφόσον δοθούν) θα «εξουδετερώσουν» το κόστος των νέων μέτρων.
Αλλά και αυτές τις δύο υποθέσεις η κυβέρνηση τις διαψεύδει.
Και λέει ότι για να κλείσει η συμφωνία, αυτοί που πρέπει να «συνετιστούν» και να επιστρέψουν στην πραγματικότητα είναι ο Schaeuble και το ΔΝΤ.
«Παράγοντες» όμως που δεν μετακινούνται εύκολα από τις θέσεις τους.
Και η μετακίνηση τους φαντάζει εξαιρετικά δύσκολη είτε επικαλεστεί κάποιος τα θετικά στοιχεία της ελληνικής οικονομίας είτε τις ισορροπίες που διαμορφώνονται στην Ευρώπη.
Διότι ακόμα και αν υποτεθεί ότι αυτές οι δύο παράμετροι έχουν τη «βαρύτητα» για να αλλάξουν πάγιες θέσεις των Schaeuble και ΔΝΤ, δεν υπάρχει ο απαραίτητος χρόνος.
Και δυστυχώς αυτός που έχει απομείνει, είναι σε βάρος της κυβέρνησης.
Η οποία για άλλη μια φορά υπό ασφυκτικές προθεσμίες καλείται να τελειώνει με το ζήτημα της αξιολόγησης.
Η κυβέρνηση δεν έχει άλλο δρόμο, πρέπει να κάνει τον «έντιμο» ή τον «επώδυνο» συμβιβασμό και να βάλει ένα τέλος σε όλη αυτήν την καθυστέρηση.
Τα πισωγυρίσματα έχουν ήδη κρατήσει πολύ και τείνουν – ιδιαίτερα αυτήν την φορά – να εξελιχθούν ιδιαίτερα επικίνδυνα.
Για την ελληνική οικονομία και κατά συνέπεια για την ελληνική κοινωνία.
Αλλά και για την ίδια την κυβέρνηση.
Εάν στο Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου δεν υπάρξει πράγματι κάποια ουσιαστική πρόοδος που να φέρει ή να οδηγεί σε λύση, εάν για άλλη μια φορά επισημανθούν και καταγραφούν οι διαφορές των δύο πλευρών που θέλουν λίγο ακόμα χρόνο για να γεφυρωθούν, τότε θα αρχίσει και η αντίστροφη μέτρηση.
Αυτή της αποχώρησης της σημερινής κυβέρνησης από την εξουσία.
Σπύρος Χριστόπουλος