Του Στρατή Μαζίδη
Ο Αλέξης Τσίπρας είχε την ευκαιρία του. Ο ίδιος μάλιστα εκβίασε πολιτικά τις καταστάσεις εκμεταλλευόμενος τις θεσμικές διαδικασίες για να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές πριν τον καθορισμένο χρόνο.
Ο ελληνικός λαός τον εμπιστεύθηκε και τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησής του, τον στήριξε στο μέγιστο βαθμό.
Ο ίδιος όμως μετρήθηκε και βρέθηκε ολίγος. Δεν τίμησε την εμπιστοσύνη του κόσμου και δε τη δικαίωσε.
Το ίδιο και χειρότερο παλαιοκομματικός σε σχέση με όσους καταγγέλλει, σκέπτεται και ενεργεί με αποκλειστικό αντικείμενο τη δική του πολιτική επιβίωση.
Προκηρύσσει δημοψηφίσματα, εκκαθαρίζει στελέχη, πάει σε εκλογές, προσλαμβάνει κόσμο στο δημόσιο (και πληρώνουν τα θύματα), μοιράζει δωράκια σε κόσμο που δεν έβαλε λεφτά στο ασφαλιστικό αντί να μειώσει τον ΕΝΦΙΑ, βαπτίζει το κρέας-ψάρι κ.ο.κ.
Ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι νέος άνθρωπος. Περισσότερο θυμίζει βολεμένο πασόκο της δεκαετίας του 1980.
Τουλάχιστον ας τηρήσει τη γραμμή αυτή μέχρι τέλους και ας επιδιώξει πρόωρη σύνταξη.
Ήρθε, δοκιμάστηκε και απέτυχε παταγωδώς. Χώρια το γεγονός ότι εκτίθεται ανεπανόρθωτα με τον τρόπο που στέκεται, μιλά, σφαλιαρίζει σε διεθνείς συναντήσεις.
Ώρα για Αλexit.
Ώρα να σηκωθεί και να φύγει. Να έρθει και ο άλλος να τα κάνει θάλασσα, να τους αλλάξουμε όλους να πάμε παρακάτω.