Τέσσερις χώρες μέλη του ΝΑΤΟ θα προτιμούσαν να συμμαχήσουν στρατιωτικά με τη Ρωσία αν η χώρα τους δεχόταν επίθεση σύμφωνα με τ΄αποτελέσματα μιας πρόσφατης έρευνας που πραγματοποιήθηκε σε πληθυσμό 66 χωρών από τους κοινωνιολόγους του WIN/Gallup International.
Η Ρωσία επιλέγεται από τους Έλληνες ,τους Βούλγαρους, τους Σλοβένους αλλά και τους Τούρκους. Αναφορικά με την αρχική απειλή οι έλληνες και οι Βούλγαροι επικαλούνται την Τουυρκία χώρα μέλος του ΝΑΤΟ που θα όφειλαν ωστόσο ν΄αντιλαμβάνονται qως σύμμαχό τους. Ή η τουρκική κατοχή στη Β Κύπρο το 1974 απέδειξε ότι οι κάτοικοι αυτών των κρατών δεν μπορούσαν να υπολογίζουν στην προαστασία της Συμμμαχίας και αυτό τους κάνει να επιλέγουν τη Ρωσία εξηγεί το Bloomberg 17.2.17
Η πλειψηφία ωστόσο των ερωτηθέντων θα προτιμούσαν ως συμμάχους τις ΗΠΑ.
Επίσης οι κινέζοι επιλέγουν τη Ρωσία και τ΄ αντίστροφο οι ρώσοι προτιμούν τη Κίνα. Σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο του WIN/Gallup International, τον Kancho Stoychev, αυτό δείχνει ότι η πολιτική που οδηγήθηκε από την Washington κατά τα τελευταία 20 χρόνια οδήγησε στην επαναπροσέγγιση Μόσχας Πεκίνου.
Στη Δυτική Ευρώπη κάποια μέλη του ΝΑΤΟ στρέφονται στους άλλους ευρωπαίους για την ασφάλειά τους σύμφωνα με τον Stoychev. Αν και το 30% των βέλγων επιλέγει τις ΗΠΑ στην έρευνα οι περισσότεροι επιλέγουν τους ευραωπάιους εταίρους — 25% Γαλλία και 12 %τη Μ Βρετανία . — ενώ σχεδόν πολλοί σουηδοί επιλέγουν τη Μ Βρετανία (29 %) όπως στις ΗΠΑ (31%).
Ο James Davis,πρύτανης της Σχολής Οικονομίας και Επιστημών του Πανεπιστημίου Saint-Gall στην Ελβετία εκτιμά ότι τ΄αποτελέσματα της έρευνας μαρτυρούν κι ένα θρησκευτικό σχίσμα στο εσωτερικό της Ευρώπης : οι έλληνες και οι Βούλγαροι επιλέγουν την ορθόδοξη Ρωσία ενώ η ουκρανική και η βοσνιακή κοινωνία είναι διαιρεμένες.Βέβαια η Ρουμανία πλειοψηφικά ορθόδοξη επιλέγει τις ΗΠΑ και η καθολική Σλοβενία την Ρωσία.
Στη συνέχεια της αμερικανικής επιχείρησης στο Irak, οι ευρωπαίοι θεωρούν όλο και λιγότερο ότι η Washington οφείλει να διαδραματίσει ένα ρόλο παγκόσμιας ηγεμονίας.
Η μελέτη πραγματοποιήθηκε σε πάνω από 1000 άτομα σε κάθε μια από τις 66 χώρες.Το περιθώριο του στατιστικού λάθους είναι μεταξύ 3,5 και 5 %.