Η Φωκίωνος Νέγρη είναι από μόνη της ένα ολόκληρο σύμπαν. Ο ονομαστός πεζόδρομος της Αθήνας αρχίζει από την Πλατεία Κυψέλης και τερματίζει στην οδό Ιωάννου Δροσοπούλου. Διαμορφώθηκε στη δεκαετία του 1930 πάνω στα ίχνη του Κυκλοβόρου, που άρχιζε από τα Τουρκοβούνια.
H Κουίντα (Quinta) του Μουτσάτσου ήταν το πρώτο μουσικό κλάμπ που μπορεί να συγκριθεί με τα σημερινά μουσικά μαγαζιά της Αθήνας. Λειτούργησε στη Φωκίωνος Νέγρη 82 στην Κυψέλη και έγινε αμέσως το πιο διάσημο στέκι της εποχής του, όπως και το Top Hat, από τα πρώτα rock club της Αθήνας, χορευτικό στέκι της «εξεγερμένης» νεολαίας της δεκαετίας του ’60, γνωστό για τους χορευτικούς διαγωνισμούς αντοχής στο ροκ εντ ρολ. Στο κέντρο «Η Νύχτα της Αθήνας» (το συγκεκριμένο κέντρο έγινε διαβόητο για το φονικό με τον Νίκο Κοεμτζή, όπως και με την ταινία «Η Παραγγελιά»), εμφανίζονταν διάσημα ονόματα, όπως ο Τόλης Βοσκόπουλος, η Μαρινέλλα, η Βίκυ Μοσχολιού, ο Ντέμης Ρούσσος , ο Βαγγέλης Παπαθανασίου κ.α.
Η περίφημη Θράκα (που δεν υπάρχει σήμερα) ήταν το δημοφιλές εστιατόριο της ευκατάστατης αστικής κοινωνίας της περιοχής. Παράλληλα, στα φημισμένα ζαχαροπλαστεία, όπως του ‘Φλόκα’ και το ‘Σελέκτ’, συναντούσε κανείς την αφρόκρεμα της πολιτιστικής ζωής της Αθήνας: ο Νίκος Τσιφόρος, ο Αλέκος Σακκελάριος, η Σοφία Βέμπο, ο Τόλης Βοσκόπουλος, ο Εγγονόπουλος, ο Μίλτος Σταχτούρης, η Γιάννα Περσάκη κ.α., μαζί με δημοσιογράφους, οπερατέρ, ηθοποιούς και πολλούς άλλους της Τέχνης μαγνητίζονται από το καλλιτεχνικό, ανθρωποκεντρικό πνεύμα της πλατείας. Το 1965 η ταινία «Το ρεμάλι της Φωκίωνος Νέγρη» του Κ. Καραγιάννη κάνει πανελληνίως γνωστή την περιοχή. Δικαίως έχει χαρακτηριστεί ως η «Μονμάρτρη της Αθήνας».
Κατά τη διάρκεια της ημέρας η Φωκίωνος Νέγρη με τα ψηλά πλατάνια της, τους ευκάλυπτους, τις ιτιές και την άφθονη πλούσια βλάστηση αποτελούσε και αποτελεί μια μικρή όαση στην πυκνοκατοικημένη περιοχή, γι’ αυτό όλα τα χρόνια διατηρεί το χαρακτήρα παιδότοπου και τόπου συνάντησης. Παλιότερα μια ενδιαφέρουσα αγορά με ποικίλα εμπορικά καταστήματα συμπλήρωνε την εικόνα της περιοχής. Αγάλματα, όπως οι προτομές του Δημάρχου Κ. Κοτζιά (έργο της Λουκίας Γεωργαντή) και του Δημάρχου Σπ. Μερκούρη (έργο του Β. Φαληρέα), η « Κόρη σε Έκσταση» (του Τόμπρου) και ο «Πιστός Σκύλος» (του Ευρ. Βαβούρη) δείχνουν το αρμονικό δέσιμο της καλλιτεχνικής αρτιότητας με την καρδιά των αληθινών ιστοριών από τις οποίες ξεπήδησαν.