Πολύ ωραία αυτά τα παραμύθια με τους κακούς "ακροδεξιούς λαϊκιστές" που είναι τρομερά τέρατα, κακιασμένοι και οξαποδώ, αλλά δεν τα πιστεύει πια κανείς. Για όποιον δεν κατάλαβε, για να επιβιώσει πλέον πολιτικός σε ευρωπαϊκή κυβέρνηση πρέπει να κατέβει με την αντιισλαμική, αντιμεταναστευτική ατζέντα των "οξαποδώ".
Θα τους βρίζουμε δηλαδή ολημερίς και ολονυχτίς και δεν θα μας αρέσουν τα μαλλιά τους και το ύφος τους, αλλά θα έχουμε μάθει απ'έξω και θα έχουμε υιοθετήσει ό,τι "λαϊκίστικο" λένε οι "οξαποδώ" για το Ισλάμ, μπας και πάρουμε καμιά ψήφο.
Τη νίκη στον Ρούτε έδωσε το επεισόδιο με τους Τούρκους. Αν ο Βίλντερς δεν ήταν πρώτος στις δημοσκοπήσεις μέχρι τότε, ο Ρούτε θα είχε όλη την πολυτέλεια να παριστάνει τον κεντροδεξιό υπεράνω και να μοιράζει κι αυτός φόρμες σε ολλανδικά hot spots. Και μετά να αποχαιρετήσει την πρωθυπουργία. Προτίμησε καλύτερα να βρίζει τον Βίλντερς και να κάνει αυτό που θα έκανε ο Βίλντερς.
Very clever indeed!
Η Ολλανδία δείχνει το μέλλον της πολιτικής στην Ευρώπη. Ή η μεταναστευτική και αντιισλαμική ατζέντα θα γίνει σκληρότερη από τις υφιστάμενες δυνάμεις ή οι ψηφοφόροι θα ψάξουν την λύση σε άλλα κόμματα και πρόσωπα . Τα οποία παρεμπιπτόντως στους Ευρωπαίους δεν φαντάζουν καθόλου ακροδεξιά. Παρά την προπαγάνδα των ΜΜΕ.
Γιατί ωραία τα παραμύθια με τους "ακροδεξιούς", αλλά δεν έχουν δράκο. Και εφόσον δεν έχουν δράκο ο κόσμος δεν φοβάται.