Του Στρατή Μαζίδη
Ένας νέος κύκλος σκανδαλολογίας και παραπομπής προσώπων ξεκίνησε τις τελευταίες ημέρες στη Βουλή των Ελλήνων. Σαφέστατα αν υπάρχει κάτι πρέπει να διερευνηθεί, οι ευθύνες να αποδοθούν και κυρίως να αποζημιωθεί ο ελληνικός λαός.
Ωστόσο ως επικοινωνιακό όπλο που αναδεικνύει τα καθαρά χέρια της σημερινής κυβέρνησης σε αντιπαραβολή με τα λερωμένα ισχυρών προσώπων του παρελθόντος, είναι άσφαιρο.
Αν τα σκάνδαλα και η διάθεση απόδοσης δικαιοσύνης είχαν διαφανεί με πράξεις από την επομένη της 25ης Ιανουαρίου 2015, τότε θα είχαν σημαντική αξία.
Σήμερα όμως δεν έχουν. Η κυβέρνηση έχασε την παρθενία της. Μπορεί να μην τη βαρύνουν σκάνδαλα, δε διακρίνεται όμως για την πολιτική της εντιμότητα όταν άλλα υποσχόταν και άλλα πραγματοποιήσε.
Είναι η σημερινή κυβέρνηση που διορίζει δικούς της, ξεσκίζει όσους επαγγελματίες άντεξαν για να τους αποτελειώσει, μοιράζει 600 εκ. ευρώ σε ανθρώπους που δεν έβαλαν χρήματα στο ασφαλιστικό αντί πχ να μειώσει τον ΕΝΦΙΑ και εφαρμόζει το χειρότερο μνημόνιο για να παραμείνει στην εξουσία.
Αυτά όμως ελάχιστα απασχολούν. Άλλωστε πριν ο πολιτικός κόσμος ασχοληθεί με τον Ακη Τσοχατζόπουλο ή το Γιάννο Παπαντωνίου, είχαν ήδη "αποσυρθεί" από τον κόσμο.
Σήμερα όμως δεν υπάρχει διάθεση στον κόσμο για τίποτε. Όταν κάποτε υπήρχε φαγητό στο τραπέζι και χρήματα που επαρκούσαν για να καλύψουν τις υποχρεώσεις, οι άνθρωποι παρακολουθούσαν και τα πολιτικά μέχρι ένα σημείο.
Τα πράγματα άλλαξαν όμως. Με σκάνδαλα και θεάματα δε γεμίζει το άδειο στομάχι και δεν πληρώνονται οι λογαριασμοί. Τα προβλήματα αναζητούν λύσεις.
Όλα αυτά θα τα διαπιστώσει ο Αλέξης Τσίπρας όταν έρθει η ώρα της κάλπης.