Τι να πρωτοπεί κανείς για τον Στάθη Ψάλτη που έχει ταυτιστεί με τη δεκαετία του 1980, τα παιδικά μας χρόνια σε εκείνη την Ελλάδα που αναπολούμε και το άφθονο γέλιο.
Ίσως τώρα, στη δύσκολη στιγμή του, με κάποιο τρόπο ο Θεός και οι άνθρωποι που βρίσκονται δίπλα του, να του μεταφέρουν την αγάπη του κόσμου και την επιθυμία μας για ό,τι καλύτερο.
Ο Ψάλτης είναι ένας σπουδαίος ηθοποιός μολονότι η γενιά των γονιών μας που μεγάλωσε με τα ιερά τέρατα της δεκαετίας του 1960 και 1970, τον αδίκησε μιλώντας για φθηνές βιντεοταινίες.
Ο αγαπημένος κωμικός εμφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 70 στη γνωστή σειρά "Ο συμβολαιογράφος" πλάι σε θρυλικά ονόματα και ήταν εξαιρετικός.
Όπως εξαιρετικός ήταν πάντα στους θεατρικούς μονολόγους του είτε στην επιθεώρηση είτε σε ένα έργο που άφησε εποχή, το "Ημερολόγιο ενός τρελού". Πάντα έβρισκε τον τρόπο να βγάλει στη σέντρα τη σαπίλα των πολιτικών και να έρθει κοντά στο κοινό πειράζοντας τους θεατές.
Ακόμη όμως και αυτές οι ταινίες της δεκαετίας του 80, σήμερα βλέπουμε, πόσο αξία έχουν. Έξυπνες ατάκες και μέσα τους ένας Ψάλτης ταυτισμένος με τον Ελληνα της εποχής, όπως
> το νέο που ψάχνει μια πρώτη δουλειά
> το νευριασμένο με το ελληνικό δημόσιο
> τον Ελληνα της εποχής του ΠΑΣΟΚ
> τον καταφερτζή
> τον τύπο που θέλει την Κούλα αλλά υπάρχει ένας Κυριάκος μες τη μέση
Βασικά ο Στάθης στις ταινίες είναι ένας από εμάς.
Άλλοτε κλεφτρόνι και τζέντλεμαν, άλλοτε τρελός στα "Μακαρόνια Λόλα", άλλοτε "βασικά καλησπέρα σας, άλλοτε στο νησί να τον κυνηγάει η μακαρίτισσα Ρένα Παγκράτη.
Τελικά ρε Στάθη, "κλεφτρόνι και τζέντλεμαν, κλεφτρόνι, αέρας είναι η ζωή σαν έγχρωμο μπαλόνι"...
Οι ντισκοτέκ με τα φώτα και τις δικτυωτές μπλούζες, οι μοτοσυκλέτες.
Πριν λίγες ημέρες έφυγε και η κινηματογραφική του μητέρα, η Ευαγγελία Σαμιωτάκη.
Ο Στάθης Ψάλτης, ο Σωτήρης Μουστάκας, ο Κώστας Τσάκωνας είναι άνθρωποι που σε έκαναν είτε στο θέατρο είτε στις ταινίες, να γελάς με την καρδιά σου. Δεν είναι μόνο τα αστεία, αλλά τα πάντα επάνω τους. Το στιλ τους, η συμπεριφορά τους.
Θυμάμαι μια φορά στο θέατρο το 1994 στο Μινώα να βγαίνει ο Τσάκωνας στην σκηνή. Χωρίς να κάνει τίποτε, σκάσαμε στα γέλια κι αυτός μαζί μας.
Ίσως τελικά είναι η καθαρή καρδιά που αποτελεί την πηγή της πρόκλησης του γέλιου στους ανθρώπους.
Τώρα μαθαίνουμε Στάθη ότι περνάς δύσκολα. Πάντως ως Μιχάλης Βίδας, τρελός είσαι, ό,τι θέλεις κάνεις! Σήκω λοιπόν γιατί σε χρειαζόμαστε!