ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΡΑΚΑΣΙΔΗΣ
Είναι Σεπτέμβριος του 2016 και η Αμαλία Κουτσόγιωργα επιστρέφει για λίγες ημέρες στην Αθήνα από τις ΗΠΑ, όπου ζει μόνιμα με την οικογένειά της. Στην οδό Σπυρίδωνος Τρικούπη 17, η κυρία Κουτσόγιωργα διαθέτει μια εξαώροφη πολυκατοικία, η οποία εξαιτίας της κρίσης ήταν ξενοίκιαστη. Προς μεγάλη της έκπληξη διαπιστώνει ότι το κτίριο έχει καταληφθεί από Ισπανούς αναρχικούς και μέσα φιλοξενούνται περισσότεροι από 100 πρόσφυγες και μετανάστες. Εντρομη σπεύδει στο Α.Τ. Εξαρχείων να καταγγείλει το συμβάν, μη γνωρίζοντας ότι από εκείνη την στιγμή ξεκινά μια γραφειοκρατική οδύσσεια για την ανάκτηση του ακινήτου της.
Οι μέρες περνούν και την υπόθεση αναλαμβάνει να χειριστεί η αδελφή της κυρίας Κουτσόγιωργα, κ. Δώρα Φωτοπούλου. «Είναι ανήκουστο να σου έχουν καταλάβει παράνομα την περιουσία σου και το κράτος να αδρανεί μπροστά σε αυτή την εξόφθαλμη παραβίαση», σχολιάζει στην «Κ». Οπως εξηγεί, η εισαγγελέας στην οποία απευθύνθηκε για την υπόθεσή της, έχει δώσει γραπτή εντολή προς το αρμόδιο αστυνομικό τμήμα να επιχειρήσει την εκκένωση του κτιρίου Σπ. Τρικούπη 17, αλλά το τμήμα δηλώνει πως αδυνατεί να το κάνει εάν δεν λάβει τη συνδρομή της ΓΑΔΑ. Από την πλευρά της η ΓΑΔΑ, όπως υποστηρίζει η κ. Φωτοπούλου, δεν δίνει σαφή ημερομηνία επιχείρησης με αποτέλεσμα η υπόθεση να λιμνάζει. «Προφανώς κάποιοι βολεύονται με τις καταλήψεις, που καλύπτουν την ανικανότητα διαχείρισης προβλημάτων όπως το προσφυγικό», αναφέρει.
Δεκάδες κτίρια
Η παραπάνω υπόθεση δεν είναι μοναδική. Δεκάδες δημόσια και ιδιωτικά κτίρια στο κέντρο της Αθήνας καταλαμβάνονται από αναρχικούς προκειμένου να τα μετατρέψουν σε ξενώνες για πρόσφυγες. Συγκεκριμένα στο κέντρο της Αθήνας λειτουργούν αυτήν τη στιγμή 18 καταλήψεις κτιρίων, όπως πρώην σχολεία, ιδιόκτητες πολυκατοικίες, εγκαταλελειμμένες μονοκατοικίες, άδεια καταστήματα, κλειστά ξενοδοχεία και πρώην νοσοκομεία. Χαρακτηριστική είναι η φράση του Γ.Χ. που συμμετέχει στην κατάληψη του ξενοδοχείου Σίτι Πλάζα, ότι «δεν υπάρχουν άτομα να “τρέξουν” τις καταλήψεις, αλλιώς θα ήταν πολύ περισσότερες». Ο δήμος παρακολουθεί στενά το θέμα και παρόμοιες υποθέσεις έχουν απασχολήσει πολλά δημοτικά συμβούλια. Ο Γιώργος Αποστολόπουλος είναι μόνιμος κάτοικος των Εξαρχείων και δημοτικός σύμβουλος με την παράταξη της διοίκησης και όπως σχολιάζει στην «Κ» οι καταλήψεις είναι από τα μεγαλύτερα προβλήματα της πρωτεύουσας. «Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να καταχράται δημόσια και ιδιωτικά κτίρια. Η φροντίδα των αδυνάμων προσφύγων είναι υπόθεση της πολιτείας».
Η ευκολία με την οποία καταλαμβάνονται τα ακίνητα είναι εντυπωσιακή. Η κ. Δώρα Φωτοπούλου, στην οποία ανήκει το κτίριο της Σπ. Τρικούπη, επισκέφτηκε το ακίνητο προσποιούμενη την εθελόντρια, προκειμένου να εξακριβώσει ποιος διευθύνει την κατάληψη της πολυκατοικίας της και πώς τροφοδοτείται αφού η ίδια έχει κόψει νερό και ηλεκτρικό. «Με πλησιάζει ένας Ισπανός αναρχικός και αρχίζει να μου εξηγεί τους κανόνες της κατάληψης. Οταν έσπασε ο πάγος, έπειτα από λίγη ώρα τον ρωτώ πώς μπήκαν στον χώρο και με έκπληξη ακούω ότι είχαν εντοπίσει από καιρό το λουκέτο στην είσοδο κι ένας δικηγόρος, μέλος του δικτύου αλληλεγγύης, τους ενημέρωσε ότι οι ιδιοκτήτες βρίσκονται στο εξωτερικό. Ετσι έσπασαν τις αλυσίδες και εγκαταστάθηκαν στο εσωτερικό του κτιρίου. Το ηλεκτρικό το κλέβουν από τις κολόνες της ΔΕΗ και το νερό το παίρνουν από γύρω πολυκατοικίες. Κάποιοι πληρώνουμε την ανοχή του κράτους», σημειώνει.
Με παρόμοιο τρόπο, μια 20μελή ομάδα κατέλαβε και το εγκαταλελειμμένο τμήμα του πρώην Γενικού Νοσοκομείου Πατησίων, όπου στοιβάζονται 200 πρόσφυγες. «Επινα τον καφέ μου, όταν άκουσα φωνές. Πήγα στο παράθυρο και είδα τους πέντε νεαρούς να σπάνε την πόρτα στο ισόγειο και να μπαίνουν μέσα στο κτίριο. Βγαίνω στο μπαλκόνι, υπήρχαν τσιλιαδόροι τριγύρω. Ειδοποιώ την αστυνομία, αλλά μέχρι να έρθουν, ήταν αργά, το πεζοδρόμιο είχε γεμίσει γυναικόπαιδα με μπόγους και σακίδια. Σε μισή ώρα είχαν γίνει όλα». Ετσι θυμάται εκείνο το ξημέρωμα την κατάληψη του κτιρίου ο συνταξιούχος πρώην αξιωματικός του Ναυτικού, Γιώργος Σπύρου, ο οποίος ζει ακριβώς απέναντι.