Είναι γνωστό ότι οι «Έλληνες είναι τεμπέληδες, χαραμοφάηδες, σπάταλοι και όλα τα κακά του κόσμου». Είναι επίσης γνωστό ότι «με την έλευση του ευρωπαράδεισου, θα τρώγαμε με χρυσά κουτάλια, ενώ αν γυρίζαμε στη δραχμή δε θα είχαμε να φάμε». Τι περίεργο, το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει. Σήμερα εκατοντάδες χιλιάδες οικογένεις πεινάνε και τρέφονται από συσσίτια. Και την ίδια ώρα κλείνουν μικρά και μεγάλα market τροφίμων, ένας κλάδος που ποτέ στο παρελθόν δεν αντιμετώπιζε κρίση.
Η ευρωφτώχεια, η οικονομική δυσπραγία των περισσότερων νοικοκυριών από τη σκληρή λιτότητα, επέφεραν βαρύ πλήγμα στη ζήτηση τροφίμων, με συνέπεια τη βίαιη αναδιάρθρωση του κλάδου με πολλά «λουκέτα» σε μικρά σημεία πώλησης αλλά και σε αλυσίδες σούπερ μάρκετ.
Ετσι, ενώ το 2005 οι 10 μεγαλύτεροι λιανέμποροι τροφίμων συγκέντρωναν το 65,7% του συνολικού τζίρου της κατηγορίας, το μερίδιό τους ανέρχεται σήμερα σε περίπου 76%. Αντίθετη πορεία ακολούθησαν τα μικρά σημεία πώλησης, καθώς μειώθηκαν σε 27.000 από 32.000 που ήταν το 2005. Η μείωση της ζήτησης συνδέεται σίγουρα και με μια από τις μεγαλύτερες, σε καιρό ειρήνης, απομειώσεις του βιοτικού επιπέδου, του εισοδήματος και της περιουσίας τους που έχουν υποστεί από το 2009 και μετά τα ελληνικά νοικοκυριά.