Με δεδομένες τις αγεφύρωτες διαφορές μεταξύ των οπαδών των κομμάτων και την σκόπιμη εμφύτευση μίσους από τους αρχηγούς τους, το μέλλον είναι άδηλον.
Μακεδών
Η είδηση δημοσιεύθηκε εχθές στην Voria.gr. Ο πρόεδρος των Σκοπίων Γκιόργκι Ιβάνοφ, αρνήθηκε εχθές να δώσει την διερευνητική εντολή στον ηγέτη του δεύτερου σε εκλογικό ποσοστό Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος (SDSM), Ζόραν Ζάεφ, παρόλο που έφερε εις πέρας το αίτημα του Σκοπιανού Προέδρου να προσκομίσει 61 υπογραφές βουλευτών, ώστε να αποδειχθεί πως μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση πλειοψηφίας.
Λόγω του ότι ένα τέτοιο αίτημα δεν προβλέπεται από το Σύνταγμα της χώρας, ο Ιβάνοφ διευκρίνισε -μετά την συνάντηση των δύο ανδρών- ότι δεν επρόκειτο περί αιτήματος, αλλά περί συστάσεως. Έστω κι έτσι, ο Ζόραν Ζάεφ προσκόμισε στον Ιβάνοφ έγγραφο με περισσότερες υπογραφές (67), αλλά ο Ιβάνοφ δεν το έλαβε υπόψη και δεν έδωσε την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης. Επικαλέστηκε απειλή για την χώρα, λόγω της αποδοχής από τον Ζάεφ των αλβανικών αιτημάτων, με τα οποία ο Ιβάνοφ είναι αντίθετος.
Βεβαίως, ο Ιβάνοφ θα μπορούσε εξ αρχής να ορίσει τη διενέργεια νέων εκλογών, χωρίς να υποβάλει τον Ζάεφ στην βάσανο των πολυήμερων συζητήσεων με τους ηγέτες των αλβανικών κομμάτων, όπου εκ των τεσσάρων ο ένας (με δύο βουλευτές) δεν συμφώνησε μαζί του. Την δυνατότητα άρνησης από πλευράς Ιβάνοφ, του την επιτρέπει η ασάφεια που υπάρχει στο Σύνταγμα των Σκοπίων, όπως έγραψα και χθες, σχετικά με το δέον γενέσθαι όταν το πρώτο κόμμα αδυνατεί να σχηματίσει κυβέρνηση, όπως συνέβη προσφάτως, με τον Ν. Γκρούεφσκι να καταθέτει άπραγος την εντολή που έλαβε από τον Πρόεδρο του Κράτους.
Γιατί όμως ο Ιβάνοφ, αντιστάθηκε στην αφόρητη πίεση που προήλθε τόσο από τον Αμερικανό πρεσβευτή στα Σκόπια, Τζες Μπέϊλυ, όσο και από την Ε.Ε., αλλά και το ΝΑΤΟ, το υπαινίχθηκα εχθές, γράφοντας επακριβώς:
«Λογικά, πρέπει να πάρει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης ο Ζάεφ, αλλά επειδή μιλάμε για τα Σκόπια, ας κρατήσουμε κάποια επιφύλαξη. Ο Ιβάνοφ εξελέγη πρόεδρος με την υποστήριξη του Γκρούεφσκι. Και εκτός από την πολιτική συνύπαρξη, κανείς δεν ξέρει τι είδους δοσοληψίες υπάρχουν μεταξύ τους. Υπήρξε δημοσίευμα στον σκοπιανό Τύπο που έκανε λόγο για εξωθεσμική συνάντηση Ιβάνοφ-Γκρούεφσκι».
Θεωρώ, ότι εκεί βρίσκεται η κακοδαιμονία στην πολιτική ζωή των Σκοπίων. Η απίστευτη διαφθορά των κυβερνήσεων Γκρούεφσκι, προφανώς δεν άφησε αμέτοχους ούτε τον Ιβάοφ -που βρίσκεται στο ίδιο κόμμα, και με την υποστήριξη του Γκρούεφσκι, αναρριχήθηκε στην Προεδρία-, ούτε και τον αρχηγό του μεγαλύτερου αλβανικού κόμματος, Αλί Αχμέτι.
Είχα γράψει παλαιότερα, όταν ο Αχμέτι, παρά τις πιέσεις του Αμερικανού πρεσβευτή να αποφευχθεί συνεργασία με τον Γκρούεφσκι, και παρά την συμφωνία που υπέγραψε με τον Αλβανό πρωθυπουργό Έντι Ράμα και τους αρχηγούς των τριών άλλων αλβανικών κομμάτων των Σκοπίων, ήταν έτοιμος να σχηματίσει κυβέρνηση με τον Γκρούεφσκι -όπως και κατά προηγούμενα χρόνια-, αλλά τον εγκατέλειψαν την τελευταία στιγμή τρεις βουλευτές του, ότι δεν είναι δυνατόν «στο βάζο με το μέλι, να βουτούσε το κουτάλι μόνον ο Γκρούεφσκι, και ο συγκυβερνήτης Αχμέτι να παρακολουθούσε αμέτοχος».
Επομένως, εάν υπάρχει προσωπικό κίνητρο -δεν θα απέκλεια και εκβιασμό από πλευράς Γκρούεφσκι- οι αμερικανικές πιέσεις δεν φέρουν αποτέλεσμα. Τούτ’ αυτό και με τον Ιβάνοφ. Τα προσωπικά συμφέροντα υπερκαλύπτουν ιδεολογικές διαφορές, αλλά και φέρουν ανυπακοή στις συστάσεις των ισχυρών.
Πρόσχημα για τον Ιβάνοφ είναι, ότι η συμφωνία μεταξύ SDSM και των αλβανικών κομμάτων εμπεριέχει στοιχεία της ατζέντας τους (η οποία έχει γίνει γνωστή ως ″πλατφόρμα των Τιράνων″) και αν αυτή υλοποιηθεί απειλείται το Σύνταγμα της χώρας. Όπως ανέφερε, δεν επιθυμεί να παραδώσει τη χώρα σε ″ξένα κέντρα″, υπογραμμίζοντας ότι η πλατφόρμα των αλβανικών κομμάτων αποφασίστηκε εκτός Σκοπίων.
Επίσημες πηγές από την Σοσιαλδημοκρατική Ένωση των Σκοπίων (SDSM), αναφέρουν ότι παρέδωσαν ένα έγγραφο 72 σελίδων, στο οποίο αποδέχονται όλες τις αναφορές της αλβανικής πλατφόρμας, η οποία υπογράφηκε από όλα τα αλβανικά κόμματα, στα Τίρανα και είχε στόχο να γίνει η αλβανική δεύτερη επίσημη γλώσσα στο κράτος, επαναπροσδιορισμός της συνταγματικής έννομης τάξης, συναίνεση στη λήψη αποφάσεων σχετικά με όλα τα σημαντικά κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα, τόσο στον προϋπολογισμό (για τα κρατικά κονδύλια σε Σλάβους και Αλβανούς) και την παράταση της διάρκειας του ειδικού δικαστηρίου για τη διαφθορά στη χώρα, όσο και στις διαπραγματεύσεις για την ονομασία.
Από εδώ και πέρα, με δεδομένες τις αγεφύρωτες διαφορές μεταξύ των οπαδών των κομμάτων και την σκόπιμη εμφύτευση μίσους από τους αρχηγούς τους, το μέλλον είναι άδηλον.