Κάθε
φορά που οι "διαπραγματεύσεις" βαλτώνουν, ακούμε για την περιώνυμη
"πολιτική λύση" που δήθεν θα επιδιώξουν όσοι υποδύονται την
κυβέρνηση. Ο όρος είναι συριζαϊκή επινόηση, σε παγκόσμιο επίπεδο.
Πολιτική λύση ανεξάρτητη από οικονομικές παραμέτρους δεν υπάρχει κι ούτε
πρόκειται να υπάρξει. Το έγραφα πριν δύο χρόνια σαν σήμερα, στο φόρτε
της "Γιανίτιδας".
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΚΕΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΛΥΣΗ!
Πολιτική λύση μαθαίνουμε ότι αναζητά ο Τσίπρας από τους εταίρους. Τι σημαίνει
αυτό; Θα πάρουμε πολιτικό δάνειο με πολιτικό επιτόκιο και πολιτικούς
όρους; Κάθε πολιτική λύση συνοδεύεται από την τεχνική πλευρά της
εφαρμογής της. Ας πούμε η δωρεάν παροχή ρεύματος σε 300.000 οικογένειες
είναι μια πολιτική απόφαση. Αλλά κάποιος πρέπει να ορίσει ποιες είναι
αυτές οι 300.000 οικογένειες, γιατί αυτή κι όχι εκείνη, με ποια
διαδικασία θα πιστοποιηθούν ως δικαιούχοι, πόσο ρεύμα θα πάρουν, για
πόσο διάστημα και ποιος θα το πληρώσει. Όλα αυτά είναι τεχνικού
χαρακτήρα κριτήρια και διαδικασίες που ΣΥΝΟΔΕΥΟΥΝ την πολιτική λύση.
Η πολιτική λύση λοιπόν στο πρόβλημα της χρηματοδότησης της Ελλάδας
πάρθηκε: οι εταίροι μας είναι πρόθυμοι να χρηματοδοτήσουν την
εξυπηρέτηση του χρέους μας μέχρι να πατήσουμε στα πόδια μας. Τα τεχνικά
παρελκόμενα, όμως, είναι ο τρόπος με τον οποίο θα δυναμώσουμε τα πόδια
μας. Μας λένε εδώ και χρόνια ότι με υπερφορολόγηση, συντάξεις στα 50,
προσλήψεις στο δημόσιο, πάγωμα των ιδιωτικοποιήσεων και διώξιμο των
επενδυτών δεν πρόκειται να τα καταφέρουμε ποτέ. Δεν τους ακούμε. Το ίδιο
ακριβώς θα μας πουν, να είστε σίγουροι, και τώρα. Αυτό που ονειρεύονται
οι εκτός πραγματικότητας κυβερνητικοί είναι το λυχνάρι του Αλαντίν. Να
βγαίνει το τζίνι να μοιράζει λεφτά. Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα.
Στη σύνοδο κορυφής ο Τσίπρας θα διαπιστώσει ακόμα μία φορά ότι με ιδεοληψίες δεν κυβερνάς, ούτε συζητάς. Απλώς γελοιοποιείσαι.
Στη σύνοδο κορυφής ο Τσίπρας θα διαπιστώσει ακόμα μία φορά ότι με ιδεοληψίες δεν κυβερνάς, ούτε συζητάς. Απλώς γελοιοποιείσαι.