Το τελευταίο χρονικό διάστημα έχουμε καταστεί μάρτυρες μιας τουρκικής επιθετικότητας και προκλητικότητας στο Αιγαίο, είτε πραγματικής είτε σχεδιασμένης από ΜΜΕ της γειτονικής χώρας.
Το τουρκικό καθεστώς και οι μηχανισμοί προπαγάνδας παρουσιάζουν σειρά φανταστικών περιστατικών στο Αιγαίο τα οποία φτάχνουν μέχρι και τη δημιουργία βιντεοσκοπημένου υλικού.
Αυτή είναι μια εικόνα η οποία παρουσιάζεται στο εσωτερικό της Τουρκίας μέσα από τα κρατικά πρακτορεία όπως το Ανατολή και τα γνωστά συστημικά ΜΜΕ. Τα παληκάρια της Τουρκίας από τη μια και οι προκλητικοί γκιαούρηδες, γιουνάνηδες από την άλλη.
Εδώ θα παραθέσω μια επισήμανση του Σάββα Καλεντερίδη η οποία είναι πράγματι σωστή, ότι οι ειδήσεις αυτές δεν είναι στα πρωτοσέλιδα. Σίγουρα όμως για κάποιο λόγο παράγονται και κάπου αποσκοπούν. Ίσως στο να σύρουν εμάς στο λάθος; Στο να προκαλέσουμε εμείς το θερμό επεισόδιο με μια δυναμική αντίδραση μιας στριμωγμένης ελληνικής κυβέρνησης;
Ίσως θα πρέπει να δούμε και την εικόνα από την άλλη πλευρά. Σε δύσκολη θέση δε βρίσκεται μόνο ο Ερντογάν, αλλά και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για διαφορετικούς λόγους. Ας μη μας διαφεύγει πως δεν είχε κανένα πρόβλημα να ρισκάρει, να δεσμεύσει τα χρήματα του λαού στις τράπεζες και γενικώς να προβεί σε παράτολμες κινήσεις αποσκοπώντας στη συντήρησή της.
Άλλωστε οι κυβερνώντες ονειρεύονται ότι περιστοιχίζονται στο διεθνές επίπεδο από συμμάχους.
Στον αντίποδα όμως ο Ερντογάν που όσο τρελός ή μοιραίος, είναι ταυτόχρονα και ένας σημαντικός ηγέτης, έχει κατα νου δύο σοβαρούς λόγους που πιθανότατα τον εμποδίζουν να ανοίξει ένα ακόμη μέτωπο στο Αιγαίο.
Ο πρώτος ότι δεν μπορεί να είναι σίγουρος πως ελέγχει τις Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας του καθώς οι διώξεις συνεχίζονται και πιθανότατα υπάρχουν ακόμη πυρήνες του πραξικοπήματος οι οποίοι έχουν μέχρι στιγμής γλυτώσει. Τέλος ο σημερινός Τούρκος ΑΓΕΕΘΑ φαίνεται ότι είχε κι αυτός εμπλοκή στο πραξικόπημα μέχρι που το πούλησε στην πορεία. Ποιος εγγυάται στον Ερντογάν ότι σε ένα θερμό επεισόδιο που ίσως οδηγήσει σε ένα μίνι πόλεμο, δε θα επιχειρούσαν κάποιοι στρατιωτικοί μια ακόμη απόπειρα εναντίον του;
Ο δεύτερος λόγος είναι πως η Τουρκία δεν μπορεί να ακουμπήσει πουθενά την πλάτη της για να αποτολμήσει κάτι τέτοιο. Οι ΗΠΑ την αδειάζουν διαρκώς στη Συρία στηρίζοντας τους Κούρδους των SDF, η δε Μόσχα φαίνεται ότι περισσότερο αντιμετωπίζει την Αγκυρα ως μια μαριονέτα που την κουνά όπως θέλει και αυτή λόγω του κουρδικού εφιάλτη ανταποκρίνεται, παρά ως σύμμαχο. Ας αναλογιστούμε ότι της έδωσε το πράσινο φως για την Ασπίδα του Ευφράτη και τώρα με τις συμφωνίες με τους Κούρδους την περικυκλώνει με το συριακό στρατό. Επίσης οι ΗΠΑ φαίνεται ότι μέσω της βάσης του Ιντσιρλίκ είχαν κάποια ανάμιξη στην απόειρα του πραξικοπήματος.
Συνεπώς ο Ερντογάν ίσως να μην επιθυμεί να ανοίξει ένα ακόμη μέτωπο για το οποίο δεν μπορεί να είναι σίγουρος ότι θα το κερδίσει. Ξέρει μέχρι που μπορεί να φτάσει και για αυτό προσεγγίζει τα Ιμια με photoshop. Αυτό ας το έχει υπόψη η Αθήνα.